Gister'avond waren wij in het Muziekgebouw aan't IJ, voor ons de eerste keer sinds het bestaan. We kenden het natuurlijk van 'langs rijden' maar waren er nog nooit in geweest. Een half jaar terug bestelde L. kaartjes voor een concert en reserveerde een tafeltje in het restaurant Star*Ferry, genoemd naar een van de boten waarmnee je in Honkong van het vaste land naar Honkong Island gaat. Wij deden dat in 1997 op de terugweg van N.Z. De maaltijd beviel ons goed en is zeker voor herhaling vatbaar. Het gebouw is een juweel maar zeer on Hollands en dat is maar goed ook. Prachtig van maat, openheid, kleur en materiaalgebruik.
Het concert georganiseerd door Channel Classics was om te genieten, Pieter wispelwey violoncello en Dejan Lazic piano, zij speelden Schumann en Brahms. zelden zie je klassieke musici zo acteren, lekker om te zien.
Voordat wij naar de grote stad togen moest ik nog een klusje klaren. Een goede klant van L.had het door haar gerestaureerde beeldeje weer meegenomen met de vraag of zij/wij er niet een 'stukkie hout' onder konden maken zodat het weer kon staan.
Ik heb toevallig enkele 'stukkies' liggen, waaronder een stuk Ebbehout van Ome Bram waaruit ik een pracht sokkel kan maken. Bij navraag bij de Fa. Fijnhout blijkt dat stukkie van 10x10x3 cm een eurot'je of 20 te kosten. Het uit de hand fraisen van zo'n gat is zenuwen werk, met de draad van het hout mee is geen probleem maar zodra je 'kops' moet werken is het gevaarlijk, het hout slaat dan voor je het weet uit je handen.
Maar het is gelukt en het past.
Al met al een geslaagde dag.
Wat een schitterende werkruimte, al die aparatuur!
BeantwoordenVerwijderenToen mijn oog op de foto van het sokkeltje viel, zag ik het éerst aan voor een impressie van jaarringen, een soort 3dimensionale weergave van tijd ;-))) (ik had galeriehouder moeten worden, dan had ik een sokkeltje nog als kunst kunnen aanprijzen ;-) Helaas ontbreken mij alle overige kwaliteiten daartoe ;-))
Grappig beeldje trouwens. Uit de verte een herderinnetje, van dichtbij een dame met ski's