HUISVLIJT....of toch

...ons ben zunig.

Ik schrijf deze stukjes wel, maar het onderwerp is niet altijd mijn keuze. Ik vind echt niet alles de moeite waard om over te schrijven en zeker niet alle 'tussendoortjes' die uit mijn handen komen.

Maar vandaag ben ik gezwicht voor de lichte druk die op mij uitgeoefend werd om het knutselwerkje waar ik gisteren aan begon als onderwerp te nemen.
Al 17 jaar gebruik ik in het atelier een 'grofvuil stofzuiger' met een slang doorsnede van 6cm. Het mondstuk is al jaren versleten en gebroken, met tape en secondelijm heb ik de zuigmond herhaaldelijk kunnen repareren. Een nieuw mondstuk heb ik nergens kunnen vinden, ook niet op de site van de fabrikant. En om nou een hele nieuwe zuiger aan te schaffen gaat mij echt te ver. Zelf iets 'fabrieken' was de enige optie die overbleef.
Het is gelukt en het werkt!
Het zuigen gaat weer als vanouds. Ik beloof mijzelf een nieuwe te kopen als dit stukje huisvlijt het begeeft.

(!?)

M A R K T P L A A T S

Jaren geleden nam Marion deel aan een symposium in Erfurt, toen nog DDR. Toen zij thuis kwam bleek ze dozen vol spullen mee genomen te hebben, waaronder deze twee 'Kaffeemaschines', op elektra en van het type percolator. Zij heeft er nooit wat mee gedaan, ze stonden bij mij 'ergens boven' en zijn er niet beter op geworden. Ik vind dat ik ze nu lang genoeg verplaatst heb en probeer ze via Marktplaats te verkopen.
De kleinste is van het merk MOCCADUR, gemaakt in Berlin. Als je die naam intypt kom je o.a. bij ebay en ontdek je dat ze niet veel waard zijn. Waar je ook achterkomt is dat sommigen verkopers het hebben over Art deco (handelaren) en anderen over een product uit de vijftiger jaren. Ik denk dat dat laatste waar is, ze zien eruit als van pal na de oorlog.
Mijn aanbieding staat ondertussen op pagina tien, maar mensen die gericht zoeken weten je te vinden. Vanmiddag belde een meneer uit Almere die ze graag wil hebben, hij wil er 30 euro voor betalen plus de porti want een auto heeft hij niet. Gezien de biedingen op ebay denk ik dat dat redelijk is. Hij gaat vanavond op mijn verzoek een bod uitbrengen, dan heb ik even tijd om er over na te denken en deze tekst te schrijven en andere potentiële bieders de gelegenheid geven om over zijn bod heen te gaan.

Gisteren heb ik een jong stel blij gemaakt met deze pompsteen, ook ooit door Marion aangeschaft met de bedoeling er zelfs iets mee te doen. Ook dat is er nooit van gekomen en nu ben ik er via Marktplaats van verlost. Ze gaan hem plaatsen in een nieuw te bouwen bij-keuken en hebben beloofd een foto te mailen als dat gebeurd is.
Al met al ben ik nu aan mijn 10e verkoop toe via marktplaats, rijk worden we er niet van maar het ruimt lekker op en je krijgt er ook nog wat voor!

$

G E P L A A T S T !

Belaagd door winterse buien en genietend van felle zon heb ik de tweede China Tower in de tuin gezet.
De maat van een object valt buiten altijd weer tegen, in het atelier kijk je er tegenaan, buiten er bijna bovenop. Na terugkomst van vakantie ga ik mij verdiepen in binnenverlichting, ik zou er een waxinelichtje in kunnen zetten, maar ik denk dat ik iets met een zonnecelletje ga doen.
Hij staat er in ieder geval prachtig, we zijn benieuwd hoe nieuwsgierig de mezen zijn.
Ik ga de andere op Marktplaats zetten en laten bieden, kijken wat men er voor over heeft.
Kijk bij bouw en tuin/tuindecoratie.

*

C o r p u s a l i e n u m

De 'spons' die ik uitplaste (zie 14 maart) was inderdaad de door de uroloog ontdekte blaassteen. Gisteren ben ik voor opname(?) naar het ziekenhuis gegaan met de foto van de verse steen en de steen zelf. Na telefonisch overleg met een uroloog elders is er een röntgenfoto gemaakt en is het inmiddels ingedroogde 'sponsje' op een zoutoplossing gezet en kon ik weer naar huis.
Vanmorgen weer naar Tilburg met foto en buisje. Toen mijn eigen uroloog mijn foto zag zei hij meteen "dat is een steen"! Daarna is hij de gemaakte röntgenopname gaan bekijken en kwam hij terug met de mededeling dat er niets ongewoons te zien was! Een verheugend bericht, géén operatie en pas over drie maanden weer voor controle terugkomen.
Maar L. kwam met de prengende vraag: wat is nou precies een steen?
Het antwoord was duidelijk: "de steen hoeft niet altijd hard te zijn, kan opgebouwd zijn uit verschillende stoffen (zouten) en zich op verschillende plaatsen manifesteren. U kunt het ook een Corpus alienum noemen. Het is lichaamsvreemd en moet er uit als het op een plek zit waar het kwaad kan."
Een enkele keer verdwijnt het uit zich zelf zoals bij mij. Maar als ik niets gevoeld had en/of niets teruggevonden, had ik vandaag voor niets onder het mes gegaan!

Dat stemt tot nadenken.

*

VREEMDE VOGELS
en een
DIK BOEK!

Vandaag kreeg ik voor de derde keer in korte tijd bezoek van een vreemde vogel. Niet in de tuin maar op mijn blog, ze hanteren vreemde namen en dat is niet slim want dat maakt mij alert. Het bericht, wat steeds hetzelfde is kan ik verwijderen, maar de naam niet,klik er niet op. Als dit doorgaat zal ook ik een lettercode moeten gaan hanteren. De Mac is dus toch in opmars!

Volgende maand gaan we toeren met ons Huuske, dus veel tijd om te lezen! Ik heb nog e.e.a. in te halen of uit te lezen, maar als toegift bestelden we ' Alle verhalen tot nu toe' van de onlangs overleden Henk Romijn Meijer. Spinsister die een prachtige site voor hem maakte zal er blij mee zijn, ik heb nog nooit iets van hem gelezen, maar een stukje in de NRC haalde mij over!

+

B L A A S S T E E N
en
Twin Towers
?

Afgelopen maandag moest ik ter controle weer een cystoscopie ondergaan. Dat zou in Waalwijk gebeuren, maar daar kreeg ik na drie kwartier wachten te horen dat het instrument helaas kapot was. Die middag kon ik bij dezelfde uroloog, maar dan in Tilburg terecht om het opnieuw te proberen. De blaas zag er ogenschijnlijk goed uit, de aanhechting van de urether zelfs prachtig. Maar we zagen ook iets wat er niet hoorde. "Verdomme een steen, hoe komt die daar nou?" zei de arts. Wat IK zag was een gelige vezelstructuur, beslist geen harde steen. Maar wie ben ik?
Komende maandag sta ik in Tilburg op de rol om de steen te laten verwijderen, daarvoor moet ik mij zondagmiddag melden.
Gisteravond bij het plassen voelde ik iets met de urine 'meekomen', gelukkig verdween het niet in duistere diepten maar kon ik het oppakken. Het is geen harde steen, maar een sponsvormige vezelstructuur, zoiets als ik zag op de monitor.
Vannacht heb ik niet zo goed geslapen, ik wil niet voor niets onder het mes, hoe los ik dit op? Als eerste vanmorgen Waalwijk gebeld, geen urologen aanwezig en die komen ook niet. Doorverbonden met Tilburg, hetzelfde verhaal. Krijg een nummer van een ander ziekenhuis in Tilburg. "Meneer, u heeft ontzettende pech, het is vandaag UROLOGENDAG en ze zitten allemaal in Scheveningen!!!!!". En pijn heeft u niet dus is het ook geen spoedgeval.
Haar advies was wat ik zelf ook al bedacht had, ik ga me zondag melden, neem het 'steentje/sponsje' mee en dring aan op het maken van een foto (een echte steen is op een foto zichtbaar). Als er geen steen zichtbaar is is opereren niet nodig, maar dat moet de deskundige beslissen die ik hoop te zien voordat ik naar de OK ga!

Gelukkig was het vandaag bijna een lentedag, binnen en buiten. Het broertje van de China Tower is bijna klaar, net iets anders maar ook net iets beter volgens mij, het grote dak is platter, de verhoudingen zijn beter. Twin towers zijn het niet, daarvoor is het verschil te groot.

<:>

.

K E E S & K R A A I E N

In het huisje met de witte gevel woonde Kees. Kees was een klein, tenger mannetje met altijd een alpinopet op zijn hoofd, maar dan een die veel te klein was en om zijn hoofd spande als een kaasbol.
Kees werd twee jaar geleden ineens niet goed, sindsdien staat zijn huisje leeg en sinds kort ook te koop.
Elk voorjaar klom hij zonder enige vrees tot halverwege de enige grote boom in zijn tuin om met een lange stok de nestbouwende kraaien te verjagen. Dat lukte hem elke keer weer.

Kees woonde zijn hele leven alleen, hij had ooit een 'scharreltje' vertrouwde hij mij eens toe. Nu woont hij in een verzorgingstehuis en heeft het 'gezelliger' dan ooit. Het heeft een jaar geduurd voordat de buurt-kraaien in de gaten hadden dat die 'kwelgeest' er niet meer was, maar nu profiteren ze van zijn afwezigheid en bouwen in 'no time' een fors nest. In de storm van de afgelopen dagen zwiepte het soms meters heen en weer met het echtpaar erin.
Gisteren was er ineens een aanval van soortgenoten, incluis een ekster. Een kabaal van jewelste en wild heen en weer gevlieg, prachtig om mee te maken. Maar de bouwers verdedigden hun nest met verve en hielden stand.
Na afloop van de poging tot verdrijving keken de aanvallers toe hoe de overwinnaars verder gingen met de inrichting van het nest.
Kees zal het een zorg zijn, hij heeft andere prioriteiten tegenwoordig.

^

vijfendertig dagen

Na drie mailtjes, vier telefoontjes en vijfendertig dagen heb ik mijn Olympus weer terug. Een bericht van ontvangst heb ik nooit gekregen. (Doen we niet aan, zei de vrouw van Olympus die ik er om vroeg.) Het LCD scherm geeft weer volledig beeld. Ik weet niet wat er aan de hand was of wat de oorzaak cq reden van het defect was, want er zit geen enkele aantekening of opmerking bij de geretourneerde camera! Door de telefoon wist men mij te melden dat er iets loos was met het scherm (haha) en dat dat kosteloos hersteld zou worden omdat het binnen de garantie viel. Maar ik wil graag weten of ik iets fout gedaan heb of dat het een fabrieksfout was opdat ik herhaling uit kan sluiten! Om een antwoord zal ik maar niet vragen want de enige die dat zou kunnen geven hoeft dat van z'n baas kennelijk niet te rapporteren. Service (zoals wij dat vroeger noemden) is ver te zoeken bij dit soort zaken. Voor mij nooit meer een Olympus.

*

D R O O M P A L E I S II

Het droompaleis waar ik het op 1 februari over had is klaar en staat alweer te koop! Het linkerdeel op de onderste foto is het oorspronkelijke huis. Het huis heeft o.a. 5 slaapkamers en 3 badkamers gekregen. Op de link zijn interieurfoto's te vinden.

$

T A A L
&
Sterke R O O K

(uit het Brabants Dagblad)

?