A C H T E N T A C H T I G

Ooit zei een bevriende verzamelaar tegen ons:'er zijn mensen die mooie dingen maken en er zijn mensen die mooie dingen kopen' en direct daarna: 'jullie zijn makers en moeten/mogen dus niet kopen!
Maar kopen gaat mij makkelijker af dan verkopen, ik geef liever weg. Zeker aan mensen die een pracht plek hebben om mijn werk te plaatsen en er zichtbaar van genieten.
Eén van die mensen is vandaag jarig, hij is 88 geworden en haalt als hij zo door gaat de honderd wel. Hij heeft werk van mij en van Marion gekocht, maar ik heb hem en zijn vrouw ook bij gelegenheid werk gegeven omdat ik dat leuk vond en wist dat ze er een mooi plekje voor hadden.
Meer dan 15 jaar terug maakte ik talloze ontwerpjes in hout 'Voor evt opdrachten'. Die opdrachten zijn er nooit gekomen, de ontwerpen zijn er deels nog. Deze jarige heeft er vast een prachtig plekje voor, beter dan bij mij op de plank.

*

KLEIN GRONDVERZET

Woensdag om een uur of twee in de middag was hij er opeens, Jos Hak, de man van het kleine grondverzet. Ik ken hem omdat ook hij een 'stukkie land aan het water' heeft. Eens in de drie weken komt hij met een oplegger waarop meestal alleen een forse maaimachine staat. Hij maait dan niet alleen zijn eigen 'stukkie' maar ook, tegen betaling, dat van anderen. Woensdag kwam hij met een iets zwaardere oplegger waarop een Bobcat Shovel en een Bobcat kraantje stond. De shovel was om zand vanaf het pad naar het water te brengen (bij onze buurman) om het strandje voor dit seizoen weer op hoogte te brengen. Maar het kraantje had hij voor ons meegenomen.
Voor we het wisten was hij aan het 'grond verplaatsen' geslagen. Het ging zo voorspoedig, de extra grond die hij en ik dachten nodig te hebben om de 'PARKPLATZ' op hoogte te brengen, was niet nodig, dus bestelde hij meteen per mobieltje, bij de de plaatselijke zand- en grind handel 10 kuub gebroken puin. Een half uur later was het er.
Na twee en en half uur schuiven met grond en puin en nog geen 250 euri lichter, hebben wij een pracht plek voor ons HUUSKE.

*

GETVER....

*

Die van die ezel kent u, maar kent u de ezel?


?

V E E L V R A T E N

Dat slakken wel weg weten met de HOSTA weet elke tuinier. Maar je ziet die veelvraten zelden want ze komen 's-nachts.

De rupsen op de Salomonszegel vreten gewoon overdag.

!

WALNOTENAPERITIEF
(het had zo lekker moeten worden)


Klik op het recept en zie
hoe vaag hij is over hoeveelheden.

Een van de boeken waar we recepten uithalen is 'Alles over fruit' van Bob Flowerdew.

Een aantal jaren geleden stonden wij op een 'camping bij de boer' in Frankrijk. Hij maakte ook wijn en een heerlijk likeurtje van groene walnoten. De wijn was te koop, de likeur niet, maar we mochten wel proeven. Van dat godendrankje had hij maar een paar flessen.

In het boek van Bob vonden we een recept om het drankje zelf te maken, in 2003 begonnen we er aan. In de loop van vier jaar voegden we wijn, cognac en suiker bij. Vandaag de laatste handeling: de siroop uit de noten filteren en bij de drank schenken.

En proeven natuurlijk! Het drankje is mooi op kleur, 'hangt' lekker aan het glas, maar veel te bitter! Althans volgens L. Ik vind het veel te zuur. We zullen dus noodgrepen moeten toepassen. Zoet toevoegen. In de koelkast staat nog een restant vlierbloesemsiroop, die gaat er bij. Maar nog is de smaak niet goed. Wij zullen iets anders moeten bedenken om de zes liter drank drinkbaar te maken. En dat na vier jaar wachten!

Dat walnoot sterk kleurt wisten we wel, maar zo erg als hier te zien is?

*

SOLD......

*

De VOLVO is verkocht, zijn wij nu armer of rijker of slechts overtollige ballast

kwijt?


*

HELLUP......

*

10 jaar geleden, op de morgen van Koninginnedag 1997 - ik woonde nog alleen - zag ik, toen ik de kippen ging voeren, een auto in de tuin. En die auto was er niet best aan toe, aan de binnenkant van de voorruit zat bloed. Ik schrok me rot en vroeg me af wat ik nog meer zou vinden. De auto moet met een behoorlijke hoge snelheid de dijk afgevlogen zijn, er waren geen sporen in de dijk. Hij is tegen de hoek van de net nieuwe muur aangeknald en zo'n twee meter teruggeworpen. Het klokje in de auto stond stil om even over twee uur, het uur waarop de kroeg sluit. De bestuurder was dwars door onze tuin en die van de buurman weggevlucht, zagen wij later aan de sporen. Op de auto stonden de naam, het adres en telefoonnummer van een bedrijf. De bestuurder was de eigenaar, bleek later.

Gisteren om een uur of zeven hoorde L steeds een roep, maar dacht dat het kinderen waren. Toen ze mij er bij haalde, meende ik HELLUP te horen: help....help...hellup.........
Het klonk zeer dichtbij, wij zaten aan de betonnen tafel achter het huis, het geroep kwam uit de richting van de boomgaard. Ik liep langs het looppad de dijk op en zag een man op z'n rug klem in de V-vorm tussen onze schutting en de dijk! Zijn gezicht onder het bloed, een fiets halverwege de helling van de dijk.
L haalde een nat lapje om de man z'n gezicht wat toonbaarder te maken, de kwetsuren in zijn aangezicht vielen mee. We trokken hem overeind en met enige moeite kregen wij hem op een bankje. L ging koffie voor hem maken. Hij vertelde met enige moeite, dat hij 'nogal wat op had'. Dat was goed te ruiken. Hij vertelde ook dat hij met een tentje op 't Waike stond, een camping niet ver bij ons vandaan. Hij klaagde steeds over zijn rug en ribben (hetgeen niet raar is als je een dijk af dondert). We hebben hem en fiets in de auto geladen en hem naar z'n tent gebracht. Mede campinggasten hebben zich daar over hem ontfermd.
Wij hopen dat het hem goed gaat.

*

BALLAST = BEZIT = RIJKDOM

De auto rijdt als een vrachtwagen, hij gromt en bromt maar trekt lekker door. Het 'huuske' is de last die hij moet torsen. Als je een standplaats hebt gevonden voel je je rijk. Je bent al bevoorrecht als je elk moment kunt beslissen 'en route' te gaan. Gisteren was zo'n moment , de weersberichten waren goed, in Kessel en Roermond moesten wij iets halen. We reden naar Brüggen, net over de grens bij Roermond en vonden een zeer stil plekje op een camping in het bos. Klep open en tafel naar buiten. Het artisanale 'Pot'je Vlees' dat wij bij de Conserverie St Christophe in Noord Frankrijk kochten, een paar aardappelen/wortels en een glaasje wijn maakten het uitstapje kompleet. In de schemering kwamen een tig-tal konijntjes het veld op samen met een eekhoorntje. Op weg hier naar toe kwamen wij toevallig door Arcen alwaar wij de beroemde kasteeltuinen bezochten.
Ik moet zeggen, zeer de moeite waard.
Dit was ons vierde nachtje weg, ik hoop dat er nog vele volgen.

*

*

BEZIT = BALLAST

In mijn jeugdige onschuld dacht ik altijd dat bezit 'rijker' maakte, totdat ik bezit, bezat. Nu besef ik dat bezit 'ballast' kan worden. Ik heb het niet over torenhoge bankrekeningen, maar zaken die je in de loop van je leven verzameld hebt, (ze kunnen ooit van pas komen) en op een gegeven moment 'overbodig' blijken te zijn, maar vooral in de weg blijken te staan. Er zijn mensen die nooit opruimen (omdat ze geen afstand kunnen nemen) er zijn ook mensen die nooit op hoeven te ruimen, omdat ze niets (willen) bezitten. Ik ken er een paar. Zelf heb ik nooit weg kunnen gooien dus bezit vergaard.
Nu zit ik er mee.
Maar 'afstand nemen van' gaat steeds makkelijker. Soms kan ik iets verkopen of geef ik het weg.
Het erf wordt steeds leger.
Mijn hoofd ook.

HEERLIJK.

.

H O U S E M O V E R S

Zoek maar uit....

De boompjes op de voorgrond stonden in de weg.

Was lowered onto its piles this morning. Front door and verandah floor
go on this afternoon.

.