TUSSEN DROMEN en DOEN /BETWEEN DREAMING and DOING

*

The Magic of Flying

ICARUS

Mijn 'vliegtoestellen' heb ik nooit gemaakt met de intentie er ooit mee te vliegen. Voor mij was het maken genoeg. Ik had het ook niet gekund, daarvoor ontbrak mij de technische kennis en het lef om de vaste grond te verlaten. Van PANAMARENKO weet ik nog steeds niet of zijn tentoongestelde 'wetenschappelijke' kennis een prachtig spel of echt was.

My 'flying machines' were never made with the intention of ever flying them. For me, just making them was enough. Anyway, couldn't have flown them because I lacked the technical knowledge and the courage to leave firm ground. I still don't know whether the 'scientific' knowledge PANAMARENKO exhibited was acted or real.

Voor Flip is het altijd een echte uitdaging geweest een toestel te bouwen waar hij ook daadwerkelijk mee de lucht in kon. In 1978 deed hij dat voor het eerst. (Voor zover ik weet.) Hij noemde het de 'BradyPlane'. (Bradus is langzaam in het latijns.) Op de zandvlakte bij Ruigoord liet hij zich door een auto aan een lange kabel optrekken. Ik meen dat hij mij ooit vertelde dat dat bijna verkeerd afliep. Toen hij de boel alweer ingepakt had verscheen er een politie auto die poolshoogte kwam nemen omdat men op de radar van Schiphol een 'vreemd' voorwerp had gezien. De BradyPlane heeft daarna nog 3 jaar bij Castricum boven de duinen gevlogen.

For Flip it has always been a challenge to build a plane he could actually make airborne. That he did (as far as I know) for the first time in 1978. He called it the 'BradyPlane' ('bradus' meaning 'slow' in Latin). On Ruigoord's sandy flats, a car pulled him upwards on a long cable. I think he once told me that things very nearly went wrong. After he had packed everything up, a police car drove by to check, because they had detected a 'strange' object on the radar at Schiphol. The BradyPlane went on flying above the dunes at Castricum for another three years.

De piloot zoals het hoort na een eerste vlucht, naast het toestel op de gevoelige plaat.
(Let op helm en kniebeschermers)

Posing beside the machine after a maiden voyag, as befits the pilot .
(Note helmet and knee-pads)



*

Maar Flip wilde meer, hij wilde gemotoriseerd de lucht in en begon weer te bouwen. De gebruikte materialen en constructie methoden worden steeds professioneler. Zodra de motor op de romp staat moet er getest worden daarover schrijft hij dit:

Trouwens kan ik herinneren: de eerste motor warmup had ik op de Groenburgwal gedaan. Ik 'reed' een tourtje om het gracht via de brug van de Staalstraat. De blikken van de mensen waren schitterend om te zien... Gelukkig was geen politieauto in de buurt...

Ik kan het niet beter beschrijven.

But Flip wanted more, he wanted to use by engine power to get into the air, so he started building once more. The materials and methods of construction became ever more professional. The engine had to be tested the instant it was placed on the rump. He writes:

"By the way, I remember I did the first warming up of the engine on the Groenburgwal. I 'drove' around the canal, crossing a bridge on the Staalstraat. It was great to see the expressions on the faces of the passersby ... Luckily there was no police car around..."

I couldn't describe it better myself.

VERSIE 2 1982: kan als light glider of microlight gebruiken worden. De Mont Ventoux op de achtergrond. In A'dam gebouwd (atelier op de Groenburgwal), later na zuid Frankrijk gebracht (op het dak van ons Fiat busje - geen gezicht !). Twee jaren later verkocht aan een vliegcollega.

VERSION 2 1982: can be used as a light glider or as a microlight. Mont Ventoux in the background. Built in Amsterdam (studio on the Groenburgwal), later taken to the south of France (on the roof of our Fiat bus - it looked awful!) Sold to a flyer colleague two years later.

VERSIE 3
1987: het idee: een vliegende fiets met stuur. Control alleen op twee assen. Aleen de vleugels zijn gebouwd (aluminium, multiplex en foam). Geen tijd om af te maken. De vleugels worden later aan een theatergroep gegeven als stuk van een decor.

VERSION 3
1987: the idea: a flying bicycle with handlebars. Control only on two axles. Only the wings were built (aluminium, multiplex and foam). No time to complete it. The wings were later given to a theatre group as part of a decor.

VERSIE 4
1992: laatste project. Bedoeling: zelfstandig rijend start vanuit de top van een helling (zelfde veer principe als die kleine Schucko autotjes - weet je nog !). Takeoff energie via het aandraaien van een slinger. Full control als een echte glider. Kist wordt nooit gebouwd, kost te véél tijd... en geld. Romp van aluminium buizen (argon las).

VERSION 4
1992: last project. Aim: an independent moving start from the top of a rise (same spring principle as the small Schuko cars - remember!). Energy for take-off by cranking. Full control, like a real glider. Body never gets built, costs too much time... and money. Rump made of aluminium tubes (argon welding).

Deze cartoon maakte Flip een paar jaar terug onder het motto: 'hoe kun je makkelijk zelf de lucht in'.
(Let op het voetje en de knoop.)

Flip made this cartoon a couple of years ago with the motto: 'how to get airborne easily on your own.'
(Look at foot and knot.)

Weer terug bij Icarus lijkt wel.

We're back to Icarus, it seems.


*

Maar hij pakt het probleem ook serieus aan en komt tot de volgende oplossing:

But he takes on the problem and comes up with the following solution:

START-UP-FLITE-SYSTEM
1995: Octrooi project voor een zelfstandig "racket" start syteem voor light gliders. Nooit aangevraagd, te duur voor impact. Blijft toch geldig. Makkelijk te vervoeren op het dak van een busje. Maar ja, c'est la vie. Daarna heb ik een echte oldtimer zweefvliegtuig gekocht (Scheibe Spatz L-55), voor héél weinig geld. Toch 10 jaar meegevlogen, tot 2003...

START-UP-FLITE-SYSTEM
1995: patent for project and independent 'rocket' system for light-gliders. Never registered, too expensive for impact. Still a worthwhile idea. Easy to transport on the roof of a transit van. Oh well, c'est la vie. After that I bought a real oldtimer glider, for very little money, (Scheibe Spatz L-55). Still, I flew it for 10 years, until 2003...

*

Met dank aan Flip de knutselaar, tekenaar, wetenschapper, piloot, waaghals, vriend en kunstenaar.
Ik ben blij dat ik je heb leren kennen.

Thanks to Flip the handyman, draughtsman, scientist, pilot, daredevil, friend and artist.
I'm glad I got to kow him.

*