Ebbehout en Wispelwey

Gister'avond waren wij in het Muziekgebouw aan't IJ, voor ons de eerste keer sinds het bestaan. We kenden het natuurlijk van 'langs rijden' maar waren er nog nooit in geweest. Een half jaar terug bestelde L. kaartjes voor een concert en reserveerde een tafeltje in het restaurant Star*Ferry, genoemd naar een van de boten waarmnee je in Honkong van het vaste land naar Honkong Island gaat. Wij deden dat in 1997 op de terugweg van N.Z. De maaltijd beviel ons goed en is zeker voor herhaling vatbaar. Het gebouw is een juweel maar zeer on Hollands en dat is maar goed ook. Prachtig van maat, openheid, kleur en materiaalgebruik.
Het concert georganiseerd door Channel Classics was om te genieten, Pieter wispelwey violoncello en Dejan Lazic piano, zij speelden Schumann en Brahms. zelden zie je klassieke musici zo acteren, lekker om te zien.
Voordat wij naar de grote stad togen moest ik nog een klusje klaren. Een goede klant van L.had het door haar gerestaureerde beeldeje weer meegenomen met de vraag of zij/wij er niet een 'stukkie hout' onder konden maken zodat het weer kon staan.
Ik heb toevallig enkele 'stukkies' liggen, waaronder een stuk Ebbehout van Ome Bram waaruit ik een pracht sokkel kan maken. Bij navraag bij de Fa. Fijnhout blijkt dat stukkie van 10x10x3 cm een eurot'je of 20 te kosten. Het uit de hand fraisen van zo'n gat is zenuwen werk, met de draad van het hout mee is geen probleem maar zodra je 'kops' moet werken is het gevaarlijk, het hout slaat dan voor je het weet uit je handen.
Maar het is gelukt en het past.
Al met al een geslaagde dag.

RABO takje

De aannemer die de bronzen tak van de gevel haalde heeft de tak daarbij gebroken. Die breuk is buiten mijn medeweten om'gerepareerd'door de zelfde bronsgieter die de tak ooit goot. Een aantal jaren terug is het zijtakje met de eieren verdwenen, daarvoor heb ik een nieuw takje laten gieten en worden nieuwe eieren gedraaid.
Hiernaast het takje zoals ik het van de gieter kreeg.Voor de duidelijkheid heb ik de foto op z'n kop gezet. Als je een echt takje invormt in vormmassa (een gipsmengsel)maakt de bronsgieter daar van boetseerwas een trechter op,de giettap. En waar nodig een luchtkanaal en onderaan een vuilopvang.Die vorm met tak gaat de uitstookoven in, dan verbrandt de tak met de was en ontstaat er een holle ruimte,soms met krimpscheuren.
In die holle ruimte wordt vloeibaar brons gegoten. Na afkoeling wordt de vormmassa kapot geslagen en komt het brons te voorschijn.























Na het 'ciseleren'(schoonmaken) al het overbodige er af halen, komt het eigenlijke takje te voorschijn. Als de metaaldraaier de messing eieren heeft gemaakt monteer ik ze samen met hem op het takje d.m.v. een messing 'draadeind' (schroefdraad.) Dan ga ik met grote en kleine tak opnieuw naar de gieter die ze aan elkaar last. Om er zeker van te zijn dat dat in de goede stand gebeurt ben ik daar bij aanwezig. De bronsgieter slijpt de lasnaad en patineert (kleurt) de las.
Als alles er dan naar tevredenheid uitziet ga ik samen met 'mijn' aannemer de RABOTAK weer aan de gevel bevestigen.

VIJG

Een week geleden was er nog geen blad te zien. Nu zijn alle knoppen open en de vruchten gegroeid tot de maat van een flinke knikker. De oogst zal niet geweldig zijn, van de zeven getelde vruchtbeginselen zijn er al twee aan het verdrogen.
Wij waren gisteren even in Dedemsvaart bij de tuinen van Mien Ruys, daar stonden vijgjes te koop van de maat zoals deze, ± 60 cm, ook daarin zaten vruchten. Maar een volwassen boom heb ik daar nooit gezien. De tuinen zelf zijn zeer de moeite waard, maar als je er een keer of vier/vijf geweest bent zoals wij nu, besluit je dat het voorlopig genoeg is. De zichtbare veranderingen in de tuinen zijn minimaal, om de boel draaiende te houden krijgt de 'fun' kant steeds meer aandacht. bij Intratuin verwacht je dat tegenwoordig, bij Mien niet.

HET WERK op VLIEGVAKANTIE

Het is even zoeken, maar het vliegt echt!(De volgende keer.)

te WARM voor HET WERK

We hebben voor het eerst dit jaar gezwommen in de Afgedamde Maas. We waren niet de enigen die afkoeling zochten.



De thermometer gaf voor de derde dag 26 gr. in de schaduw aan.



Ik moet toegeven, het water is nog te koud voor langdurig verblijf. Maar we zijn wel kopje onder geweest!
Als het nog warmer wordt gaan de runderen er tot de buik in.




En wij veel vaker.

Inca-pruim

In al mijn onschuld bestelde ik een zakje zaad, dat doe ik vaker, dit keer van een plant die ik nog nooit in de tuin heb gehad. Dat wil zeggen deze eetbare variant niet. Ik kocht het als Inca-pruim, de eetbare variant van de lampionplant. Met Kerst bieden de meeste Supermarkten ze aan. Die lampion is een woekeraar maar wel een mooie, wij kregen hem ooit van Onno B. Romke heeft gelijk, alle krijgertjes zijn woekeraar, je geeft pas planten weg als je er te veel van hebt, doen wij zelf ook.
Maar deze Kaapse kruisbes, Jodenkers, Ananaskers of Inca-pruim (Physalis Peruviana) heb ik gekocht en gezaaid! En alle zaadjes komen op! Is dat een slecht voorteken of moet ik blij zijn en ze met de Kerst voor veel geld aan de dijk verkopen? Ik heb een veertigtal in een keurig rijtje in de moestuin gezet, ik heb er al weggegeven maar er zeker nog vijftig over.
De Inca-pruim is ook een nachtschade, net als de aardappel, tabak en tomaat. Vorig jaar had ik Phytoftera in de tuin maar ondanks dat toch geen slechte opbrengst. Ik ben benieuwd wat er nu gaat gebeuren. (Ik spuit er niet tegen.)
Met andere zaaisels gaat het minder goed, de luizen doen het blad van paprika en peper krullen. De slakken vreten als gekken en de duiven doen zich te goed aan de koolplanten.
Toch blijft het leuk!
En Ria, Rutje, Peter, George, Jan, Wouter, Sharon en de rest bekijken het maar. Stop maar in m'n doossie.

WERKDAG

8 mei
Er zijn mensen die beweren dat ik niet weet wat hard werken is, misschien hebben ze gelijk. Er zijn zelfs mensen die volharden te zeggen dat een man als APPEL nooit gewerkt heeft, nu rennen ze het zweet uit de naat om een werk van de man te bemachtigen. Te laat denk ik, het is onbetaalbaar geworden. Het is maar wat je als werk beschouwt. Werkloos ben ik nooit geweest, wel inkomensloos. Helaas kent de politiek die term niet.
Ineens was er de vraag om een paar tuinmeubels, twee tafels, twee bankjes en nog wat. Ik moest aan de slag, lekker. Het werk in de tuin moet even wachten.
In de VS staat een man aan de top die beweert de leider te zijn van het meest democratische land ter wereld. Die man is een lachertje en toch loopt de halve wereld achter die (hardwerkende) man aan, incluis onze eigen 'democrtatisch gekozen regering'. (De enige echte menselijke aktie die J.P.B. laatst ondernam was het stappen op een skate bord, hij ging meteen onderuit.) De paar mensen die het lef hebben zichzelf te zijn, en daarmee menselijk te blijven in de politiek moet je met een vergrootglas zoeken. Maar de beste stuurlui staan aan wal laten we dat niet vergeten. We lopen achter partijen aan en stemmen er soms op in de hoop op.......verandering. De roerganger verandert. de bemanning niet. De 'politiek' kan het anders willen, de ambtenaren stomen door zoals zij gewend zijn te doen.

9 mei
Gisteravond een portretje van Rita op de buis, die -spontaan- de haar ingefluisterde woorden uitsprak. Ingefluisterd door van der Linden, haar campagneleider. Voorheen bij Leefbaar of LPF. Het gaat nu slechts om het leiderschap van een partij, maar zij laat duidelijk weten -in- te zijn voor het grotere werk. Zij is klaar om de visioenen van Bolkesteijn uit te voeren. De massa zal haar -met alle liefde-toejuichen. Gerrit Komrij schreef er prachtige woorden over.
Ik geloof niet en zeker niet in politici. Zelfs hier in deze kleine gelovige gemeente waar voor het eerst sinds decennia de SGP buiten spel is gezet, gunnen de dames en heren elkaar het licht in de ogen niet. Van de drie nieuwe wethouders zijn er twee vrouw en dat zint die zwarte pakken garde van geen kant.
Maar genoeg gefulmineer, ik ga weer werken.

Vaterland

Het zal inderdaad Vaterland geweest zijn, ik ben slecht in het onthouden van titels en schrijvers. De taal, het duits maar ook de locatie, huisje van duitse vrienden in Italie, was voor mij juist een extra dimensie bij het lezen. Een van die vrienden was ooit RAF activiste zo gaat het verhaal. Of het waar is weet ik niet maar het is haar een beetje kennende, niet ondenkbaar.
De RAF, IRA en de ETA om binnen Europa te blijven zijn of waren in beginsel idealistisch, dat was het duizend jarig rijk ook. Om dat idealisme te bereiken gaan mensen snel te ver. Ikzelf woonde ten tijde van de Nieuwmarkt rellen op de O.Z.A. en maakte veel van dichtbij mee. Ik stond ook achter de 'opstand' zolang die ludiek bleef. Toen er geweld gebruikt ging worden bleef ik thuis. Geweld is nooit goed te praten en zeker niet als het slechts om 'vernieuwing gaat. Leiders staan per definitie niet alleen, politieke leiders die denken te spreken namens een achterban die ze niet of nauwelijks blijken te hebben staan voor lul (boer Koekoek en de heer Janmaat b.v.) daar kan ik om lachen. Maar voor leiders met een grote achterban moet je waakzaam zijn omdat er altijd rond zo'n leider mensen zijn die misbruik maken van hun positie. En dat is rechts zowel als links het geval. De concentratiekampen zijn een Engelse uitvinding voor zover ik weet. De vernietegings kampen zijn gebouwd als werkkampen, de mannen onder Hitler hebben er wat anders van gemaakt. Hij had als leider NEE moeten zeggen maar heeft dat niet gedaan omdat het hem wel goed uitkwam.
Als Jan Janmaat een man was geweest met het kaliber en de achterban van P.F. was de situatie ernstiger geweest. De ideeen van Janmaat waren radicaler dan van P.F., maar onschuldig omdat niemand er naar luisterde. Pim was een omhoog gevallen ambtenaar met ambities en charisma, dat hebben er weinig in de politiek. Ook ik denk dat hij er na een paar weken de brui aan gegeven zou hebben, maar zijn 'at your service' maakte mij waakzaam. Dat was meer dan een grap bedoeld voor z'n vrienden. Het was ruiken aan de macht. En macht is menselijk en onmenselijk tegelijkertijd, dat maakt politiek en er in geloven zo moeilijk.Theo nam geen blad voor de mond, ik was het zelden met hem eens maar was blij dat hij er was.

Links van het midden

Arnhem 4 mei 1955, 8 uur alles en iedereen stond stil, slechts een auto passeerde, een Mof volgens mijn moeder.... 'hoe durft hij'.
Ik kan niet zeggen dat ik bewust politiek ben grootgebracht, ik ben nooit gestuurd ik welke richting dan ook. Maar je groeit op in - en gaat op in - je directe omgeving. Sommigen gaan daar uit protest tegen in, ik was het met mijn omgeving eens.
Ik heb me als puber vaak afgevraagd hoe het in Europa zou zijn verlopen als Adolf Hitler wel was vermoord, sterker nog wat ik zou zijn als ik de moordenaar was, een held of verschoppeling.
In het vakantiehuis van Duitse vrienden in Italie lag een boekje met de titel 'Das Vaterland', het ging over een criminele bende in het Duitsland van na de oorlog, de leider was Adolf H. Niet vermoord, geen zelfmoord maar slim ontsnapt. Het had zo kunnen lopen.
Het is tot nu toe het enige duitstalige boekje wat ik ooit uit heb gelezen.
Is een politieke (verzets-) moord te rechtvaardigen?
Voor iemand die is opgegroeid met het gebroken geweertje een zware gewetensvraag. Mijn vader zei ooit, slaan is niet goed, maar als je het doet moet je het goed doen. Hij liet ooit met mij PSP propagandavliegers op, op het Zandvoortse strand. Rond z'n 60e bekende hij steeds meer rechtse gevoelens te koesteren, een schok voor mij toen, maar ik ervaar hetzelfde nu ook.
Ooit had ik een droom waarin ik iemand ombracht of dacht omgebracht te hebben. Maandenlang leefde ik in onzekerheid en twijfelde aan mijzelf, was het slechts een droom of had ik het echt gedaan?
Volkert had ook een droom, maar deed het echt. Hij dacht met zijn daad het 'Vaderland' voor erger te behoeden.

Moordenaar.

Vanmorgen lag er langs onze stoep een zeer gave maar ook zeer dode ringmus. Die zie je niet zo vaak. Niet dood en zeker niet gaaf. Toen ik 'm oppakte om beter te kunnen bekijken puilde erbij de nek iets uit. Het bleek een vol gezogen teek te zijn. De teek leefde nog, de mus was dood. Omdat je uberhaubt weinig dode vogels tegenkomt is het altijd de moeite waard zo'n vondst vast te leggen. Maar met de moordenaar erbij is het dat zeker waard.

De volgezogen teek is nu ook dood, van hem/haar rest niet meer dan een spetter geronnen bloed.