Zo kan het dus ook!

foto Arjen

Igor, de vorige eigenaar van de BIMOBIL vertelde mij toen ik het over wiggen had dat zij die nooit gebruikten, met stenen ging het ook prima! Maar goed voor de banden kan dat nooit zijn. Bovendien moeten er dan ook bruikbare stenen in de buurt zijn. En wiggen zijn er in vele maten, voor smalle en brede banden. Die van ons zijn eigenlijk te smal voor die joekels van terreinbanden die onder de auto zitten, maar bleken goed te voldoen.

*

K N U T S E L M O M E N T

Volgende maand gaan wij met ons HUUSKE op pad, de oppassers verheugen zich al op ons vertrek. Na Schotland is dit de eerste echte grote tocht, ruim vier weken is de BIMOBIL ons huis. De afgelopen weken heb ik allerlei kleine aanpassingen binnen het huisje aangebracht en vandaag heb ik het hele 'natte deel' ontsmet en doorgespoeld.
In Newcastle kochten we op de camping een paar wiggen, bijna elke camperaar heeft ze omdat een sta-plek zelden vlak is. Tot dan toe hadden wij ze niet echt nodig, maar als de pan van het gas glijdt, het glas bier naar de andere kant van de tafel en er geen stenen in de buurt liggen, moet je wel.
Tot nu toe slingerden die wiggen door de cabine van de auto of over de vloer van het HUUSKE. Op campings zag ik andere camperaars die dingen 'ergens van onder' pakken (ze kunnen goed smerig worden).
Vandaag heb ook ik een plek gecreëerd ergens onder het HUUSKE en langs het chassis. Het ziet er goed uit, ik ben tevreden, nu maar hopen dat het blijft zitten!

><

BOEKVERBRANDING

Dit bundeltje gedichten werd in 1970 uitgegeven door Thomas Rap, het is vormgegeven door Guus Ros. Ik denk dat Marion het vrij snel na uitgave gekocht heeft, zij hield van het werk van Judith Herzberg.

Helaas gaat het leven van een boek niet altijd zoals schrijfster, ontwerper en uitgever het bedoeld hebben. Soms gebeuren er vreselijke dingen mee, het kan 'stukgelezen' worden, in de sloot belanden (zoals laatst een Statenbijbel in Babyloniënbroek) of nat worden door een omgevallen glas bier. Het ergste voor een boek lijkt mij het moedwillig verbranden, een eeuwenoud gebruik om het intellect te onderdrukken, het toont de onmacht van de onderdrukkers en de kracht van het geschreven woord.

Deze bundel is behoorlijk nat geworden en ook nog aangebrand, maar is er zoals Marion in 1985 schrijft mooier op geworden! Het kwam weer tevoorschijn bij het schoonmaken van de boekenkast en gaat gewoon weer terug naar z'n plek.
Het doet goed het zo nu en dan weer tegen te komen.

^
.

Erithacus rubecula

Daar zit hij dan, het roodborstje. Hij kijkt ons recht aan alsof hij zeggen wil: 'komt er nog wat van'? Je leest vaak over roodborstjes die tuinmannen of tuinvrouwen van dichtbij observeren soms letterlijk over hun schouder meekijken. Die van ons is vrij schuchter, meestal is hij weg zodra je beweegt. Deze keer bleef hij lang zitten, zo lang dat Lindsey even weg kon om de camera te pakken. Het is een tele opname van binnenuit genomen, een wonder dat hij scherp is.

*

WEERSVOORSPELLING III

Een beetje later dan andere delen van het land was vannacht het Land van Heusden en Altena aan de beurt, maar lang heeft het er niet gelegen, mooi was het wel.

Een woordgrap uit Nieuw Zeeland als toegift.

Baby planes

A mother and her son were flying Virgin Blue Airlines from

Sydney to Melbourne. The son (who had been looking out

the window) turned to his mother and asked, "If big dogs

have baby dogs and big cats have baby cats, why don't big

planes have baby planes?"

The mother (who couldn't think of an answer) told her son

to ask the stewardess. So the boy asked the stewardess,

"If big dogs have baby dogs and big cats have baby cats,

why don't big planes have baby planes?"

The stewardess responded, "Did your mother tell you to

ask me?" The boy admitted that this was the case. "Well,

then, tell your mother that there are no baby planes

because Virgin always pulls out on time. Your mother

can explain it to you."

....
...
..
.

WEERSVOORSPELLING II

Nadat er gisteravond enkele witte spatjes uit de reeds genoemde wolken waren gevallen, zagen wij rond zes uur vanmorgen vlokken zo groot als een 2euro munt op het dakraam neerdwarrelen. En ze bleven nog liggen ook! Buiten bleek dat alleen op de koude plekken nog wat sneeuw lag, voor de rest was het als gisteren. Maar het noorden van het land heeft aardig wat witte neerslag gehad heb ik begrepen, ben ik best jaloers op.

....
..
.

WEERSVOORSPELLING

Al dagen krijgen we te horen van de voorspellers dat de kans op een koude maar ook witte Pasen heel groot is. Koud is het hier zeker, -4 vannacht, ook in het kasje. En ijs op het water in de vogeldrinkbakjes. Maar winterse buien hebben wij hier nog niet gehad. Sterker nog, de hele morgen tot een uur of twee hadden we een stralend blauwe lucht! De foto maakte ik om 12.47 in de Loonse en Drunense Duinen.
Nu beginnen er wat wolken te komen, komt de voorspelling misschien toch nog uit!

*****
***
*

I N D R I N G S T E R

De plek waar ik nu achter mijn scherm zit om dit te schrijven is een zeer strategisch gelegen plek, L is er jaloers op. Links en rechts van mijn scherm is een raam, als er links iets mijn blikveld binnenvliegt kan ik het (met een beetje geluk) rechts volgen.
Gisteren kwam er links in glijvlucht iets voorbij, dat rechts op een tak ging zitten. Ik dacht meteen aan de sperwer want het is zijn route. Maar er klopte iets niet aan de kleur en het vliegen van de vogel en het gedrag daarna al helemaal niet. Hij zat op een tak van onze geknotte kers die volop begroeid is met Bonte Hedera. Vanaf die tak dook de vogel twee keer de klimop in, dat doet een sperwer niet! Daarna verdween hij.
De kleur was veel te blauwgrijs voor een sperwer en de snavel klopte ook al niet. De ANWB vogelgids gaf uitkomst, het was een Koekoek! Niet de Boskoekoek, Kuifkoekoek Geelsnavelkoekoek, Zwartsnavelkoekoek en zelfs niet de Senegalese spoorkoekoek, maar gewoon een HEGGENMUS-KOEKOEK! Die wijsheid heb ik van de site van de vogelbescherming, zij schrijven:
Een vrouwtjeskoekoek specialiseert zich (vanuit haar afstamming) op een bepaalde vogelsoort of familie. Zo zijn er heggenmus-koekoeken, karekiet-koekoeken en kwikstaart-koekoeken.

En heggen-mussen zitten er zat in die bonte klimop! Wij zijn benieuwd of zij zich vaker laat zien.

*

HUISVLIJT....of toch

...ons ben zunig.

Ik schrijf deze stukjes wel, maar het onderwerp is niet altijd mijn keuze. Ik vind echt niet alles de moeite waard om over te schrijven en zeker niet alle 'tussendoortjes' die uit mijn handen komen.

Maar vandaag ben ik gezwicht voor de lichte druk die op mij uitgeoefend werd om het knutselwerkje waar ik gisteren aan begon als onderwerp te nemen.
Al 17 jaar gebruik ik in het atelier een 'grofvuil stofzuiger' met een slang doorsnede van 6cm. Het mondstuk is al jaren versleten en gebroken, met tape en secondelijm heb ik de zuigmond herhaaldelijk kunnen repareren. Een nieuw mondstuk heb ik nergens kunnen vinden, ook niet op de site van de fabrikant. En om nou een hele nieuwe zuiger aan te schaffen gaat mij echt te ver. Zelf iets 'fabrieken' was de enige optie die overbleef.
Het is gelukt en het werkt!
Het zuigen gaat weer als vanouds. Ik beloof mijzelf een nieuwe te kopen als dit stukje huisvlijt het begeeft.

(!?)

M A R K T P L A A T S

Jaren geleden nam Marion deel aan een symposium in Erfurt, toen nog DDR. Toen zij thuis kwam bleek ze dozen vol spullen mee genomen te hebben, waaronder deze twee 'Kaffeemaschines', op elektra en van het type percolator. Zij heeft er nooit wat mee gedaan, ze stonden bij mij 'ergens boven' en zijn er niet beter op geworden. Ik vind dat ik ze nu lang genoeg verplaatst heb en probeer ze via Marktplaats te verkopen.
De kleinste is van het merk MOCCADUR, gemaakt in Berlin. Als je die naam intypt kom je o.a. bij ebay en ontdek je dat ze niet veel waard zijn. Waar je ook achterkomt is dat sommigen verkopers het hebben over Art deco (handelaren) en anderen over een product uit de vijftiger jaren. Ik denk dat dat laatste waar is, ze zien eruit als van pal na de oorlog.
Mijn aanbieding staat ondertussen op pagina tien, maar mensen die gericht zoeken weten je te vinden. Vanmiddag belde een meneer uit Almere die ze graag wil hebben, hij wil er 30 euro voor betalen plus de porti want een auto heeft hij niet. Gezien de biedingen op ebay denk ik dat dat redelijk is. Hij gaat vanavond op mijn verzoek een bod uitbrengen, dan heb ik even tijd om er over na te denken en deze tekst te schrijven en andere potentiële bieders de gelegenheid geven om over zijn bod heen te gaan.

Gisteren heb ik een jong stel blij gemaakt met deze pompsteen, ook ooit door Marion aangeschaft met de bedoeling er zelfs iets mee te doen. Ook dat is er nooit van gekomen en nu ben ik er via Marktplaats van verlost. Ze gaan hem plaatsen in een nieuw te bouwen bij-keuken en hebben beloofd een foto te mailen als dat gebeurd is.
Al met al ben ik nu aan mijn 10e verkoop toe via marktplaats, rijk worden we er niet van maar het ruimt lekker op en je krijgt er ook nog wat voor!

$

G E P L A A T S T !

Belaagd door winterse buien en genietend van felle zon heb ik de tweede China Tower in de tuin gezet.
De maat van een object valt buiten altijd weer tegen, in het atelier kijk je er tegenaan, buiten er bijna bovenop. Na terugkomst van vakantie ga ik mij verdiepen in binnenverlichting, ik zou er een waxinelichtje in kunnen zetten, maar ik denk dat ik iets met een zonnecelletje ga doen.
Hij staat er in ieder geval prachtig, we zijn benieuwd hoe nieuwsgierig de mezen zijn.
Ik ga de andere op Marktplaats zetten en laten bieden, kijken wat men er voor over heeft.
Kijk bij bouw en tuin/tuindecoratie.

*

C o r p u s a l i e n u m

De 'spons' die ik uitplaste (zie 14 maart) was inderdaad de door de uroloog ontdekte blaassteen. Gisteren ben ik voor opname(?) naar het ziekenhuis gegaan met de foto van de verse steen en de steen zelf. Na telefonisch overleg met een uroloog elders is er een röntgenfoto gemaakt en is het inmiddels ingedroogde 'sponsje' op een zoutoplossing gezet en kon ik weer naar huis.
Vanmorgen weer naar Tilburg met foto en buisje. Toen mijn eigen uroloog mijn foto zag zei hij meteen "dat is een steen"! Daarna is hij de gemaakte röntgenopname gaan bekijken en kwam hij terug met de mededeling dat er niets ongewoons te zien was! Een verheugend bericht, géén operatie en pas over drie maanden weer voor controle terugkomen.
Maar L. kwam met de prengende vraag: wat is nou precies een steen?
Het antwoord was duidelijk: "de steen hoeft niet altijd hard te zijn, kan opgebouwd zijn uit verschillende stoffen (zouten) en zich op verschillende plaatsen manifesteren. U kunt het ook een Corpus alienum noemen. Het is lichaamsvreemd en moet er uit als het op een plek zit waar het kwaad kan."
Een enkele keer verdwijnt het uit zich zelf zoals bij mij. Maar als ik niets gevoeld had en/of niets teruggevonden, had ik vandaag voor niets onder het mes gegaan!

Dat stemt tot nadenken.

*

VREEMDE VOGELS
en een
DIK BOEK!

Vandaag kreeg ik voor de derde keer in korte tijd bezoek van een vreemde vogel. Niet in de tuin maar op mijn blog, ze hanteren vreemde namen en dat is niet slim want dat maakt mij alert. Het bericht, wat steeds hetzelfde is kan ik verwijderen, maar de naam niet,klik er niet op. Als dit doorgaat zal ook ik een lettercode moeten gaan hanteren. De Mac is dus toch in opmars!

Volgende maand gaan we toeren met ons Huuske, dus veel tijd om te lezen! Ik heb nog e.e.a. in te halen of uit te lezen, maar als toegift bestelden we ' Alle verhalen tot nu toe' van de onlangs overleden Henk Romijn Meijer. Spinsister die een prachtige site voor hem maakte zal er blij mee zijn, ik heb nog nooit iets van hem gelezen, maar een stukje in de NRC haalde mij over!

+

B L A A S S T E E N
en
Twin Towers
?

Afgelopen maandag moest ik ter controle weer een cystoscopie ondergaan. Dat zou in Waalwijk gebeuren, maar daar kreeg ik na drie kwartier wachten te horen dat het instrument helaas kapot was. Die middag kon ik bij dezelfde uroloog, maar dan in Tilburg terecht om het opnieuw te proberen. De blaas zag er ogenschijnlijk goed uit, de aanhechting van de urether zelfs prachtig. Maar we zagen ook iets wat er niet hoorde. "Verdomme een steen, hoe komt die daar nou?" zei de arts. Wat IK zag was een gelige vezelstructuur, beslist geen harde steen. Maar wie ben ik?
Komende maandag sta ik in Tilburg op de rol om de steen te laten verwijderen, daarvoor moet ik mij zondagmiddag melden.
Gisteravond bij het plassen voelde ik iets met de urine 'meekomen', gelukkig verdween het niet in duistere diepten maar kon ik het oppakken. Het is geen harde steen, maar een sponsvormige vezelstructuur, zoiets als ik zag op de monitor.
Vannacht heb ik niet zo goed geslapen, ik wil niet voor niets onder het mes, hoe los ik dit op? Als eerste vanmorgen Waalwijk gebeld, geen urologen aanwezig en die komen ook niet. Doorverbonden met Tilburg, hetzelfde verhaal. Krijg een nummer van een ander ziekenhuis in Tilburg. "Meneer, u heeft ontzettende pech, het is vandaag UROLOGENDAG en ze zitten allemaal in Scheveningen!!!!!". En pijn heeft u niet dus is het ook geen spoedgeval.
Haar advies was wat ik zelf ook al bedacht had, ik ga me zondag melden, neem het 'steentje/sponsje' mee en dring aan op het maken van een foto (een echte steen is op een foto zichtbaar). Als er geen steen zichtbaar is is opereren niet nodig, maar dat moet de deskundige beslissen die ik hoop te zien voordat ik naar de OK ga!

Gelukkig was het vandaag bijna een lentedag, binnen en buiten. Het broertje van de China Tower is bijna klaar, net iets anders maar ook net iets beter volgens mij, het grote dak is platter, de verhoudingen zijn beter. Twin towers zijn het niet, daarvoor is het verschil te groot.

<:>

.

K E E S & K R A A I E N

In het huisje met de witte gevel woonde Kees. Kees was een klein, tenger mannetje met altijd een alpinopet op zijn hoofd, maar dan een die veel te klein was en om zijn hoofd spande als een kaasbol.
Kees werd twee jaar geleden ineens niet goed, sindsdien staat zijn huisje leeg en sinds kort ook te koop.
Elk voorjaar klom hij zonder enige vrees tot halverwege de enige grote boom in zijn tuin om met een lange stok de nestbouwende kraaien te verjagen. Dat lukte hem elke keer weer.

Kees woonde zijn hele leven alleen, hij had ooit een 'scharreltje' vertrouwde hij mij eens toe. Nu woont hij in een verzorgingstehuis en heeft het 'gezelliger' dan ooit. Het heeft een jaar geduurd voordat de buurt-kraaien in de gaten hadden dat die 'kwelgeest' er niet meer was, maar nu profiteren ze van zijn afwezigheid en bouwen in 'no time' een fors nest. In de storm van de afgelopen dagen zwiepte het soms meters heen en weer met het echtpaar erin.
Gisteren was er ineens een aanval van soortgenoten, incluis een ekster. Een kabaal van jewelste en wild heen en weer gevlieg, prachtig om mee te maken. Maar de bouwers verdedigden hun nest met verve en hielden stand.
Na afloop van de poging tot verdrijving keken de aanvallers toe hoe de overwinnaars verder gingen met de inrichting van het nest.
Kees zal het een zorg zijn, hij heeft andere prioriteiten tegenwoordig.

^

vijfendertig dagen

Na drie mailtjes, vier telefoontjes en vijfendertig dagen heb ik mijn Olympus weer terug. Een bericht van ontvangst heb ik nooit gekregen. (Doen we niet aan, zei de vrouw van Olympus die ik er om vroeg.) Het LCD scherm geeft weer volledig beeld. Ik weet niet wat er aan de hand was of wat de oorzaak cq reden van het defect was, want er zit geen enkele aantekening of opmerking bij de geretourneerde camera! Door de telefoon wist men mij te melden dat er iets loos was met het scherm (haha) en dat dat kosteloos hersteld zou worden omdat het binnen de garantie viel. Maar ik wil graag weten of ik iets fout gedaan heb of dat het een fabrieksfout was opdat ik herhaling uit kan sluiten! Om een antwoord zal ik maar niet vragen want de enige die dat zou kunnen geven hoeft dat van z'n baas kennelijk niet te rapporteren. Service (zoals wij dat vroeger noemden) is ver te zoeken bij dit soort zaken. Voor mij nooit meer een Olympus.

*

D R O O M P A L E I S II

Het droompaleis waar ik het op 1 februari over had is klaar en staat alweer te koop! Het linkerdeel op de onderste foto is het oorspronkelijke huis. Het huis heeft o.a. 5 slaapkamers en 3 badkamers gekregen. Op de link zijn interieurfoto's te vinden.

$

T A A L
&
Sterke R O O K

(uit het Brabants Dagblad)

?

M i r a k e l s t a d

Mijn allereerste ateliertje was het keukentje van de pastorie behorende bij de Katholieke kerk aan de Kalverstraat waar bij de ingang een bord stond met de tekst: 'Een uur voor God'. De pastorie was in gebruik als schildersatelier van een vriend van mijn ouders, met de keuken (± 2X5m) deed hij niets, die mocht ik gebruiken. Op een avond hoorde ik geschuifel op de gang. De deur naar de kerk stond open en een lange rij zwijgende mensen trok aan mij voorbij, de gang door, het trapje af de binnenplaats over en via de steeg naast de Telegraaf naar de N.Z.Voorburgwal. Ik begreep totaal niet wat er aan de hand was. Het zag er zeer geheimzinnig uit. Later hoorde ik dat die mensen meeliepen in de 'Stille Omgang Amsterdam'. 8 maart j.l. was het weer zover, de gang door de kerk zal er niet meer in zitten, de steeg is afgesloten. De diepere betekenis van de wandeling kunt u hier vinden.

^

Gelukkige mensen

De halve Sportwin

De gashandel

Bijna 40 jaar geleden kocht ik van een vriend in Amsterdam een 18 pk EVINRUDE Fastwin buitenboordmotor, niet omdat ikzelf een boot had maar omdat mijn vader een rubberboot als bijboot had aangeschaft met een 4 pk motor en er geen plaats voor had. Hij stalde hem bij mij. Dat rubberen geval was best groot en zwaar en het motortje eigenlijk te licht. Met de 18pk erop konden we er lekker mee het IJ op en zelfs planeren op wat ruimer water.
De boot is ooit door mijn vader teruggehaald, de motor had ik nog steeds. Voor mijn roeiboot was hij veel te zwaar, dus stond hij jarenlang te niksen. Een paar jaar terug dacht ik hem te reviseren en kocht daarvoor voor weinig geld een tweede incomplete EVENRUDE Sportwin. De waaier van de koeling en nog wat andere kleinigheden zette ik over. De motor echter kreeg ik nooit meer aan de praat. Vorige week besloot ik de Fastwin op Marktplaats te zetten. Ik kreeg al snel een bod van €100.- van ene MERCEDES, maar dat bod bleek vals. De volgende die belde was een Surinaamse meneer, hij wilde de motor kopen voor familie overzee om op de rivier fuiken leeg te halen. Het leek mij een prima bestemming, voor €50.- mocht hij de motor komen halen.
Maar er belde nog iemand, een ex automonteur uit Purmerend, hij had belangstelling voor de kap en gashandel.Ik vertelde hem dat ik in principe de Fastwin verkocht had maar dat ik nog een halve Sportwin had staan. Dan kom ik die morgen halen, 'wat moet die kosten'? mijn antwoord was dat als hij daarvoor helemaal uit Purmerend wilde komen hij het zo mee kon nemen. Hij klonk zeer gelukkig. Na zijn telefoontje ging ik toch even ter controle naar de werkplaats; zit er helemaal geen gashandel aan! Shit! Lullig om die man te laten komen voor de helft van wat hij denkt te krijgen. Dan maar bellen maar zijn nummer had ik niet. Blijken er 23 mensen met dezelfde naam in Purmerend te wonen! Nummer één was een vrouw zonder man en motor, maar twee was raak, wat een geluk. Ik kom toch zei hij, want de kap is ook van belang. De volgende morgen heb ik een helder moment en ga eens kijken of die twee kappen uitwisselbaar zijn, niet dus! De Sportwin blijkt iets kleiner te zijn dan de andere. Ik weer bellen maar de man is al onderweg. Op de afgesproken tijd arriveert hij met z'n zoon. Voorzichtig probeer ik ze duidelijk te maken dat ze waarschijnlijk voor niets zijn gekomen. 'Laat eerst maar eens zien'zegt hij, waarop ik begin met de grootste. 'Oh nee de onze is kleiner' zegt hij en zoonlief is het met hem eens. 'Komt het toch nog goed' dacht ik, waarna ik ze de halve motor en een kistje onderdelen laat zien. En in dat kistje zit de gashandel! Ik was totaal vergeten dat ik die eraf had gehaald.Ik heb zelden iemand zo gelukkig gezien met een paar onderdelen. Ondertussen had de zoon uit de auto een bos rozen gehaald als blijk van waardering voor mijn gebaar.

Twee uur later dan afgesproken kwam de andere koper, ook met z'n zoon de complete motor halen. Ik ben benieuwd of ik ooit de foto krijg waarom ik gevraagd heb, van deze 18pk achter een uitgeholde boomstam, want daar is hij voor bestemd volgens de vader.

+

I always get my sin

Voor heel veel mensen, waaronder ikzelf is taal niet altijd eenvoudig, zeker niet als het een vreemde is. Je denkt het goed te doen maar slaat de plank vaak volledig mis. Soms is het leuk te lachen om onze eigen fouten!
Dat kan zeker bij het doorlezen van het boekje 'I always get my sin' van Maarten Rijkens.

Till SOON!



*

$

#

V E R R A S S I N G

Bij ons bezoekje aan Lettele werd thee gedronken uit deze kommetjes. Het is bestaand aardewerk door Marion met glazuur beschilderd en daarna opnieuw gebakken. Ik had ze nog nooit gezien.
Ik meen begrepen te hebben dat een paar bevriende collega's van Marion voor elkaar kommetjes hebben beschilderd. Misschien dat Joke er meer over kan vertellen.

*

V I S V O N D S T

Dit is volgens onze Visvriend een plug. Ik vond het vistuig tussen allerlei andere na de laatste storm aangspoelde rommel op ons landje.De dreg-haakjes zijn er af, er rest slechts een roestig stukje van. Ik denk dat dit plugje lang in het riet of elders heeft vastgezeten.

*

Zieltjes winnen

Dit drukwerkje vond ik gisteren in de brievenbus. Ik had er al een propje van gemaakt voordat ik er erg in had. In de bijna dertig jaar dat ik in dit dorp met drie verschillende religieuze genootschappen woon heb ik nog nooit zoiets in de bus gehad. Ook hier wordt het kerkbezoek blijkbaar minder. Maar welk genootschap stopt dit huis aan huis in de bus? De gereformeerde Gemeente, de Hervormde Gemeente of de Hersteld Hervormde Gemeente? Een afzender staat er niet op, dus ik vermoed dat het een gezamenlijke actie is. Als dit een oproep geweest zou zijn om naar de moskee te komen was het niet stil voorbij gegaan.
Mijn plaats blijft leeg, bij welk Religieus Genootschap dan ook.

>:<