F R A N K O B I E L

Buurman Frank kan tegenwoordig, dankzij zijn Scootmobiel, zijn vleugels weer uitslaan zonder anderen te moeten vragen hem ergens te brengen. Overigens kan hij ook weer auto rijden met behulp van een handig dingetje op het stuur, waarvoor hij niet meer nodig heeft dan zijn rechterhand: de enige hand waar hij kracht mee kan zetten. Voor de boodschappen heeft hij een klein mandje voorop het stuur van de scootmobiel maar daar gaat niet veel in. Vorige week vroeg ik hem of ik een aanhangertje voor hem mocht maken. Dat leek hem een goed idee. Gisteren belde ik hem om even te komen kijken naar een 'aanzetje'. Hij was meteen enthousiast, vooral omdat ik als 'bak' een op het Franse strand gevonden plastic viskrat (gemerkt L.H.C. 2005) wilde gebruiken. Als francofiel zag hij dat wel zitten.

Vandaag ben ik aan het knutselen gegaan. De wielen en de as heb ik gekocht, al het andere (aluminium) materiaal lag al jaren te wachten op een goede bestemming. Het is een kwestie van de goede stukjes bij elkaar zoeken. 'POP' nagels heb ik nog in vele maten (en bij duizenden) liggen. Een welkom restant uit een vorig leven. Wat ik nog niet heb is de 'fietskar' koppeling, die is er morgen of vrijdag; daar moet ik wel weer voor naar Den Bosch maar het laten opsturen via een internet bestelling is zeker niet goedkoper en bovendien is een ritje veel leuker. Hoe ik de koppeling in moet passen is mij nog niet duidelijk, maar het zal vast lukken. Ik denk dat ik er ook een spriet met een oranje vlaggetje op zet om de zichtbaarheid van de combinatie te vergroten. Voor mij was het een heerlijk ding om te maken. Ik hoop dat Frank er nog lang plezier van mag hebben.