C o r p u s a l i e n u m

De 'spons' die ik uitplaste (zie 14 maart) was inderdaad de door de uroloog ontdekte blaassteen. Gisteren ben ik voor opname(?) naar het ziekenhuis gegaan met de foto van de verse steen en de steen zelf. Na telefonisch overleg met een uroloog elders is er een röntgenfoto gemaakt en is het inmiddels ingedroogde 'sponsje' op een zoutoplossing gezet en kon ik weer naar huis.
Vanmorgen weer naar Tilburg met foto en buisje. Toen mijn eigen uroloog mijn foto zag zei hij meteen "dat is een steen"! Daarna is hij de gemaakte röntgenopname gaan bekijken en kwam hij terug met de mededeling dat er niets ongewoons te zien was! Een verheugend bericht, géén operatie en pas over drie maanden weer voor controle terugkomen.
Maar L. kwam met de prengende vraag: wat is nou precies een steen?
Het antwoord was duidelijk: "de steen hoeft niet altijd hard te zijn, kan opgebouwd zijn uit verschillende stoffen (zouten) en zich op verschillende plaatsen manifesteren. U kunt het ook een Corpus alienum noemen. Het is lichaamsvreemd en moet er uit als het op een plek zit waar het kwaad kan."
Een enkele keer verdwijnt het uit zich zelf zoals bij mij. Maar als ik niets gevoeld had en/of niets teruggevonden, had ik vandaag voor niets onder het mes gegaan!

Dat stemt tot nadenken.

*

VREEMDE VOGELS
en een
DIK BOEK!

Vandaag kreeg ik voor de derde keer in korte tijd bezoek van een vreemde vogel. Niet in de tuin maar op mijn blog, ze hanteren vreemde namen en dat is niet slim want dat maakt mij alert. Het bericht, wat steeds hetzelfde is kan ik verwijderen, maar de naam niet,klik er niet op. Als dit doorgaat zal ook ik een lettercode moeten gaan hanteren. De Mac is dus toch in opmars!

Volgende maand gaan we toeren met ons Huuske, dus veel tijd om te lezen! Ik heb nog e.e.a. in te halen of uit te lezen, maar als toegift bestelden we ' Alle verhalen tot nu toe' van de onlangs overleden Henk Romijn Meijer. Spinsister die een prachtige site voor hem maakte zal er blij mee zijn, ik heb nog nooit iets van hem gelezen, maar een stukje in de NRC haalde mij over!

+

B L A A S S T E E N
en
Twin Towers
?

Afgelopen maandag moest ik ter controle weer een cystoscopie ondergaan. Dat zou in Waalwijk gebeuren, maar daar kreeg ik na drie kwartier wachten te horen dat het instrument helaas kapot was. Die middag kon ik bij dezelfde uroloog, maar dan in Tilburg terecht om het opnieuw te proberen. De blaas zag er ogenschijnlijk goed uit, de aanhechting van de urether zelfs prachtig. Maar we zagen ook iets wat er niet hoorde. "Verdomme een steen, hoe komt die daar nou?" zei de arts. Wat IK zag was een gelige vezelstructuur, beslist geen harde steen. Maar wie ben ik?
Komende maandag sta ik in Tilburg op de rol om de steen te laten verwijderen, daarvoor moet ik mij zondagmiddag melden.
Gisteravond bij het plassen voelde ik iets met de urine 'meekomen', gelukkig verdween het niet in duistere diepten maar kon ik het oppakken. Het is geen harde steen, maar een sponsvormige vezelstructuur, zoiets als ik zag op de monitor.
Vannacht heb ik niet zo goed geslapen, ik wil niet voor niets onder het mes, hoe los ik dit op? Als eerste vanmorgen Waalwijk gebeld, geen urologen aanwezig en die komen ook niet. Doorverbonden met Tilburg, hetzelfde verhaal. Krijg een nummer van een ander ziekenhuis in Tilburg. "Meneer, u heeft ontzettende pech, het is vandaag UROLOGENDAG en ze zitten allemaal in Scheveningen!!!!!". En pijn heeft u niet dus is het ook geen spoedgeval.
Haar advies was wat ik zelf ook al bedacht had, ik ga me zondag melden, neem het 'steentje/sponsje' mee en dring aan op het maken van een foto (een echte steen is op een foto zichtbaar). Als er geen steen zichtbaar is is opereren niet nodig, maar dat moet de deskundige beslissen die ik hoop te zien voordat ik naar de OK ga!

Gelukkig was het vandaag bijna een lentedag, binnen en buiten. Het broertje van de China Tower is bijna klaar, net iets anders maar ook net iets beter volgens mij, het grote dak is platter, de verhoudingen zijn beter. Twin towers zijn het niet, daarvoor is het verschil te groot.

<:>

.

K E E S & K R A A I E N

In het huisje met de witte gevel woonde Kees. Kees was een klein, tenger mannetje met altijd een alpinopet op zijn hoofd, maar dan een die veel te klein was en om zijn hoofd spande als een kaasbol.
Kees werd twee jaar geleden ineens niet goed, sindsdien staat zijn huisje leeg en sinds kort ook te koop.
Elk voorjaar klom hij zonder enige vrees tot halverwege de enige grote boom in zijn tuin om met een lange stok de nestbouwende kraaien te verjagen. Dat lukte hem elke keer weer.

Kees woonde zijn hele leven alleen, hij had ooit een 'scharreltje' vertrouwde hij mij eens toe. Nu woont hij in een verzorgingstehuis en heeft het 'gezelliger' dan ooit. Het heeft een jaar geduurd voordat de buurt-kraaien in de gaten hadden dat die 'kwelgeest' er niet meer was, maar nu profiteren ze van zijn afwezigheid en bouwen in 'no time' een fors nest. In de storm van de afgelopen dagen zwiepte het soms meters heen en weer met het echtpaar erin.
Gisteren was er ineens een aanval van soortgenoten, incluis een ekster. Een kabaal van jewelste en wild heen en weer gevlieg, prachtig om mee te maken. Maar de bouwers verdedigden hun nest met verve en hielden stand.
Na afloop van de poging tot verdrijving keken de aanvallers toe hoe de overwinnaars verder gingen met de inrichting van het nest.
Kees zal het een zorg zijn, hij heeft andere prioriteiten tegenwoordig.

^

vijfendertig dagen

Na drie mailtjes, vier telefoontjes en vijfendertig dagen heb ik mijn Olympus weer terug. Een bericht van ontvangst heb ik nooit gekregen. (Doen we niet aan, zei de vrouw van Olympus die ik er om vroeg.) Het LCD scherm geeft weer volledig beeld. Ik weet niet wat er aan de hand was of wat de oorzaak cq reden van het defect was, want er zit geen enkele aantekening of opmerking bij de geretourneerde camera! Door de telefoon wist men mij te melden dat er iets loos was met het scherm (haha) en dat dat kosteloos hersteld zou worden omdat het binnen de garantie viel. Maar ik wil graag weten of ik iets fout gedaan heb of dat het een fabrieksfout was opdat ik herhaling uit kan sluiten! Om een antwoord zal ik maar niet vragen want de enige die dat zou kunnen geven hoeft dat van z'n baas kennelijk niet te rapporteren. Service (zoals wij dat vroeger noemden) is ver te zoeken bij dit soort zaken. Voor mij nooit meer een Olympus.

*

D R O O M P A L E I S II

Het droompaleis waar ik het op 1 februari over had is klaar en staat alweer te koop! Het linkerdeel op de onderste foto is het oorspronkelijke huis. Het huis heeft o.a. 5 slaapkamers en 3 badkamers gekregen. Op de link zijn interieurfoto's te vinden.

$

T A A L
&
Sterke R O O K

(uit het Brabants Dagblad)

?

M i r a k e l s t a d

Mijn allereerste ateliertje was het keukentje van de pastorie behorende bij de Katholieke kerk aan de Kalverstraat waar bij de ingang een bord stond met de tekst: 'Een uur voor God'. De pastorie was in gebruik als schildersatelier van een vriend van mijn ouders, met de keuken (± 2X5m) deed hij niets, die mocht ik gebruiken. Op een avond hoorde ik geschuifel op de gang. De deur naar de kerk stond open en een lange rij zwijgende mensen trok aan mij voorbij, de gang door, het trapje af de binnenplaats over en via de steeg naast de Telegraaf naar de N.Z.Voorburgwal. Ik begreep totaal niet wat er aan de hand was. Het zag er zeer geheimzinnig uit. Later hoorde ik dat die mensen meeliepen in de 'Stille Omgang Amsterdam'. 8 maart j.l. was het weer zover, de gang door de kerk zal er niet meer in zitten, de steeg is afgesloten. De diepere betekenis van de wandeling kunt u hier vinden.

^

Gelukkige mensen

De halve Sportwin

De gashandel

Bijna 40 jaar geleden kocht ik van een vriend in Amsterdam een 18 pk EVINRUDE Fastwin buitenboordmotor, niet omdat ikzelf een boot had maar omdat mijn vader een rubberboot als bijboot had aangeschaft met een 4 pk motor en er geen plaats voor had. Hij stalde hem bij mij. Dat rubberen geval was best groot en zwaar en het motortje eigenlijk te licht. Met de 18pk erop konden we er lekker mee het IJ op en zelfs planeren op wat ruimer water.
De boot is ooit door mijn vader teruggehaald, de motor had ik nog steeds. Voor mijn roeiboot was hij veel te zwaar, dus stond hij jarenlang te niksen. Een paar jaar terug dacht ik hem te reviseren en kocht daarvoor voor weinig geld een tweede incomplete EVENRUDE Sportwin. De waaier van de koeling en nog wat andere kleinigheden zette ik over. De motor echter kreeg ik nooit meer aan de praat. Vorige week besloot ik de Fastwin op Marktplaats te zetten. Ik kreeg al snel een bod van €100.- van ene MERCEDES, maar dat bod bleek vals. De volgende die belde was een Surinaamse meneer, hij wilde de motor kopen voor familie overzee om op de rivier fuiken leeg te halen. Het leek mij een prima bestemming, voor €50.- mocht hij de motor komen halen.
Maar er belde nog iemand, een ex automonteur uit Purmerend, hij had belangstelling voor de kap en gashandel.Ik vertelde hem dat ik in principe de Fastwin verkocht had maar dat ik nog een halve Sportwin had staan. Dan kom ik die morgen halen, 'wat moet die kosten'? mijn antwoord was dat als hij daarvoor helemaal uit Purmerend wilde komen hij het zo mee kon nemen. Hij klonk zeer gelukkig. Na zijn telefoontje ging ik toch even ter controle naar de werkplaats; zit er helemaal geen gashandel aan! Shit! Lullig om die man te laten komen voor de helft van wat hij denkt te krijgen. Dan maar bellen maar zijn nummer had ik niet. Blijken er 23 mensen met dezelfde naam in Purmerend te wonen! Nummer één was een vrouw zonder man en motor, maar twee was raak, wat een geluk. Ik kom toch zei hij, want de kap is ook van belang. De volgende morgen heb ik een helder moment en ga eens kijken of die twee kappen uitwisselbaar zijn, niet dus! De Sportwin blijkt iets kleiner te zijn dan de andere. Ik weer bellen maar de man is al onderweg. Op de afgesproken tijd arriveert hij met z'n zoon. Voorzichtig probeer ik ze duidelijk te maken dat ze waarschijnlijk voor niets zijn gekomen. 'Laat eerst maar eens zien'zegt hij, waarop ik begin met de grootste. 'Oh nee de onze is kleiner' zegt hij en zoonlief is het met hem eens. 'Komt het toch nog goed' dacht ik, waarna ik ze de halve motor en een kistje onderdelen laat zien. En in dat kistje zit de gashandel! Ik was totaal vergeten dat ik die eraf had gehaald.Ik heb zelden iemand zo gelukkig gezien met een paar onderdelen. Ondertussen had de zoon uit de auto een bos rozen gehaald als blijk van waardering voor mijn gebaar.

Twee uur later dan afgesproken kwam de andere koper, ook met z'n zoon de complete motor halen. Ik ben benieuwd of ik ooit de foto krijg waarom ik gevraagd heb, van deze 18pk achter een uitgeholde boomstam, want daar is hij voor bestemd volgens de vader.

+

I always get my sin

Voor heel veel mensen, waaronder ikzelf is taal niet altijd eenvoudig, zeker niet als het een vreemde is. Je denkt het goed te doen maar slaat de plank vaak volledig mis. Soms is het leuk te lachen om onze eigen fouten!
Dat kan zeker bij het doorlezen van het boekje 'I always get my sin' van Maarten Rijkens.

Till SOON!



*