BOEKVERBRANDING
Dit bundeltje gedichten werd in 1970 uitgegeven door Thomas Rap, het is vormgegeven door Guus Ros. Ik denk dat Marion het vrij snel na uitgave gekocht heeft, zij hield van het werk van Judith Herzberg.
Helaas gaat het leven van een boek niet altijd zoals schrijfster, ontwerper en uitgever het bedoeld hebben. Soms gebeuren er vreselijke dingen mee, het kan 'stukgelezen' worden, in de sloot belanden (zoals laatst een Statenbijbel in Babyloniënbroek) of nat worden door een omgevallen glas bier. Het ergste voor een boek lijkt mij het moedwillig verbranden, een eeuwenoud gebruik om het intellect te onderdrukken, het toont de onmacht van de onderdrukkers en de kracht van het geschreven woord.
Deze bundel is behoorlijk nat geworden en ook nog aangebrand, maar is er zoals Marion in 1985 schrijft mooier op geworden! Het kwam weer tevoorschijn bij het schoonmaken van de boekenkast en gaat gewoon weer terug naar z'n plek.
Het doet goed het zo nu en dan weer tegen te komen.
Het doet goed het zo nu en dan weer tegen te komen.
^
.
.
Deze is er inderdaad mooier op geworden.. Doorleefd! Natgeworden en aangebrand, hadden jullie 'm geprobeerd te droge op de kachel? Een geluk dat de bladen niet aan elkaar zijn gaan kleven ;-)
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat je gelijk hebt Jolie, wij hadden toen twee kolenkachels, we zullen wel in een 'zwak moment' geprobeerd hebben het bundeltje te redden.
BeantwoordenVerwijderenKolenkachels, wat leuk! Hadden wij thuis ook van mijn geboorte tot mijn bijna 6e. Mijn geloof in sinterklaas heeft er nog barsten door opgeleverd ('hoe kan het dan dat het niet verbrandt..?') ;-)
BeantwoordenVerwijderenMaar hoezo 'zwak moment.' Toch heel logisch dat je een boek laat drogen. Als je het niet doet: gaan alle bladzijden aan elkaar kleven is m'n ervaring. Krijg je nooit zonder schade los ;-)