Pagina's

01 november, 2009

F U N G I T I M E



In onze eigen tuin hebben we tot nu toe drie soorten eetbare paddenstoelen gevonden en ook gegeten. Meerdere malen de Weidechampignon, Parasolpaddenstoel en één keer Grijze Oesterzwammen. Ook nu hebben we op twee plekken een grote groep Weidechampignons, maar nog te klein om te plukken.

Vanmorgen lokte het verlangen naar verse boleten ons naar het bos. Helaas vonden wij die niet, maar wel veel anderen waarvan we niet zeker waren of ze eetbaar zijn. Die laten we staan. Van de blauw-groene hierboven stond een grote groep, de één nog mooier dan de andere. Als het de Aniseed Toadstool (Clitocybe odora) is, maar dat denken wij niet, zouden wij een heerlijke maaltijd gemist hebben.

Het liefdespaar hieronder hebben we ook maar laten staan, geen idee of ze eetbaar zijn, maar er stonden er genoeg.



Op weg naar huis gingen we nog even kijken op een plek die een buurvrouw ons vertelde, de wallen rond de vesting Heusden. Daar vonden en plukten we bijna twee kilo Champignons! Die gaan de pan in voor directe consumptie of anders in de vriezer.

Dit weekeinde stond er over twee pagina's een artikel over paddenstoelen in het Brabants Dagblad onder de kop: Geniet, maar pluk met mate. Maar volgens vele 'natuur' organisaties en plaatselijke politieverordeningen mag dat helemaal niet en riskeer je een forse boete als je het wel doet. En dat alles onder het mom van "als je plukt, verdwijnt de paddenstoel", of zoals ik ook las: "als jij plukt, kan een ander er niet van genieten". Maar het plukken van paddenstoelen doet de soort niet verminderen, daar zijn andere oorzaken voor en een ieder die regelmatig door het bos loopt kan beamen dat de meeste paddenstoelen kapot getrapt worden. Flauwekul argumenten dus.
Paddenstoelen waren en zijn een schakel in onze voedselketen, maar in Nederland zijn de regelneven dat vergeten. De rest van Europa gaat het bos en veld in en geniet van de opbrengst, voor privé en commerciële doeleinden. In Frankrijk kan je met een zak vol paddenstoelen naar elke willekeurige apotheek waar ze je kunnen vertellen of ze eetbaar zijn of niet. Rond Berlijn zijn adressen te vinden waar ze jouw mandje bekijken en zeggen welke wel of niet betrouwbaar zijn. En in het noord-oosten van Europa leer je gewoon van je ouders wat wel of niet eetbaar is

In Nederland zijn wij dat totaal vergeten.



1 opmerking:

  1. Krankzinnige regel! Als het waar was dat paddenstoelen bescherming behoeven, zou er - na eeuwenlange, veelvuldige pluk in Frankrijk, Italië, Polen, Baltische Staten, Noorwegen, Denemarken, Groot Britannië enz. helemaal niets van al dat lekkers meer over zijn. In de meeste Europese landen is het een oeroude traditie onder de bevolking om zakken vol smaakvolle paddenstoelen te plukken en te drogen voor gebruik in soepen en stoofschotels tijdens de winter.

    BeantwoordenVerwijderen