Pagina's

26 juni, 2007

KARIN SEUFERT



In 2002 las ik een publicatie van galerie MARZEE in Nijmegen en zag sieraden van een vrouw die ik niet kende. Ze gebruikte materialen op een manier zoals Marion dat ook deed.
Sinds Marion's dood in 1995 ben ik bezig met het zoeken van goede bestemmingen voor haar werk, gereedschap en materialen. Veel had al een bestemming gevonden in 2002. Eén doos met 'spulletjes': edele- en onedele stenen, glas en Swarovski, kralen en half afgemaakte werken, op de markt gekochte 'frutsels' en cameeën wachtte nog op iemand die er wat mee zou kunnen.
Bij MARZEE vond ik die 'iemand'.

Toeval bestaat niet pleegt men te zeggen maar wat is het dan wel?
Marion had een sterke band met Berlin. In het jaar dat Karin S. ter wereld kwam (1966), reden wij in een oude 2cv naar Berlijn. In 1995 deed Karin eindexamen op de GRA, ik wist niet dat zij een studente van Marion was geweest. Sinds een paar jaar woont en werkt ze weer in Berlin.

Zij heeft de doos gekregen, in ruil voor een sieraad,(niet het collier) dat Lindsey uitzocht.

De donkere delen uit het collier hierboven zijn uit de doos van Marion, de witte delen van Karin. Belangrijk is het geheel, een collier, dat is Karin.
Het is prachtig geworden.



%



Geen opmerkingen:

Een reactie posten