Ik merk dat ik steeds minder met meerdere dingen tegelijkertijd bezig kan zijn. Vroeger, als iets mij dwarszat liet ik het links liggen en begon wat anders. Als nu iets niet loopt zoals het moet, kan ik het niet loslaten, laat staan iets anders doen. Het blijft mij bezighouden. Op zich is dat niet erg, maar ik wordt ook kribbig of schiet zelfs uit m'n slof. Vanmorgen kwam ik tot de conclusie dat de meeste problemen waar ik kribbig van word met de computer te maken hebben.
Op die problemen heb ik geen vat, ik weet er niets van, kan er niets mee en derhalve moet ik anderen inschakelen om het probleem op te lossen.
Sinds twee jaar hebben wij een TomTom in de auto, erg handig op vakantie omdat veel camperplekken alleen maar met coördinaten worden aangegeven.
Meer dan een maand geleden (nog net binnen de garantie, zo bleek later) begon dat computertje spontaan aan te gaan! De eerste keer Lag Tomassina (zo noemen we dat ding vanwege de Vlaamse vrouwenstem die ik erin heb gezet) achter mij op de plank in mijn 'kantoortje'. Ik schrok mij rot en begreep er geen barst van. De tweede keer stond de auto in de garage op de brug en floepte ineens het scherm aan. Een derde keer vond plaats in onze eigen garage; ik deed de auto open en weer glimlachte het scherm mij tegemoet! (We hadden hem al dagen niet gebruikt.)
Om kort te gaan: dat ding beheerst nu al een paar weken mijn dagelijks bestaan. Ik wil vervanging, omdat hij na reparatie wéér spontaan aanging. Maar vervanging kan pas na twee reparaties, volgens de 'hulp' in het call-center. Gelukkig gaat de communicatie niet alleen via mailtjes, maar ook via de telefoon. En dat steeds met de man die het 'dossier' op z'n scherm kreeg. Vanmiddag heeft UPS het pakje met daarop de uitgeprinte barcode weer opgehaald om naar het 'repair center' in Den Bosch te brengen. Met zijn portable scanner kon hij zien of hij wel kreeg waar hij voor kwam. Morgen kan ik op mijn scherm zien wanneer dat spoorzoekertje weer terug komt. Ondertussen loop ik rood aan en ben tot niets anders in staat dan te wachten en te hopen dat Tom weer terugkomt MET kaarten. Anders ben ik ook daar weer uren mee zoet.
Op die problemen heb ik geen vat, ik weet er niets van, kan er niets mee en derhalve moet ik anderen inschakelen om het probleem op te lossen.
Sinds twee jaar hebben wij een TomTom in de auto, erg handig op vakantie omdat veel camperplekken alleen maar met coördinaten worden aangegeven.
Meer dan een maand geleden (nog net binnen de garantie, zo bleek later) begon dat computertje spontaan aan te gaan! De eerste keer Lag Tomassina (zo noemen we dat ding vanwege de Vlaamse vrouwenstem die ik erin heb gezet) achter mij op de plank in mijn 'kantoortje'. Ik schrok mij rot en begreep er geen barst van. De tweede keer stond de auto in de garage op de brug en floepte ineens het scherm aan. Een derde keer vond plaats in onze eigen garage; ik deed de auto open en weer glimlachte het scherm mij tegemoet! (We hadden hem al dagen niet gebruikt.)
Om kort te gaan: dat ding beheerst nu al een paar weken mijn dagelijks bestaan. Ik wil vervanging, omdat hij na reparatie wéér spontaan aanging. Maar vervanging kan pas na twee reparaties, volgens de 'hulp' in het call-center. Gelukkig gaat de communicatie niet alleen via mailtjes, maar ook via de telefoon. En dat steeds met de man die het 'dossier' op z'n scherm kreeg. Vanmiddag heeft UPS het pakje met daarop de uitgeprinte barcode weer opgehaald om naar het 'repair center' in Den Bosch te brengen. Met zijn portable scanner kon hij zien of hij wel kreeg waar hij voor kwam. Morgen kan ik op mijn scherm zien wanneer dat spoorzoekertje weer terug komt. Ondertussen loop ik rood aan en ben tot niets anders in staat dan te wachten en te hopen dat Tom weer terugkomt MET kaarten. Anders ben ik ook daar weer uren mee zoet.
De vele uren, zeg maar rustig dagdelen, dat je nu al - alles bij elkaar - aan de telefoon bij de computer hebt gezeten om dit 'probleempje' te helpen oplossen is echt niet normaal. Ik vraag me af hoeveel 'gewone' mensen (met een betaalde baan) in staat zouden zijn er zoveel tijd aan te besteden, laat staan dat ze over de benodigde kennis beschikken om de behoorlijk ingewikkelde zaken samen met de 'hulp' op te lossen.
BeantwoordenVerwijderenHet minste dat de makers kunnen aanbieden is een nieuw, goed functionerend exemplaar, vind ik. Gelukkig hoeven we niet overmorgen op reis, want voor hetzelfde geld zouden we ergens in de 'wop-wops' reddeloos met een lege accu kunnen komen te staan...
Waarom maak je je er eigenlijk druk om? Het is maar een ding, hoor.
BeantwoordenVerwijderenMens, varken, kip, boom, huis, boot, Mac en Tomtom, allemaal dingen die mij emotioneel kunnen raken, bezig kunnen houden. En daar ben ik trots op.
BeantwoordenVerwijderenBovendien maak ik mij in eerste instantie niet druk over dat 'ding', maar over de manier waarop met de klant wordt omgegaan.
Mijn tweede beste stukje gereedschap is m'n TOMTOM, I love it! ze brengt me al 4 jaar lang s'nachts én overdag naar m'n klanten (zonder te zijken dat het precies op de vouw van de kaart zit!)en tijdens weg opbrekingen een omweggetje. (moet toegeven dat als Annie in de auto stapt we snel de stem veranderen in Bram!)(NL)
BeantwoordenVerwijderenMaar... zoals met ieder stuk gereedschap.... als het niet voldoet donderen we je eruit en halen een nieuwe!! Het is maar een stukkie techneuterij tenslotte en eh... nobody is perfect!
PS durf te wedden dat ge gezien de vorm van de tomtom ge het gigantiech ver weg kan zwieperen!! :-)>
Haha!! Prachtig en wat eerlijk!!
BeantwoordenVerwijderen(Heerlijk!) (Ik zeg verder maar niks!!)
Wij hadden eergisteren iets dergelijks met de telefoon. 's Avonds laat werd er luid een heel melodietje afgespeeld ! Gelukkig lagen wij nog niet in bed want dan zou je je toch een ongeluk schrikken. Voor ons een raadsel wat het was en hoe het kon.
BeantwoordenVerwijderenth.