't WERK bezoekt

Het WERK was vandaag aan het einde van de werkdag op werkbezoek bij een goede vriendin en oud leerling op het Europees Keramisch Werk Centrumte Den Bosch alwaar zij een eindpresentatie hield van haar werk onstaan in de twee maanden die zij daar werkte. Die tijd is veel te kort om als niet keramist de mogelijkheden van het materiaal te doorgronden. Maar RIAN's werk was zeer de moeite waard, niet alleen de sieraden, nu eens in keramiek en niet in hout, maar zeker ook de wat grotere stukken vragen om aandacht.
(WERKbezoek zei ik toch?)

OVERWERK T

HET WERK IS OVERWERKT en MOET GERESET WORDEN.

TIMBERWORK & SHIITAKE

Vanmorgen snel even met de zitmaaier in de weer geweest voordat de druilregen weer toesloeg. Lindsey met regenjas aan in de weer 'van alles elders te zetten.' En heel veel rukken aan woekeraars die we ooit kochten.
Daarna vier bankjes afgemaakt en nieuwe in elkaar gezet. Dit alles in de hoop op beter weer zodat ik weer aan de dijk kan verkopen. In oktober hoop ik 'los' te zijn, (Prachtig toch zo'n kreet.) om weer opnieuw te kunnen produceren.
Gisteren hebben we de Shiitakes in een roerbakschotel verwerkt, prachtige stevige paddo's, zo koop je ze zelden in de winkel. Vandaag heb ik een dubbele portie van het stammetje gehaald, slechts een enkele was door een slak aangetast, de slak heb ik gevonden en aan de kippen gegeven. Zijn we beiden blij.

SHIITAKE

Een paar jaar geleden kocht ik in wageningen een viertal geprepareerde stammetjes
en twee zakjes beschimmelde duvels. Sindsdien staan een tiental stammetjes op schaduw plekjes in de tuin en wacht ik op Shiitake en Oesterzwam. Van beide soorten hebben we wel eens geoogst, maar veel was het niet.
Ondanks mijn bijna dagelijkse inspectie was het Lindsey die gisteren ineens een stam vol Shiitake vond. Werkelijk prachtexemplaren! Vanavond gaan de eersten de pan in.
We zijn benieuwd hoe lang we kunnen blijven oogsten.

FOTOBOEK

Druilweer vandaag, een perfecte dag om plaatjes in te plakken. Je ziet er altijd tegen op, maar eenmaal bezig is het best leuk. Wat het moeilijk maakt is dat wij deze keer te maken hebben met analoge en digitale plaatjes. Vorig jaar bezochten wij de Baltische Staten, Estland, Letland en Litouwen en reden terug door Polen. Van Vellah kregen wij een kleine digitale camera te leen, naast mijn analoge IXUS.
Achteraf hebben we er toch spijt van dat we de SONY DSC-717 thuis hebben gelaten. Die camera heeft toch veel meer mogelijkheden, maar we waren bang 'm kwijt te raken, tenslotte is dat de'werkcamera' van Lindsey's bedrijfje, de PS.
Het was een fantastische reis, voor ons beiden onbekend terrein en nieuwe talen. De mooiste momenten vergeet of durf je niet vast te leggen. Een probleem waar we pas later achter kwamen was dat vele (oudere) mensen ons aanzagen voor duitsers, jaren lang de onderdrukkers. In Litouwen was dat nog het beste te zien, het bord 'Genocide Situ' kom je regelmatig tegen. Eerst begrepen we het niet echt goed omdat we zo weinig van de geschiedenis weten, omdat het gebied zo lang voor ons westerlingen afgesloten was. Als je naar zo'n plek toe gaat ontdek je de ernst van onderdrukking en bezetting; duitsers, russen, duitsers en weer russen. En elke keer weer moesten burgers het ontgelden.
Maar de Staten komen boven, Letland heeft de meeste moeite, Estland gaat heel snel en Litouwen lijkt het verst maar wordt belemmerd door z'n eigen burocratie.
Het was goed er geweest te zijn voordat de totale 'verwestelijking' toegeslagen heeft.
Misschien in een later stadium meer over deze trip.

RABOplaat

Het begin is er of liever gezegd de afsluiting.
De RABOtak zelf is nog lang niet klaar, maar de tekstplaat wel.
Een messing plaat ter grootte van een A4, met zeer beknopt
de geschiedenis van het pand en waarom de tak daar ooit is gekomen.

AFSCHEID

Opeens waren ze er weer vandaag, Moe Eend en haar Jongen, na weken afwezigheid, ik denk om afscheid te nemen want ze zijn bijna volwassen. Deze Moeder deed vorig jaar ook een poging op de zelfde plek zie: http://www.flickr.com/photos/lindsey_bogle/12727892/in/set-72057594056892941/
Toen was ze binnen de kortste keren al haar kroost kwijt en probeerde het nog een keer maar ook dat liep niet goed af.
Dit voorjaar sprongen 13 jongen letterlijk in het diepe, vanaf een meter of 2 (het nest lag op het golfplatenafdak waaronder m'n tuinmachines staan), slechts een jong heeft die sprong niet overleefd, de rest kwam weken lang samen met Moe kruimels halen. Daarna zagen wij ze niet meer. Of slechts bij toeval ergens langs de dijk.
Vandaag was ze er weer, met negen bijna volwassen jongen. Dat is knap want meestal blijft er niets of slechts een enkele over.

Het Werk: Inca-pruim

Het Werk: Inca-pruim

JAN SIERHUIS

Afgelopen weekeinde kochten wij in bij De Mof en logeerden bij een vriendin in de Jordaan. Op de ontbijttafel lag het PAROOL van die zaterdag. Als niet meer in Amsterdam wonende kom ik die krant niet zo vaak meer tegen.
In PS stond een stukje over Jan Sierhuis omdat er een tentoonstelling en boek over hem komt. Net als Carel Kneulman mijn oude docent, is hij een echte Amsterdamse Kunstenaar. Recht voor z'n raap en niet blase, maar hard werken.
Ik heb hem leren kennen door m'n advieswerk en De Rietveld. Tien jaar terug kocht ik in Tilburg een serie van drie werken op papier van hem. Flamenco danseressen. Prachtig, maar ze staan in de opslag omdat er geen plaats is. Zo gaat dat met aankopen.
Jan is nu bijna 80, 8 jaar jonger dan Appel, maar met dezelfde power aan het werk als Karel tot het laatst liet zien. Mensen om met respect tegenop te zien of om op terug te kijken. Van hun werk kunnen we nog lang genieten.
Het boek wil ik hebben en verslinden.

Voor de liefhebber

Op 25 nov. 2005 had ik zoals u heeft kunnen lezen een gesprek met deze Veense grootgrutter en stuurde ik hem alle relevante gegevens omtrent de RABOTAK. Ik maakte hem zeer duidelijk dat ik aan zijn winkelpand geen plek zag voor de RABOTAK. We zijn nu 6 maanden verder, ik heb in die tijd nooit iets van hem vernomen, niet eens een bedankje voor de hem toegezonden kopieen. Nu, na mijn aanmelding voor de DORPSRAAD weet hij mij ineens weer te vinden. Hij denkt nog steeds dat hij de tak aan de gevel krijgt. Hij is bestuurder van De Bank maar weet niet dat de TAK naar de huisarts op het oude gebouw gaat.
Maar wat ik altijd al dacht, beaamt hij nu zelf.Het gaat hem om PUBLICITEIT.

De kleurtjes, cursieven en andere fratsels zijn van mij, de tekst van Gerrit, voorzitter van de Dorpsraad.


Geachte heer Barend-Peter,

Enige tijd geleden spraken we over een herplaatsing van het Veense Rabo kunstwerk bij onze zaak.
Zijn er vorderingen voor wat betreft de restauratie van het kunstwerk?
Kunnen we een afspraak maken om een goede locatie te bepalen?
Kunnen we dit aan een gelegenheid verbinden, zodat we daar de publiciteit mee behalen?
Graag hierover je reactie.

Met vriendelijke groet,



P.s. Je E-mail adres heb ik van je aanmelding als lid voor de dorpsraad.
Bedankt voor je aanmelding, wij willen wat betekenen voor Veen en hebben leden nodig.

DORPSRAAD

Veen voor allen , allen voor Veen.
Sinds anderhalf jaar heeft Veen een echte, officiele Dorpsraad. In het bestuur zitten 9 mensen waaronder bovenstaande heren. De middelste is de grootgrutter die zo graag de RABOTAK aan z'n gevel wilde en z'n zaak op de 'biddag voor het gewas' vroegtijdig sluit. De rechter meneer heeft z'n schadeherstelbedrijf verkocht en baat nu het enige echte cafe in Veen uit. Het cafe heet, 'Cafe het ?'alwaar de maandelijkse raadsvergaderingen plaatsvinden. Het brilletje links zie ik dagelijks, hij zal ook in de bloemen zitten of gezeten hebben, dan doen bijna alle Timmermansen in Veen. De Veensen (zoals zij zichzelf noemen)houden niet van verenigingen (wat is de kerk dan?)maar zijn vrije mensen, vaak met een eenmans(vrouw)zaak en kom daar niet aan!
In anderhalf jaar tijd hebben zich dan ook maar slechts 40 mensen aangemeld als lid van de Dorpsraad. Vorig jaar al viel er een flyer in de bus met een oproep, nu dan dit artikeltje.Zal ik dan toch maar?
Toen ik de eerste 'agenda punten' zag zonk de moed mij in de schoenen. Maar ik ga mij toch maar opgeven; het is gratis en je bent niet verplicht naar de vergaderingen te komen.
Het getal maakt sterk.
Misschien kan ik ze helpen met de site:
http://www.dorpsraadveen.nl/
Hoewel...ik zou het alleen maar verpesten.
Voelt u behoefte als Sponsor toe te treden...ruimte zat.

STUDIEVERLOF

Het Werk op studieverlof.
Zo klein, piepschuim, 2 mini electromotortjes en een mini ontvangertje. En een kleine zender in de hand met 2 knuppeltjes,toerental en links/rechts.
Alleen met een vers opgeladen celletje wil hij wel naar boven. Anders alleen rondjes naar beneden. Een paar maanden terug besprak Wouter Klootwijk dit vliegding en was vol lof. Met kerst kreeg ik het van m'n randdochter, haar beurt komt nog.
Veel wind kan het niet hebben, erg veel vlieguren zullen we dus niet maken.
Maar lol zullen we hebben.

Ebbehout en Wispelwey

Gister'avond waren wij in het Muziekgebouw aan't IJ, voor ons de eerste keer sinds het bestaan. We kenden het natuurlijk van 'langs rijden' maar waren er nog nooit in geweest. Een half jaar terug bestelde L. kaartjes voor een concert en reserveerde een tafeltje in het restaurant Star*Ferry, genoemd naar een van de boten waarmnee je in Honkong van het vaste land naar Honkong Island gaat. Wij deden dat in 1997 op de terugweg van N.Z. De maaltijd beviel ons goed en is zeker voor herhaling vatbaar. Het gebouw is een juweel maar zeer on Hollands en dat is maar goed ook. Prachtig van maat, openheid, kleur en materiaalgebruik.
Het concert georganiseerd door Channel Classics was om te genieten, Pieter wispelwey violoncello en Dejan Lazic piano, zij speelden Schumann en Brahms. zelden zie je klassieke musici zo acteren, lekker om te zien.
Voordat wij naar de grote stad togen moest ik nog een klusje klaren. Een goede klant van L.had het door haar gerestaureerde beeldeje weer meegenomen met de vraag of zij/wij er niet een 'stukkie hout' onder konden maken zodat het weer kon staan.
Ik heb toevallig enkele 'stukkies' liggen, waaronder een stuk Ebbehout van Ome Bram waaruit ik een pracht sokkel kan maken. Bij navraag bij de Fa. Fijnhout blijkt dat stukkie van 10x10x3 cm een eurot'je of 20 te kosten. Het uit de hand fraisen van zo'n gat is zenuwen werk, met de draad van het hout mee is geen probleem maar zodra je 'kops' moet werken is het gevaarlijk, het hout slaat dan voor je het weet uit je handen.
Maar het is gelukt en het past.
Al met al een geslaagde dag.

RABO takje

De aannemer die de bronzen tak van de gevel haalde heeft de tak daarbij gebroken. Die breuk is buiten mijn medeweten om'gerepareerd'door de zelfde bronsgieter die de tak ooit goot. Een aantal jaren terug is het zijtakje met de eieren verdwenen, daarvoor heb ik een nieuw takje laten gieten en worden nieuwe eieren gedraaid.
Hiernaast het takje zoals ik het van de gieter kreeg.Voor de duidelijkheid heb ik de foto op z'n kop gezet. Als je een echt takje invormt in vormmassa (een gipsmengsel)maakt de bronsgieter daar van boetseerwas een trechter op,de giettap. En waar nodig een luchtkanaal en onderaan een vuilopvang.Die vorm met tak gaat de uitstookoven in, dan verbrandt de tak met de was en ontstaat er een holle ruimte,soms met krimpscheuren.
In die holle ruimte wordt vloeibaar brons gegoten. Na afkoeling wordt de vormmassa kapot geslagen en komt het brons te voorschijn.























Na het 'ciseleren'(schoonmaken) al het overbodige er af halen, komt het eigenlijke takje te voorschijn. Als de metaaldraaier de messing eieren heeft gemaakt monteer ik ze samen met hem op het takje d.m.v. een messing 'draadeind' (schroefdraad.) Dan ga ik met grote en kleine tak opnieuw naar de gieter die ze aan elkaar last. Om er zeker van te zijn dat dat in de goede stand gebeurt ben ik daar bij aanwezig. De bronsgieter slijpt de lasnaad en patineert (kleurt) de las.
Als alles er dan naar tevredenheid uitziet ga ik samen met 'mijn' aannemer de RABOTAK weer aan de gevel bevestigen.

VIJG

Een week geleden was er nog geen blad te zien. Nu zijn alle knoppen open en de vruchten gegroeid tot de maat van een flinke knikker. De oogst zal niet geweldig zijn, van de zeven getelde vruchtbeginselen zijn er al twee aan het verdrogen.
Wij waren gisteren even in Dedemsvaart bij de tuinen van Mien Ruys, daar stonden vijgjes te koop van de maat zoals deze, ± 60 cm, ook daarin zaten vruchten. Maar een volwassen boom heb ik daar nooit gezien. De tuinen zelf zijn zeer de moeite waard, maar als je er een keer of vier/vijf geweest bent zoals wij nu, besluit je dat het voorlopig genoeg is. De zichtbare veranderingen in de tuinen zijn minimaal, om de boel draaiende te houden krijgt de 'fun' kant steeds meer aandacht. bij Intratuin verwacht je dat tegenwoordig, bij Mien niet.

HET WERK op VLIEGVAKANTIE

Het is even zoeken, maar het vliegt echt!(De volgende keer.)

te WARM voor HET WERK

We hebben voor het eerst dit jaar gezwommen in de Afgedamde Maas. We waren niet de enigen die afkoeling zochten.



De thermometer gaf voor de derde dag 26 gr. in de schaduw aan.



Ik moet toegeven, het water is nog te koud voor langdurig verblijf. Maar we zijn wel kopje onder geweest!
Als het nog warmer wordt gaan de runderen er tot de buik in.




En wij veel vaker.

Inca-pruim

In al mijn onschuld bestelde ik een zakje zaad, dat doe ik vaker, dit keer van een plant die ik nog nooit in de tuin heb gehad. Dat wil zeggen deze eetbare variant niet. Ik kocht het als Inca-pruim, de eetbare variant van de lampionplant. Met Kerst bieden de meeste Supermarkten ze aan. Die lampion is een woekeraar maar wel een mooie, wij kregen hem ooit van Onno B. Romke heeft gelijk, alle krijgertjes zijn woekeraar, je geeft pas planten weg als je er te veel van hebt, doen wij zelf ook.
Maar deze Kaapse kruisbes, Jodenkers, Ananaskers of Inca-pruim (Physalis Peruviana) heb ik gekocht en gezaaid! En alle zaadjes komen op! Is dat een slecht voorteken of moet ik blij zijn en ze met de Kerst voor veel geld aan de dijk verkopen? Ik heb een veertigtal in een keurig rijtje in de moestuin gezet, ik heb er al weggegeven maar er zeker nog vijftig over.
De Inca-pruim is ook een nachtschade, net als de aardappel, tabak en tomaat. Vorig jaar had ik Phytoftera in de tuin maar ondanks dat toch geen slechte opbrengst. Ik ben benieuwd wat er nu gaat gebeuren. (Ik spuit er niet tegen.)
Met andere zaaisels gaat het minder goed, de luizen doen het blad van paprika en peper krullen. De slakken vreten als gekken en de duiven doen zich te goed aan de koolplanten.
Toch blijft het leuk!
En Ria, Rutje, Peter, George, Jan, Wouter, Sharon en de rest bekijken het maar. Stop maar in m'n doossie.

WERKDAG

8 mei
Er zijn mensen die beweren dat ik niet weet wat hard werken is, misschien hebben ze gelijk. Er zijn zelfs mensen die volharden te zeggen dat een man als APPEL nooit gewerkt heeft, nu rennen ze het zweet uit de naat om een werk van de man te bemachtigen. Te laat denk ik, het is onbetaalbaar geworden. Het is maar wat je als werk beschouwt. Werkloos ben ik nooit geweest, wel inkomensloos. Helaas kent de politiek die term niet.
Ineens was er de vraag om een paar tuinmeubels, twee tafels, twee bankjes en nog wat. Ik moest aan de slag, lekker. Het werk in de tuin moet even wachten.
In de VS staat een man aan de top die beweert de leider te zijn van het meest democratische land ter wereld. Die man is een lachertje en toch loopt de halve wereld achter die (hardwerkende) man aan, incluis onze eigen 'democrtatisch gekozen regering'. (De enige echte menselijke aktie die J.P.B. laatst ondernam was het stappen op een skate bord, hij ging meteen onderuit.) De paar mensen die het lef hebben zichzelf te zijn, en daarmee menselijk te blijven in de politiek moet je met een vergrootglas zoeken. Maar de beste stuurlui staan aan wal laten we dat niet vergeten. We lopen achter partijen aan en stemmen er soms op in de hoop op.......verandering. De roerganger verandert. de bemanning niet. De 'politiek' kan het anders willen, de ambtenaren stomen door zoals zij gewend zijn te doen.

9 mei
Gisteravond een portretje van Rita op de buis, die -spontaan- de haar ingefluisterde woorden uitsprak. Ingefluisterd door van der Linden, haar campagneleider. Voorheen bij Leefbaar of LPF. Het gaat nu slechts om het leiderschap van een partij, maar zij laat duidelijk weten -in- te zijn voor het grotere werk. Zij is klaar om de visioenen van Bolkesteijn uit te voeren. De massa zal haar -met alle liefde-toejuichen. Gerrit Komrij schreef er prachtige woorden over.
Ik geloof niet en zeker niet in politici. Zelfs hier in deze kleine gelovige gemeente waar voor het eerst sinds decennia de SGP buiten spel is gezet, gunnen de dames en heren elkaar het licht in de ogen niet. Van de drie nieuwe wethouders zijn er twee vrouw en dat zint die zwarte pakken garde van geen kant.
Maar genoeg gefulmineer, ik ga weer werken.

Vaterland

Het zal inderdaad Vaterland geweest zijn, ik ben slecht in het onthouden van titels en schrijvers. De taal, het duits maar ook de locatie, huisje van duitse vrienden in Italie, was voor mij juist een extra dimensie bij het lezen. Een van die vrienden was ooit RAF activiste zo gaat het verhaal. Of het waar is weet ik niet maar het is haar een beetje kennende, niet ondenkbaar.
De RAF, IRA en de ETA om binnen Europa te blijven zijn of waren in beginsel idealistisch, dat was het duizend jarig rijk ook. Om dat idealisme te bereiken gaan mensen snel te ver. Ikzelf woonde ten tijde van de Nieuwmarkt rellen op de O.Z.A. en maakte veel van dichtbij mee. Ik stond ook achter de 'opstand' zolang die ludiek bleef. Toen er geweld gebruikt ging worden bleef ik thuis. Geweld is nooit goed te praten en zeker niet als het slechts om 'vernieuwing gaat. Leiders staan per definitie niet alleen, politieke leiders die denken te spreken namens een achterban die ze niet of nauwelijks blijken te hebben staan voor lul (boer Koekoek en de heer Janmaat b.v.) daar kan ik om lachen. Maar voor leiders met een grote achterban moet je waakzaam zijn omdat er altijd rond zo'n leider mensen zijn die misbruik maken van hun positie. En dat is rechts zowel als links het geval. De concentratiekampen zijn een Engelse uitvinding voor zover ik weet. De vernietegings kampen zijn gebouwd als werkkampen, de mannen onder Hitler hebben er wat anders van gemaakt. Hij had als leider NEE moeten zeggen maar heeft dat niet gedaan omdat het hem wel goed uitkwam.
Als Jan Janmaat een man was geweest met het kaliber en de achterban van P.F. was de situatie ernstiger geweest. De ideeen van Janmaat waren radicaler dan van P.F., maar onschuldig omdat niemand er naar luisterde. Pim was een omhoog gevallen ambtenaar met ambities en charisma, dat hebben er weinig in de politiek. Ook ik denk dat hij er na een paar weken de brui aan gegeven zou hebben, maar zijn 'at your service' maakte mij waakzaam. Dat was meer dan een grap bedoeld voor z'n vrienden. Het was ruiken aan de macht. En macht is menselijk en onmenselijk tegelijkertijd, dat maakt politiek en er in geloven zo moeilijk.Theo nam geen blad voor de mond, ik was het zelden met hem eens maar was blij dat hij er was.

Links van het midden

Arnhem 4 mei 1955, 8 uur alles en iedereen stond stil, slechts een auto passeerde, een Mof volgens mijn moeder.... 'hoe durft hij'.
Ik kan niet zeggen dat ik bewust politiek ben grootgebracht, ik ben nooit gestuurd ik welke richting dan ook. Maar je groeit op in - en gaat op in - je directe omgeving. Sommigen gaan daar uit protest tegen in, ik was het met mijn omgeving eens.
Ik heb me als puber vaak afgevraagd hoe het in Europa zou zijn verlopen als Adolf Hitler wel was vermoord, sterker nog wat ik zou zijn als ik de moordenaar was, een held of verschoppeling.
In het vakantiehuis van Duitse vrienden in Italie lag een boekje met de titel 'Das Vaterland', het ging over een criminele bende in het Duitsland van na de oorlog, de leider was Adolf H. Niet vermoord, geen zelfmoord maar slim ontsnapt. Het had zo kunnen lopen.
Het is tot nu toe het enige duitstalige boekje wat ik ooit uit heb gelezen.
Is een politieke (verzets-) moord te rechtvaardigen?
Voor iemand die is opgegroeid met het gebroken geweertje een zware gewetensvraag. Mijn vader zei ooit, slaan is niet goed, maar als je het doet moet je het goed doen. Hij liet ooit met mij PSP propagandavliegers op, op het Zandvoortse strand. Rond z'n 60e bekende hij steeds meer rechtse gevoelens te koesteren, een schok voor mij toen, maar ik ervaar hetzelfde nu ook.
Ooit had ik een droom waarin ik iemand ombracht of dacht omgebracht te hebben. Maandenlang leefde ik in onzekerheid en twijfelde aan mijzelf, was het slechts een droom of had ik het echt gedaan?
Volkert had ook een droom, maar deed het echt. Hij dacht met zijn daad het 'Vaderland' voor erger te behoeden.

Moordenaar.

Vanmorgen lag er langs onze stoep een zeer gave maar ook zeer dode ringmus. Die zie je niet zo vaak. Niet dood en zeker niet gaaf. Toen ik 'm oppakte om beter te kunnen bekijken puilde erbij de nek iets uit. Het bleek een vol gezogen teek te zijn. De teek leefde nog, de mus was dood. Omdat je uberhaubt weinig dode vogels tegenkomt is het altijd de moeite waard zo'n vondst vast te leggen. Maar met de moordenaar erbij is het dat zeker waard.

De volgezogen teek is nu ook dood, van hem/haar rest niet meer dan een spetter geronnen bloed.

PERSPECTIEF

Soms maak je een foto om een heel andere reden dan waar je hem uiteindelijk voor gebruikt. We waren op weg naar onze kaasboerin in Genderen toen dit prachtige schoolvoorbeeld van perspectief opdook, maar dat zag ik pas op het scherm. Ik vroeg L de foto te maken vanwege het goed zichtbare verschil tussen geknotte- en niet geknotte wilgen. Afgelopen winter hebben we de mannen bezig gezien maar nu er een kant klaar is, is het pas een plaatje. Het is jammer van het groepje bomen aan de einder anders was het echt af!
Ik hoor het m'n docent nog zeggen, kies een verdwijnpunt en trek alle lijnen er naar toe. Hij had gelijk.
De groene kleur maakt het alleen maar duidelijker.
Het was vandaag weer een lekkere tuindag, eerst vanmorgen naar Volkel i.v.m. de RABOTAK en daarna de tuin in. De voorgezaaide suikermais in de grond gezet evenals de Japanse Andoorn die we voor het eerst gaan proberen.Moet erg lekker zijn. Verder Capucijners en peulen bij gaas gezaaid en stam doppers in de grond gestopt. En in het kasje de eerste tomaten uitgezet.
Als het vanaf morgen inderdaad echt warmer gaat worden zal het allemaal de grond uit spuiten.

De nogal fors uitgevallen letter van gisteren was geen opzet hoewel het er wel leuk uitziet, maar een niet te verhelpen fout. Ik heb zeker drie keer een poging gedaan de tekst tot normale proporties terug te brengen en in Compose zag het er ook goed uit maar in de browser bleef het groot. RA RA ? Voer voor deskundigen.

Asparagus officinalis

Ze zijn er weer de versgestoken asperges, de prijs is door de aanhoudende kou hoog. Voor een kilo betaal je nu bij de boer 12 euro, d.w.z. voor de normale maat. Wij mochten deze potlood dikke exemplaren meenemen voor 50 cent! Te dun om te schillen en eigenlijk afval.We gaan ze roerbakken met kip volgens een recept van Aspergekwekerij Van Son, waar we sinds een jaar de asperges kopen. Over een week of drie als de zon ons en de asperges verwend heeft, liggen er bij van Son wel vijf verschillende maten in de bakken op kopers te wachten. Asperges zijn goed in te vriezen, twee weken terug aten we de laatsten van vorig jaar. En daar was niets mis mee.

Benodigheden voor de roergebakken asperges met kip.

300 gram kipfilet
2 eetlepels sherry
2 theelepels sambal badjak
500 gram witte asperges
1 rode per
3 bosuitjes
3 eetlepels olie
1 eetlepel limoensap
1/2dl.kippenbouillon
peper
zout
1 eetlepel fijngehakte koriander of peterselie

Bereiden

Snijd de kipfilet in dunne plakjes. roer in een kom de sherry en de sambal door elkaar en schep de kipfilet er door. Laat dit ca. 10 min staan. Schil evt. de asperges en snijd ze in stukken van ca. 5 cm. Verwijder de zaadjes uit de peper en snijd de peper in reepjes. Snijd de bosuitjes in stukjes van 5 cm. verhit de olie in een wok en bak de reepjes kip op hoog vuur al omscheppend bruin en gaar. schep ze op een bordje. Schep de asperges, bosui en peperreepjes door het bakvet en roerbak ze op matig hoog vuur ca. 4 min. Voeg het limoensap en de bouillon toe en verwarm de asperges nog 4 min, laat het vocht verdampen. Schep de kip erdoor en warm alles al omscheppend nog ca. 2 min. door. Voeg peper en zout naar smaak toe en strooi de koriander erover.