Het leek vandaag warempel wel het begin van de lente. Een heerlijk zonnetje, gevleugelde vrienden met nestmateriaal als aanloop tot een nieuw leven, maar ook leed.
Op mijn ochtend wandelingetje lang het pad kwam ik een Blauwe reiger tegen die niet wegvloog. De rechtervleugel hing er gebroken bij. Een triest gezicht zo'n trotse vogel die niet vluchten kan. Het verkeer op de dijk is een killer voor zwaargewichten die te laag overvliegen. Ik heb de reiger een omheind stuk land op kunnen jagen en heb thuisgekomen de dierenambulance gebeld. Maar voor een reiger komen ze niet uit Den Bosch. Ik kreeg het advies de vogel te vangen en in een doos naar een dienstdoende dierenarts te brengen om het beestje met een spuit uit z'n ellende te halen. (Ooit geprobeerd een reiger te vangen?)
Ik heb het niet gedaan, die reiger zal een natuurlijke dood te gemoed gaan, niet leuk maar eerlijker dan een spuitje. Er is zelfs een heel klein kansje dat hij met één vleugel overleeft, ik heb dat eerder gezien met een gans.
Vanmiddag kwam L. binnen met een vink, een dode vink, de ogen al niet meer helder. Ze vond hem tussen zakken tuingrond en een emmer vogelvoer onder een afdakje. Helemaal gaaf, geen breuk of bloed te zien. Wellicht een fout afgelopen ruzie met een rivaal, misschien gewoon 'zijn tied om te gaan.'
BeantwoordenVerwijderenIk hoop nog eens te horen hoe het met de reiger gaat.
Bij mij in de straat komen al tientallen jaren dagelijks reigers op bezoek. Het is ooit begonnen met een buurvrouw die ze eendenkuikens voerde. Ik heb in die tijd eens een groepje van 9 reigers geteld.
We hebben hier een paar straatkatten (die overigens goed verzorgd worden) die de reigers gewoon met rust laten. Ze dulden elkaar gewoon en het is hier dus een gewoon tafereel katten en reigers gezamenlijk op het trottoir te zien zitten/staan. (De reigers eten ook wel eens uit de voerbakjes van de katten).
Emily
Gelukkig was de Vink een wat natuurlijker dood gestorven BP...
BeantwoordenVerwijderenWat raar dat ze voor een Reiger niet komen..! In Amsterdam wel hoor, daar kwam ik met vrienden in Park Frankendael een gewonde jonge reiger tegen, die werd opgehaald door de Dierenambulance.. Die meldde wel dat de Reiger niet meer te redden was (ook iets gebroken), en een spuitje zou krijgen. Maar dat is altijd 'humaner' dan een langzame pijnlijke dood tussen de aasdieren.
In Noord zagen we eenzelfde tafereel als Emily, een straat verderop voerde iemand de Reigers dagelijks kipfilet. Ze kenden de voertijd, dus dan stonden ze klaar op de stoep.. Leora was toen nog een dreumes die elk dier "Poewah" (Poesje) noemde, en die wilde graag zo'n Poewah pakken, maar dan deden ze een rustige klapwiek naar een autodak, en wachtten ze daar verder op de Kipfilet. Prachtige vogels!
Nou, die ¡?@*$! #% "d's'", "t's" en "dt's" toch! De Tegenwoordige Tijd eindigt gewoon altijd met een T. Maar ja, hoe simpel dan ook, blijft die regel kennelijk moeilijk voor velen, ja zelfs voor journalisten die echt beter zouden moeten weten.
BeantwoordenVerwijderenIk zie dat je de tekst nu gecorrigeerd hebt, nu overleeft hij wel met een "t", haha.
Nog even wat over een van de reigers bij ons in de straat.
BeantwoordenVerwijderenVorig jaar kwam er hier elke dag een mevrouw van Thuiszorg bij een bedlegerige buurvrouw op bezoek. Zij nam elke dag een paar blokjes kaas voor 'haar' reiger mee.
De reiger wist niet alleen hoe laat ze zou arriveren maar ook welke auto ze had. Zodra ze de straat in reed vloog hij al vast vooruit naar de plek waar ze zou gaan parkeren.
Deze mevrouw gaf ook nog ergens anders elke dag een paar blokjes kaas aan een reiger. Als ze niet gauw genoeg naar zijn zin een stukje kaas gaf, tikte hij met zijn snavel tegen haar derrière! Gelukkig deed hij dat zachtjes...
Emily