Pagina's

28 november, 2007

ms Z U I D E R K E R K
brieven





Ik was minderjarig toen ik de reis van mijn leven wilde gaan maken, mijn ouders moesten daarom toestemming geven. Omdat ik niet zeker wist of zij die zouden geven, besloot ik alle stappen te nemen die voor het verkrijgen van een monsterboekje noodzakelijk waren en pas in laatste instantie mijn vader de machtiging te laten tekenen. Tot mijn grote vreugde vonden ook zij dat het dé kans van mijn leven was om iets van de wereld te zien en gaven ondanks de vermeende gevaren van het leven aan boord zonder morren hun toestemming. De reis kon beginnen!



Het contact met het thuisfront ging in 1963 nog via brieven of radiotelegrafie, een marconist was onontbeerlijk. Op mijn 18e verjaardag zaten we ergens op de Indische Oceaan en kreeg ik een telegram van mijn moeder. Mijn moeder moest daarvoor naar het postkantoor om de telegramtekst door te geven. Vervolgens maakte die tekst een lange reis door de ether om door de marconist op de Zuiderkerk opgevangen te worden. Die man plakte het tekststrookje op een van huis meegebracht telegramformulier, plakte het dicht en bracht het naar mij! En ik was er hartstikke blij mee!
Alle andere noemenswaardigheden maar ook flauwekul gingen per brief. Mijn ouders kregen daartoe een lijst met adressen waarnaar zij konden schrijven, mijn moeder maakte daar dankbaar gebruik van, mijn vader heeft nooit een brief geschreven. Wat hij wel gedaan heeft is alle brieven die ik naar huis schreef bewaren om ze een paar jaar voor z'n dood aan mij te geven. Ik ben hem er dankbaar voor.

Dit zijn de boten van de handelaren die voor de 'grote oversteek' langszij kwamen om hun handel aan te prijzen!


Deze man, pikzwart en afkomstig ergens uit Afrika, woonde samen met een maat in de 'laundry', ze spraken nauwelijks Engels en zeker geen Nederlands. Voor ons gevoel waren ze constant stoned, ze kwamen nooit aan dek, laat staan in de messroom en mochten nergens van boord. Geen idee wat en waarvan ze aten. Maar iemand aan boord moet geweten hebben wie en wat ze waren. Voor mij waren ze een raadsel.


Deze prachtige man met hoofddoek is een 'bewaker', ik denk dat hij in Port Said aan boord kwam en er pas in Aden afging. Hij zit bij de gangway en moest er voor zorgen dat er geen vreemde gasten aan boord kwamen, handelaren vielen daar kennelijk niet onder!



%



2 opmerkingen:

  1. Als je regelmatig jouw blog leest, krijg je langzamerhand de puzzel van BP compleet !
    th.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Geachte heer,
    Kan het niet laten te reageren, want in 1975 was er in amsterdam noord een minderjarige jongen die met toestemming van zijn vader (machtiging) zijn eerste reis maakte op de Zuiderkerk, 7 mnd varen en begonnen als dekjongen.Oud schip met een historie, en ook ik had een bootsman (Pommerel) die mij alles leerde, ik had een hut voor mij alleen, dus niet delen, de tweede hut aan stuurboord van van mij. Gewelige tijd, van europa, naar japan en vele andere landen. Uw verhaal is bijna mijn verhaal op een mooie boot.Een geweldig mooi begin van een werkzaam leven.
    Erg leuk stuk van u om te lezen.
    Bedankt
    Frans

    BeantwoordenVerwijderen