Het zal inderdaad Vaterland geweest zijn, ik ben slecht in het onthouden van titels en schrijvers. De taal, het duits maar ook de locatie, huisje van duitse vrienden in Italie, was voor mij juist een extra dimensie bij het lezen. Een van die vrienden was ooit RAF activiste zo gaat het verhaal. Of het waar is weet ik niet maar het is haar een beetje kennende, niet ondenkbaar.
De RAF, IRA en de ETA om binnen Europa te blijven zijn of waren in beginsel idealistisch, dat was het duizend jarig rijk ook. Om dat idealisme te bereiken gaan mensen snel te ver. Ikzelf woonde ten tijde van de Nieuwmarkt rellen op de O.Z.A. en maakte veel van dichtbij mee. Ik stond ook achter de 'opstand' zolang die ludiek bleef. Toen er geweld gebruikt ging worden bleef ik thuis. Geweld is nooit goed te praten en zeker niet als het slechts om 'vernieuwing gaat. Leiders staan per definitie niet alleen, politieke leiders die denken te spreken namens een achterban die ze niet of nauwelijks blijken te hebben staan voor lul (boer Koekoek en de heer Janmaat b.v.) daar kan ik om lachen. Maar voor leiders met een grote achterban moet je waakzaam zijn omdat er altijd rond zo'n leider mensen zijn die misbruik maken van hun positie. En dat is rechts zowel als links het geval. De concentratiekampen zijn een Engelse uitvinding voor zover ik weet. De vernietegings kampen zijn gebouwd als werkkampen, de mannen onder Hitler hebben er wat anders van gemaakt. Hij had als leider NEE moeten zeggen maar heeft dat niet gedaan omdat het hem wel goed uitkwam.
Als Jan Janmaat een man was geweest met het kaliber en de achterban van P.F. was de situatie ernstiger geweest. De ideeen van Janmaat waren radicaler dan van P.F., maar onschuldig omdat niemand er naar luisterde. Pim was een omhoog gevallen ambtenaar met ambities en charisma, dat hebben er weinig in de politiek. Ook ik denk dat hij er na een paar weken de brui aan gegeven zou hebben, maar zijn 'at your service' maakte mij waakzaam. Dat was meer dan een grap bedoeld voor z'n vrienden. Het was ruiken aan de macht. En macht is menselijk en onmenselijk tegelijkertijd, dat maakt politiek en er in geloven zo moeilijk.Theo nam geen blad voor de mond, ik was het zelden met hem eens maar was blij dat hij er was.
Daar wilde ik eerst 24 uur over nadenken BP ;-) Voor ik iets onzinnigs zou beweren.
BeantwoordenVerwijderenMijn eerste gedachte was namelijk, ja! al die argumenten zou ik 10 jaar geleden ook genoemd hebben.
Misschien is het wel zo, dat jij positiever en optimistischer bent dan ik, ben ik cynischer over onze politiek geraakt.
Volgens mij zijn de massa'a bang dat hen iets wordt afgenomen waar ze lang voor gewerkt of gestreden hebben. En lopen ze daarom achter 'figuren' aan. Of het nu Wouter Bos is of Pim Fortuyn. Of ze zijn bang voor de 'visioenen' van Bolkesteijn.
En andere massa's zijn weer bang dat ze hun (relatieve) macht kwijtraken.
Allemaal ten onrechte, want ons politieke systeem is zo semi-corrupt en vergifitigd met vriendjespolitiek, 180.000 leden van een paar politieke partijen die onderling baantjes-met-macht verdelen, van amtenarenposten tot burgemeesters, dat zelfs twintig Pim Fortuynen met miljoenen aanhangers nog nergens een poot aan de grond zouden krijgen.
Misschien maar goed ook.
Democratisch is het niet meer.
We worden geregeerd door een kaste van Hansjes van Baalen (die als puber een slijmbrief aan Glimmerveen schreef, van plan politieke carriere te maken) en Sharon Dijksma's. Mensen die nooit gewerkt hebben, nooit in een oude wijk of oud huis gewoond hebben en hun hele leven salonpraatjes oefenen.
Van Gogh maakte de fout dat hij ze tegen zich in het harnas joeg, maar de kern van z'n kritiek sneed vaak wel hout. En Fortuyn was Heading For A Fall, om het met Vaya Con Dios te zeggen.