......er over de hele wereld mensen zijn die sinaasappelpapiertjes verzamelen, inkopen, ruilen en verkopen?
Marion verzamelde wat ze tegen kwam en had zelfs een boekje uit 1985 uitgegeven door het Victoria and Albert Museum in London , er staan twintig originele ontwerpen in van meestal onbekende grafici. Naast alle te veel om op te noemen overeenkomsten, heeft Lindsey ook het verzamelen van deze fruit wrappers met Marion gemeen. Ze heeft vier ordners vol, maar ook zij heeft tot nu toe nooit echt verzameld. Marion's collectie kan ik helaas niet meer vinden.
Ik ben nooit lang van iets een verzamelaar geweest, behalve dan van materiaal dat ik ooit nog eens zou kunnen gebruiken. Ik denk dat het komt omdat ik ooit van mijn vader tram-,bus- en treinkaatjes moest verzamelen in de periode dat ik met hem per trein van Rotterdam naar Arnhem reisde. Dat was les: rekenen en aardrijkskunde. later kwamen daar de sigarenbandjes en suikerzakjes bij, overal kon/moest ik van leren. Hij bedoelde het goed maar sloeg de plank, wat mij betreft, kompleet mis. Niet iedereen is geschikt voor het Montessori onderwijs. Ik zeker maar ten dele............er is weer een stoeltje bij gekomen vandaag.
Weer een stoeltje, mooi. Vaders kunnen niet meer doen dan het goed bedoelen, ze zijn niet almachtig (nou ja, op Die Ene na dan, maar daar geloof ik niet in). Leuk zo'n verzameling!
BeantwoordenVerwijderenWat een bijzondere hobby!
BeantwoordenVerwijderenJe komt de collectie vast zomaar ineens tegen. Of niet, en dan is het vast ook goed.
Mijn ouders hebben me vooral oog voor hergebruik meegegeven, niet uit zuinigheid, maar ook als educatief doel: respectvolle omgang met de natuur of zoals men daar zegt: schepping.
Materiaal actief (bewaren om het te) hergebruiken is volgens mij het ideale verzamelen :-)
En is Montessori-onderwijs niet slechts geschikt voor een heel beperkt aantal leerlingen? Ik zou mijn kind er niet naartoesturen.
Montessori-onderwijs is niet voor iedereen geschikt, vooral niet als de Montessorigedachte wordt geïnterpreteerd als: 'Laat ze maar aan rotzooien'. Maar net als bij alle andere vormen van onderwijs valt of staat de school met de individuele leiding en leerkrachten. Als ik kinderen had gehad en een *goede* Montessorischool in de buurt, zou ik ze er zeker heen gestuurd hebben, maar een *goede* klassikale school (of Daltonschool, of wat dan ook) is zeker te prefereren boven een *slechte* Montessorischool. Met het systeem op zich is niets mis, het is alleen vatbaar voor gemakzuchtige interpretaties.
BeantwoordenVerwijderenDat is een zinnige nuancering Ochrid. De praktijkverhalen die ik ken zijn meestal negatief, en hebben mn idee gekleurd. Maar de theorie die ik ooit leerde klonk me destijds heel (zelf)ontwikkelingsgericht.
BeantwoordenVerwijderenJe had al begrepen dat ik zelf ook op een Montessori(lagere)school heb gezeten. Ik heb er genoten en was erg kwaad dat mijn ouders het Montessori Lyceum te ver fietsen vonden ("voor een meisje," zeiden ze erbij). Het enige wat ik jammer vind, is mijn slechte, of ongetrainde, geheugen. We moesten de tafels uit ons hoofd leren, maar verder was 'stampen' (om goede redenen) taboe. Dat er misschien wel even goede redenen zijn om bepaalde feiten er zo in te stampen dat je ze altijd paraat hebt, werd niet gezien. Het lijkt mij nu heerlijk en praktisch om een goed-getraind geheugen te hebben. Aan de andere kant kan ik héél goed opzoeken, dat werd ons ter compensatie geleerd, en daar ben ik erg blij om.
BeantwoordenVerwijderen