De aannemer die de bronzen tak van de gevel haalde heeft de tak daarbij gebroken. Die breuk is buiten mijn medeweten om'gerepareerd'door de zelfde bronsgieter die de tak ooit goot. Een aantal jaren terug is het zijtakje met de eieren verdwenen, daarvoor heb ik een nieuw takje laten gieten en worden nieuwe eieren gedraaid.
Hiernaast het takje zoals ik het van de gieter kreeg.Voor de duidelijkheid heb ik de foto op z'n kop gezet. Als je een echt takje invormt in vormmassa (een gipsmengsel)maakt de bronsgieter daar van boetseerwas een trechter op,de giettap. En waar nodig een luchtkanaal en onderaan een vuilopvang.Die vorm met tak gaat de uitstookoven in, dan verbrandt de tak met de was en ontstaat er een holle ruimte,soms met krimpscheuren.
In die holle ruimte wordt vloeibaar brons gegoten. Na afkoeling wordt de vormmassa kapot geslagen en komt het brons te voorschijn.
Na het 'ciseleren'(schoonmaken) al het overbodige er af halen, komt het eigenlijke takje te voorschijn. Als de metaaldraaier de messing eieren heeft gemaakt monteer ik ze samen met hem op het takje d.m.v. een messing 'draadeind' (schroefdraad.) Dan ga ik met grote en kleine tak opnieuw naar de gieter die ze aan elkaar last. Om er zeker van te zijn dat dat in de goede stand gebeurt ben ik daar bij aanwezig. De bronsgieter slijpt de lasnaad en patineert (kleurt) de las.
Als alles er dan naar tevredenheid uitziet ga ik samen met 'mijn' aannemer de RABOTAK weer aan de gevel bevestigen.
Hiernaast het takje zoals ik het van de gieter kreeg.Voor de duidelijkheid heb ik de foto op z'n kop gezet. Als je een echt takje invormt in vormmassa (een gipsmengsel)maakt de bronsgieter daar van boetseerwas een trechter op,de giettap. En waar nodig een luchtkanaal en onderaan een vuilopvang.Die vorm met tak gaat de uitstookoven in, dan verbrandt de tak met de was en ontstaat er een holle ruimte,soms met krimpscheuren.
In die holle ruimte wordt vloeibaar brons gegoten. Na afkoeling wordt de vormmassa kapot geslagen en komt het brons te voorschijn.
Na het 'ciseleren'(schoonmaken) al het overbodige er af halen, komt het eigenlijke takje te voorschijn. Als de metaaldraaier de messing eieren heeft gemaakt monteer ik ze samen met hem op het takje d.m.v. een messing 'draadeind' (schroefdraad.) Dan ga ik met grote en kleine tak opnieuw naar de gieter die ze aan elkaar last. Om er zeker van te zijn dat dat in de goede stand gebeurt ben ik daar bij aanwezig. De bronsgieter slijpt de lasnaad en patineert (kleurt) de las.
Als alles er dan naar tevredenheid uitziet ga ik samen met 'mijn' aannemer de RABOTAK weer aan de gevel bevestigen.
Leuk en leerzaam!
BeantwoordenVerwijderenNa aanvulling nog leuker en leerzamer ;-)
BeantwoordenVerwijderenInderdaad, heel leerzaam!
BeantwoordenVerwijderenWat is zo'n tak levensecht...
(En als ik de hoeveelheid werk en vakkundigheid zie, dan was het sculptuur dat op het graf van mijn zus staat omzetten naar een zo duurzaam materiaal als brons welhaast onmogelijk geweest. Ik moet maar hopen dat mn metalen kern met boetseerspul en polyesther even lang meegaat als mijn eigen leeftijd ;-})