NOG ZO IETS
Geïnspireerd door de landschapjes van Metten Koornstra, waarbij ik toen werkte aan de versiering voor het boekenbal en door het gemis aan werkruimte om me met beelden bezig te houden, maakte ik een tiental schilderijtjes. Een paar daarvan heb ik weggegeven, een enkeling is verdwenen en de rest zwerft door het huis en atelier.
Op dit paneeltje uit 1968 fiets ik aan mijn moeder voorbij. Zij was een paar jaar eerder overleden. Het portretje lijkt totaal niet op mijn moeder, het is eerder een kruising tussen haar en Marion.
Gek genoeg lijk ik wel!
Op dit paneeltje uit 1968 fiets ik aan mijn moeder voorbij. Zij was een paar jaar eerder overleden. Het portretje lijkt totaal niet op mijn moeder, het is eerder een kruising tussen haar en Marion.
Gek genoeg lijk ik wel!
>>><<<
Wat een fraai schilderijtje BP, zo mooi van toets, kleurstelling en compositie, en sfeer..
BeantwoordenVerwijderenHet doet me ineens denken aan een uitspraak van een docent kunstbeschouwing, dat veel beeldhouwers als schilder begonnen zijn.. (ik geloof gewoon ook niet in 'geisoleerd talent' multitalent komt m.i. meer voor dan 1 enkel talent..)
P.S. wat heb je een interssante subtitel, spreuk, uitspraak - hoe zal ik het noemen, -over de dood en het leven- in je rechterkolom gezet.... Heel waar BP, zo ervaar ik het ook..
BeantwoordenVerwijderen