C o r p u s a l i e n u m

De 'spons' die ik uitplaste (zie 14 maart) was inderdaad de door de uroloog ontdekte blaassteen. Gisteren ben ik voor opname(?) naar het ziekenhuis gegaan met de foto van de verse steen en de steen zelf. Na telefonisch overleg met een uroloog elders is er een röntgenfoto gemaakt en is het inmiddels ingedroogde 'sponsje' op een zoutoplossing gezet en kon ik weer naar huis.
Vanmorgen weer naar Tilburg met foto en buisje. Toen mijn eigen uroloog mijn foto zag zei hij meteen "dat is een steen"! Daarna is hij de gemaakte röntgenopname gaan bekijken en kwam hij terug met de mededeling dat er niets ongewoons te zien was! Een verheugend bericht, géén operatie en pas over drie maanden weer voor controle terugkomen.
Maar L. kwam met de prengende vraag: wat is nou precies een steen?
Het antwoord was duidelijk: "de steen hoeft niet altijd hard te zijn, kan opgebouwd zijn uit verschillende stoffen (zouten) en zich op verschillende plaatsen manifesteren. U kunt het ook een Corpus alienum noemen. Het is lichaamsvreemd en moet er uit als het op een plek zit waar het kwaad kan."
Een enkele keer verdwijnt het uit zich zelf zoals bij mij. Maar als ik niets gevoeld had en/of niets teruggevonden, had ik vandaag voor niets onder het mes gegaan!

Dat stemt tot nadenken.

*