RABOTAK

In het dorp waar ik woon is geen 'Bank' meer, alleen nog maar een 'Flappentap'. Toen ik/wij hier in 1979 kwamen wonen was er wel degelijk een echte bank, met een heusse directeur met sigaar, hij heette Fluit. Bij die bank kon je geld storten (kwam in ons geval zelden voor), geld opnemen, wisselen en lenen. Die bank had ook een bestuur want het was een zelfstandige RaboBank en in dat bestuur zaten voornamelijk boeren, want ooit was het voor de fusie met de Coöperatieven een 'Boerenleenbank'. In 1989 ging de bank verbouwen en besloot dat af te ronden met het laten vervaardigen van een kunstwerk. De heer Fluit meende zich te herinneren dat hij ooit aan een kunstenaars echtpaar geld had geleend en belde mij op met de vraag of ik 'iets' zou willen maken, het moest wel 'herkenbaar' zijn. Mijn werk was in die jaren abstracter dan ooit. Mijn eerste ontwerp vloeide daar dan ook uit voort, maar al vóór de presentatie begreep ik dat dat helemaal niet kon. De heer Fluit had iets gemompeld over een RaboBoom die eens het logo van de bank had gevormd. De RaboTak was geboren.

Morgen volgt een belangrijke ontmoeting, dan verder over de tak.