K E E S & K R A A I E N

In het huisje met de witte gevel woonde Kees. Kees was een klein, tenger mannetje met altijd een alpinopet op zijn hoofd, maar dan een die veel te klein was en om zijn hoofd spande als een kaasbol.
Kees werd twee jaar geleden ineens niet goed, sindsdien staat zijn huisje leeg en sinds kort ook te koop.
Elk voorjaar klom hij zonder enige vrees tot halverwege de enige grote boom in zijn tuin om met een lange stok de nestbouwende kraaien te verjagen. Dat lukte hem elke keer weer.

Kees woonde zijn hele leven alleen, hij had ooit een 'scharreltje' vertrouwde hij mij eens toe. Nu woont hij in een verzorgingstehuis en heeft het 'gezelliger' dan ooit. Het heeft een jaar geduurd voordat de buurt-kraaien in de gaten hadden dat die 'kwelgeest' er niet meer was, maar nu profiteren ze van zijn afwezigheid en bouwen in 'no time' een fors nest. In de storm van de afgelopen dagen zwiepte het soms meters heen en weer met het echtpaar erin.
Gisteren was er ineens een aanval van soortgenoten, incluis een ekster. Een kabaal van jewelste en wild heen en weer gevlieg, prachtig om mee te maken. Maar de bouwers verdedigden hun nest met verve en hielden stand.
Na afloop van de poging tot verdrijving keken de aanvallers toe hoe de overwinnaars verder gingen met de inrichting van het nest.
Kees zal het een zorg zijn, hij heeft andere prioriteiten tegenwoordig.

^