S T E M M E N

Morgen mag ik stemmen en zoals meestal bij gemeenteraadsverkiezingen zal mijn stem gaan naar een landelijke partij. Binnen onze gemeente heb ik dan weinig keus, de kleur van het rode potlood zal bepalend zijn. Even had ik de euvele moed te denken aan nieuw bloed in het politieke spel, maar ik ben bang dat ik dan voor een wolf in schaapskleren kies.
In Almere is de beer echt los. Terwijl de sluwe, geblondeerde vos zijn klauwen intrekt, gaan zijn jongen de straat op om te dreigen. 'Voorlopers van de stadscommando's van Wilders' noemen ze zichzelf. Een doodenge ontwikkeling en herhaling van wat zich eerder in Europa afspeelde.
Ik hoop dat de kiezers in Den Haag en Almere zich niet laten verblinden door die peroxidekop of zijn handlangers maar zich bewust zijn van hun geschiedenis en het gezonde verstand laten prevaleren.

Om het transparante karakter van mijn blog te handhaven zijn hier de speerpunten van de partij te lezen. Ik moet lachen/huilen om de loze kreten die op de homepage staan. Elk weldenkend mens weet beter, denk ik dan. Maar dat kan valse hoop zijn.

PS

En wat te denken van de kapitaalvernietiging (ook weer onze belastingcentjes, maar daar hoor ik geen enkele partij over) door de terugstap naar het potlood?

BP schrijft...

O' Hemel...

© peter van Straaten

Ik ken mijn eigen seksuele behoefte en durf te zeggen dat ik daarin zeker geen uitzondering ben, misschien wel in het openbaar maken ervan.

De meeste mensen, mannen en vrouwen hebben behoefte aan warmte en genegenheid, lichamelijk contact met een ander en aan seks uit liefde, voortplantingsdrift of uit pure geilheid. Als iemand uit vrije wil besluit niet aan die gevoelens toe te geven en een celibatair leven te willen leiden, zal iedereen dat respecteren.
Het instituut echter dat onder valse voorwaarden zijn 'herders' daarvan onthoudt door het celibaat op te leggen, is schuldig aan de gevolgen daarvan.

De misdragingen binnen vooral de RKK en het bagatelliseren daarvan door sommige wetenschappers (een druppel op een gloeiende plaat) zijn niet alleen het gevolg van een natuurlijke behoefte aan seks maar ook van machtsvertoon. De moderne gelovige laat zich minder snel intimideren dan een eeuw geleden en durft tegen de kerk te ageren. De kerk die zich nog steeds als een middeleeuws bolwerk opstelt, hoort niet thuis in een maatschappij anno 2010. Een paus die het condoomgebruik verbiedt en volhoudt dat elke andere vorm van samenleven dan het man/vrouw gezin een grote zonde is, maar wel massavernietigingswapens inzegent, is wat mij betreft strafbaar bezig.
Gelukkig zijn er steeds vaker geluiden, ook vanuit de RKK zelf te horen, die aangeven dat het 'uithollen' van het 'instituut' kerk in rap tempo voortsnelt.

BP schrijft

H A N E N G E D R A G

Onze hennen hebben het moeilijk, ze missen overduidelijk een haan. Onze laatste haan - genaamd John Cleese, vanwege zijn wonderlijke loopje - is al zeker een jaar geleden door buurman Gerard uit zijn lijden verlost. Ooit hadden we zeven hanen rondlopen, maar die maakten zoveel herrie dat we die 'uit logeren' hebben gestuurd. Bovendien kregen we te veel inteelt, want die haantjes weten niet van ophouden. Eigenlijk wilden we helemaal geen kippen meer omdat dat toch 'handenbindertjes' zijn.
De afgelopen paar maanden echter hebben we voor het eerst in jaren een paar doosjes eieren moeten kopen en die gekochte eitjes bevielen ons helemaal niet.
Hoewel ze nu al weer bijna teveel eieren leggen, gaan we toch maar verjongen. We gaan dan ook weer op zoek naar vers bloed en een mooie haan omdat één van de hennen 'haan'se kapsones' krijgt en een nest kuikens toch wel leuk is.

bp schrijft...

Kabinet tegen de muur

Een bos balkellende, waar geen rouwende een voet tussen de deur krijgt. Zo zou je het kabinet kunnen noemen waar de bosbouwer de zaag in zette. Hij had beter kunnen wachten tot het stormseizoen voorbij was, maar "afspraak is afspraak", zo sprak hij ferm.

Helaas houden échte politici zich zelden aan afspraken, ze houden voornamelijk van zichzelf. Aankomende politici willen allemaal 'het volk' vertegenwoordigen, maar taaien vroegtijdig af omdat ze niet gekozen worden of staan kirrend de pers te woord omdat ze tot hun eigen verbazing gekozen zijn! Zodra ze in de blauwe stoelen zitten, zijn ze hun kiezers vergeten en zijn ze verworden tot politieke draaikont.

Dit is geen nieuws, maar helaas al eeuwen de orde van de dag. En de kiezers maar kiezen, tegen beter weten in, omdat het 'een recht is'. Voor mij was het meest schandalige moment van de afgelopen dagen het moment waarop zeer kort na de val van het kabinet, de heer Balkellende 'glunderend' mocht zeggen dat hij door zijn partij weer als lijsttrekker naar voren was geschoven. Alsof er geen echt serieus probleem zou zijn.

Sinds het begin van deze eeuw kennen wij in dit land een Máxima, vanaf 2007 een minister die luistert naar de naam Maxime. Het gezicht van die man vertelt mij meer dan hij met zijn uitspraken wil bereiken. Het is een gladjanus, rat, draaikont en bedrieger van het ergste soort. Een man die niet normaal kan spreken, een man die de gevoelens van het volk opzij schuift. Helaas ook een man die de kiezer weet te verleiden. Een man ook die, net als Rutte, angst heeft. Niet voor moslims, maar voor de man die de moslims in dit land het recht op bestaan wil ontzeggen. Angst vooral voor electoraal verlies.

Wat zou er gebeuren als heel het land besloot voor één keer niet naar de stembus te gaan? Zou dat het Haagse Gepeupel wakker schudden of zou het zichzelf op de borst slaan?

bp schrijft...

AAAOOOWWW...

Gisteren was het, op de dag af, zes maanden vóór de dag dat ik 65 jaar hoop te worden. Ik had al van vrienden vernomen dat er zes maanden van te voren een envelop in de brievenbus zou vallen, maar dat de SVB zó stipt was had ik niet kunnen bevroeden.
Een vriendin in Amsterdam vertelde mij dat zij na het krijgen van dat SVB bericht overstelpt werd met 65+ aanbiedingen, zoals een jonge moeder dozen kan vullen met folders en monsters voor de pasgeborene.
Ik ben benieuwd hoe het er hier in de provincie aan toegaat.

Er zijn in een mensenleven een paar zaken door de overheid vastgelegd: de geboorte aangifte binnen drie dagen, leerplicht tot 16 jaar (?), voorheen dienstplicht, (nog wel) AOW bij het bereiken van het 65e levensjaar en tenslotte moet er ook nog aangifte van overlijden gedaan worden.
Als je niet officieel aangegeven bent, besta je niet en als er geen aangifte van overlijden gedaan is/kan worden, blijf je (op papier) bestaan. Een reden waarom heel veel oorlogsweduwen en partners van slachtoffers van moord nooit hebben kunnen hertrouwen.

Wat de overheid betreft, begin ik dus eerdaags aan m'n eindronde en die gaat ze goed geld kosten want mijn lief heeft bepaald dat ik minstens tachtig moet worden. Dat is vijf jaar meer dan het gemiddelde, als ik de statistieken mag geloven.

Een mens is zo oud als hij/zij zich voelt, of liever gezegd zoals zijn/haar omgeving het ervaart. Voor mijn buurjongen van veertien ben ik een oude lul, mijn buurvrouw van tachtig vond mij een jong ding en zelf kan ik alleen maar zeggen dat het gevoel van dag tot dag verschilt.

K R A M S V O G E L S

Een paar winters geleden zag ik in de kale kersenboom een vogel die ik niet thuis kon brengen. Na enig speurwerk in de boekjes bleek het een kramsvogel te zijn, in Nederland een dwaalgast in de winter.
In het OrnithoNieuws van Nico de Haan van 5 februari las ik dat er deze winter sprake is van een ware invasie van Kramsvogels. Zondag j.l. ervoeren wij dat dat geen overdreven voorstelling was. Binnen het kwartier zagen wij in drie grote golven honderden kramsvogels overvliegen waarvan een deel neerstreek in de bomen om ons heen en zelfs in onze eigen kers! Nu, twee dagen later zien we er nog slechts een paar. Géén van de vogels heeft meegegeten van het overvloedig gestrooide voer in de tuin. Het blijkt dan ook een echte bessen-eter te zijn.
Wij zagen de Kramsvogels hier samen optrekken met spreeuwen. In de vlucht is de Kramsvogel te herkennen aan een golvende vliegbeweging, net als de specht.

BP schrijft...

Ik ben er achter.....

Toeristen zijn mensen die de wereld over reizen om te scoren! Ze willen af kunnen strepen van hun lijstje, één doel minder in het vakantieleven. Hun 'waterdichte' waterschoenen op Marktplaats kunnen zetten omdat ze die ene beek echt nooit meer zullen doorwaden. De afritsbare broek naar Humanitas brengen omdat die het volgend jaar uit de mode is en hun camera als 'verloren' opgeven om een nieuwe te kunnen kopen. Het liefst willen ze eerder ergens geweest zijn dan de buren, maar alléén zijn ze er nooit.

In de VPRO gids staat deze foto van toeristen op de Galapagos bij Lonesome George. De reuzenschildpad is omringt door minimaal vier toeristen, maar buiten beeld zullen er ongetwijfeld meer staan. Het arme beest. Ik vraag mij af waartoe die zwarte zakjes dienen in de hand en aan de voeten van de vrouw. Voedsel voor het dier? Zoals je elders op de wereld een zakje duivenvoer koopt om al voerend vereeuwigd te worden?

Ooit ben ik terechtgekomen bij één van de drukst bezochte toeristische attracties van Bali, de tempel Pura Tanah Lot. Een tempel op een rots in zee die met laag water lopend te bereiken is. De hordes - vooral Japanse - toeristen komen daar met maar één doel en dat is een foto maken op het juiste moment. Niet zoals mijn kiekje bij daglicht, maar even voor zonsondergang. De meeste mensen stromen pas vlak voór dat moment toe, verdringen zich om de beste plek en drukken allemaal gelijktijdig op de knop. YouTube en fotosites staan er vol mee. Daarna gaan ze in colonne naar de volgende attractie om weer allemaal dezelfde foto te maken van dat andere pittoreske plekje waar ze geweest moéten zijn.

bp schrijft...

M O S S E L B A N K

Eergisteren zaten er wel vijftig meerkoeten op ons landje en in de smalle strook water tussen land en ijs. Een groot aantal dook regelmatig naar de bodem en kwam boven met waterplanten of andere lekkernijen. Gisteren was goed te zien waaruit die heerlijkheden bestonden. Precies op de rand waar water in ijs overging lag het bezaaid met grote- en plukjes kleine mosselen. De grote waren bijna allemaal opengemaakt en opgegeten. Nu is ook die laatste strook water weer dichtgevroren en hebben de vogels zich richting rivier verplaatst waar door de stroming en de scheepvaart nog open water is.

***
**
*

bp schrijft...

RIJWIELBRANCARD

In de "Gids v/d Noordzee-badplaats Zandvoort" uit 1922 kwam ik onderstaande advertentie tegen van de Fa. J.T.Mathot, magazijn van verplegings-artikelen te Haarlem. Wat die regenmantels en regenjassen er dan tussen doen begrijp ik niet goed. Toen ik op de naam verder ging zoeken kwam ik op deze site een wonderlijke foto tegen.
Twee gekoppelde tandems met een brancard daarop gemonteerd, vier man in uniform (waarvan één duidelijk hoger in rang) en een patiënt met platte pet. Het lijkt mij geen actiefoto, maar bedoeld als reclamemateriaal. In de begeleidende tekst staat dat het voertuig in Haarlem gemaakt zou zijn, maar niet bij wie. Als je verder zoekt, kom je wel driewiel 'rijwielbrancards' tegen in de vorm van een bakfiets, maar iets zoals deze vierwieler heb ik nergens meer gezien. De Firma blijkt overigens nog steeds te bestaan. Ze hebben het in hun blokje 'Historie' wel over ziekenvervoer per fiets rond 1900, maar laten helaas geen afbeelding zien. Wel staat er een foto van een gemotoriseerde bakfiets, maar die lijkt mij niet geschikt voor patiëntenvervoer. Frappant is de 'spoiler' (windscherm) op de deksel van de bak en de enorme pet van de berijder.
Het lijkt alsof de foto gemaakt is in een besneeuwde Haarlemmerhout, met tussen de bomen door, een nog net zichtbare muziekkapel.

***