*
Mijn eerste kennismaking met het werk van Tajiri was in het park Sonsbeek in Arnhem. Het moet de tentoonstelling van 1966 geweest, de eerste Sonsbeek beeldententoonstelling die ik zag, waarin ik zijn werk als voor mij het meest aansprekend ervoer van wat er te zien was. Ik weet nog dat ik een paar keer opnieuw ging kijken. Wat er stond was het linker beeld op de derde foto, gemaakt van op dat moment voor mij onbekende nieuwe materialen. Aluminium en Perspex.
My first encounter with Tajiri's work was in Park Sonsbeek in Arnhem. It must have been the 1966 exhibition, the first Sonsbeek exhibition I saw, where I experienced his work as the most appealing there. I know that I went to see it a couple more times. The left sculpture on the third photo was shown there, made from new materials unknown to me at that time: aluminium and perspex.
Maar Tajiri begon het maken van beelden op de manier waarop ook Henry Moore dat deed, een draagconstructie met daarop gips. (Om daarna in brons te laten gieten.) Alleen gebruikte hij geen hout zoals Moore maar betonijzer. Later liet hij het gips weg en maakte gelaste beelden van staal of koper.
Tajiri geboren in de VS in 1923, kind van Japanse ouders, maakte zijn eerste beelden in de VS . Na de WO II ging hij naar Parijs en vervolgens naar Nederland waar hij nog steeds woont.
But Tajiri started making sculptures the same way as Moore, a carrying-construction covered in plaster (to be cast in bronze later). Only he didn't use wood as Moore did, but reinforcement rods. Later he stopped using plaster and made sculptures from welded steel or copper.
Tajiri, born in 1923 of Japanese parents in the U.S.A., made his first sculptures in the States. After World War ll he went to Paris and then to the Netherlands, where he still lives.
My first encounter with Tajiri's work was in Park Sonsbeek in Arnhem. It must have been the 1966 exhibition, the first Sonsbeek exhibition I saw, where I experienced his work as the most appealing there. I know that I went to see it a couple more times. The left sculpture on the third photo was shown there, made from new materials unknown to me at that time: aluminium and perspex.
Maar Tajiri begon het maken van beelden op de manier waarop ook Henry Moore dat deed, een draagconstructie met daarop gips. (Om daarna in brons te laten gieten.) Alleen gebruikte hij geen hout zoals Moore maar betonijzer. Later liet hij het gips weg en maakte gelaste beelden van staal of koper.
Tajiri geboren in de VS in 1923, kind van Japanse ouders, maakte zijn eerste beelden in de VS . Na de WO II ging hij naar Parijs en vervolgens naar Nederland waar hij nog steeds woont.
But Tajiri started making sculptures the same way as Moore, a carrying-construction covered in plaster (to be cast in bronze later). Only he didn't use wood as Moore did, but reinforcement rods. Later he stopped using plaster and made sculptures from welded steel or copper.
Tajiri, born in 1923 of Japanese parents in the U.S.A., made his first sculptures in the States. After World War ll he went to Paris and then to the Netherlands, where he still lives.
Een van de redenen waarom ik deze man zo waardeer is zijn veelzijdigheid. Hij is een duizendpoot genoemd en terecht. Hij maakt niet alleen beelden, maar ook foto's en films, ontwerpt behang en maakt prachtige boeken.
Veel van zijn werk ben ik in de loop van de jaren tegengekomen, de tentoonstelling in Nijmegen was een goede afronding. De meeste van zijn erotische foto's en films had ik nog nooit gezien. Ook hier weer erotiek met een glimlach, ik hou er van.
One of the reasons I have such admiration for this man is his versatility. It has been said that he can do anything he puts his hand to, and rightly so. He not only makes sculptures, but also photos and films, he designs wallpaper and makes beautiful books.
Over the years I've come across much of his work, and the exhibition in Nijmegen rounded it all off well. I had never seen most of his erotic photgraphs and films. Here too, eroticism with a smile, I like it.
Veel van zijn werk ben ik in de loop van de jaren tegengekomen, de tentoonstelling in Nijmegen was een goede afronding. De meeste van zijn erotische foto's en films had ik nog nooit gezien. Ook hier weer erotiek met een glimlach, ik hou er van.
One of the reasons I have such admiration for this man is his versatility. It has been said that he can do anything he puts his hand to, and rightly so. He not only makes sculptures, but also photos and films, he designs wallpaper and makes beautiful books.
Over the years I've come across much of his work, and the exhibition in Nijmegen rounded it all off well. I had never seen most of his erotic photgraphs and films. Here too, eroticism with a smile, I like it.
Hoi Berend.
BeantwoordenVerwijderenIk ben toen in Nijmegen bij deze expo geweest.
In een woord : GRANDIOOS. Ik dacht voor mezelf ik heb altijd zoiets willen maken (in die geest terminst)... Je moet wel aan bruikbaar afval kunnen komen...
Groet
Wauw, wat een duizenpoot inderdaad, huomo universale, - ik moet dat zeker gaan bekijken.. die tentoonstelling eind 03 in N. heb ik gemist (terwijl mijn meoder daar nog wel woont.)
BeantwoordenVerwijderen