.

Lahar (volcanic mud flow)


Mount Ruapehu Crater Lake

.

Op 15 december vorig jaar vlogen wij over dit krater meer.De piloot wees ons op de zwakke plek die te zien is in het midden van de foto. Hij vertelde ons ook dat Mt. Ruapehu een van de meest actieve kraters op de wereld is met eens in de vijftig jaar een grote uitbarsting. De krater en het meer worden dan ook door camera's, maar ook door wetenschappers bij het meer in de gaten gehouden. De piloot van de heli hieronder staat voortdurend met de mensen op de berg in contact. Hij brengt ze niet alleen van de ene naar de andere lokatie, maar is in geval van nood binnen twee minuten bij ze.

Gisteren (18 maart) heeft die zwakke plek het begeven en heeft 1.3 miljoen liter water en modder een weg naar beneden gezocht. Deze lahar (vulkanische modderstroom) heeft voorzover bekent geen slachtoffers gemaakt.

In 1953 op kerstavond was dat wel anders, ook toen begaf een zwakke (ijs)plek het en zwol de Whangaehu River aan tot een alles vernietigende stroom die de Tangiwai Rail bridge vernietigde. De Express trein die enkele minuten later arriveerde reed de rivier in.
151 mensen vonden de dood.

Het is echt de moeite waard de links te bekijken.

.

.

VASTE GAST
.

Deze wilde eend nestelt al een aantal jaren op onze grond. In de tuin, tegen de dijk, langs het huis en zelfs twee keer op een golfplaten afdak.
Een week geleden zat ze onder een struik tegen het huis, daar liggen nog een paar eieren. Vandaag zag ik haar tegen de dijkhelling landen, terwijl het (haar) mannetje over de dijk heen vloog. En ja hoor, aan de voet van de dode stoofpeer zat ze prinseselijk tussen de Luzela. Morgen zal ik zien of ze nog aan het leggen is of al broedt.

.

.

TWEE PASPOORTEN
.

.

Wat opvalt in de discussie over het hebben van een dubbele nationaliteit is dat het eigenlijk niet gaat over de nationaliteit van mensen maar over hun achtergrond en dan toegespitst op religie of het wel dan niet behoren tot de westerse cultuur. In de jaren vijftig haalden wij arbeiders uit Spanje en Italië, twee overwegend Katholieke landen, naar ons koude kikkerland. De K.V.P. was aan de macht in Nederland. Van een discussie zoals wij die nu hebben kan ik mij niets herinneren. Van die toen binnengehaalde mensen zijn er heel wat gebleven, sommigen zullen de Nederlandse nationaliteit aangenomen hebben, anderen niet. En waarom zouden ze ook? In de NRC van 18 maart zegt oud minister Henk Kamp (VVD): "Het is niet normaal dat mensen meer dan één nationaliteit hebben. Als je in Nederland leeft, maar niet voor de Nederlandse nationaliteit kiest, moet je overwegen terug te gaan." En Mirjam Sterk (CDA): " Het staatsburgerschap van Nederland is een ongedeeld begrip. Het verhoudt zich slecht met een dubbele nationaliteit. Je moet zoveel mogelijk eisen dat mensen een enkele nationaliteit hebben." Beide uitspraken zijn een veer in de kont van Wilders en dat zal hij niet onprettig vinden. Mijn vrouw woont en werkt al dertig jaar in Nederland, daarvoor woonde en werkte zij in Ierland, Duitsland en Turkije. Zij heeft twee nationaliteiten: De Britse en de Nieuw Zeelandse en is niet van plan ooit de Nederlandse aan te nemen! Haar Nederlandse grammatica is beter dan de mijne (ik ben een geboren Hollander) maar volgens oud minister Rita Verdonk zou ze een inburgeringscursus moeten volgen en meneer Kamp vindt dat ze moet overwegen terug te gaan. Ze heeft een dochter en ook die heeft twee nationaliteiten: de Nieuw Zeelandse en zowaar de Nederlandse. De dochter mag blijven, de moeder moet terug van onze overheid. Terug naar wat? Land van geboorte? Dan moet ze naar Engeland. Het land waar ze opgroeide? Nieuw Zeeland. Het land waar ze trouwde? Dan naar Duitsland. Het land waar ze de helft van haar leven gewoond en gewerkt heeft en gelukkig is? Dan moet ze hier blijven meneer Kamp! En mevrouw Sterk u begint op Rita te lijken met uw ongedeeld begrip en eisen.


Een P.S. van L.:

Nederlandse zal ik me nooit kunnen voelen, ook al heb ik hier mijn leven gemaakt. Als ik ergens naartoe terug moet, moet ik dan mijn huidige partner hier achter laten, terwijl die net besloten heeft dat Nieuw Zeeland toch niets is voor hem? Want een lat-relatie met een tegenvoeter lijkt me fysiek en financieel onhaalbaar. Dan maar naar Engeland, waar ik al helemaal niets mee heb? Een dilemma, enigszins vergelijkbaar met dat van kinderen - wel of niet hier geboren - van Turkse of Marokkaanse komaf. Met een opvoeding in een compleet andere taal en cultuur zit deze generatie met nog diepe wortels in het land van hun ouders maar veelal zonder persoonlijke binding met dat land.
Waarom zoveel angst voor andere culturen, Wilders en consorten? Je zou eerder dankbaar moeten zijn voor die multi-culti verrijking, een venster op de wereld in dit klein kikkerlandje!

*

.

Les Petits Pâtés Provençaux
.

Een vriendin vertelde mij laatst dat ze weer was gaan koken i.p.v. eten klaar maken. Ze kreeg er weer plezier in. Ik begreep uit haar verklaring dat mijn sporadische activiteiten in de keuken te maken hadden met eten klaar maken want koken moet je met plezier doen. In het maken van wijn en sapjes heb ik grote lol, ik zie het als hobby en daarbij mag best iets fout gaan. Koken is een serieuze bezigheid, als daar echt iets fout gaat is er niets te eten. Daarom laat ik het echte werk graag over aan iemand die dat goed kan. Toch zal ik meer in de keuken te vinden zijn al is dat niet geheel vrijwillig en ga ik proberen de materie te doorgronden.
Van bevriende buren kregen wij van de week een kaartje waarop een heerlijk uitziend recept. Volgens L. echt iets voor mij om te proberen. Het is een samenwerkingsproject geworden met een verrukkelijk resultaat. Ik begin er plezier in te krijgen.
Nu nog leren recepten echt te lezen voordat ik begin!
Het Ministerie van eten en drinken heeft er een vaste bezoeker bij.

.

.

.

Artisjok

.

Toen ik een jaar of twintig geleden met Artisjok begon -ik denk dat het gekochte plantjes waren- kreeg ik prachtige planten met wonderschone bloemen, een traktatie voor de hommels en de bijen. Echt lekker waren ze niet, daarvoor krijgt de plant in ons klimaat gewoon te weinig zon. In de winter dekte ik ze altijd goed af met stro, blad en ander organisch spul. Gewoonlijk sterft het blad af en overwintert de wortel, met een beetje geluk liep de wortel in het voorjaar weer uit.
Deze winter is het blad groen gebleven, niets afgestorven! Sterker nog, de planten zijn alweer flink gegroeid!
De foto is echt van vandaag 16 maart 2007.
De Artisjok is niet de enige overlever deze winter, maar wel de mooiste.
En nu maar hopen dat er echt geen strenge vorst meer komt.

.

^

ARAUCANA

Dat licht bruine hennetje in het centrum van de foto is een Araucana, het is een zeer brutaal vogeltje. Als ik in de buurt kom als zij op een legnest zit gaat ze krijsen! Araucana's hebben geen uitbundige staart maar een *bolstaart*, ik noem het een bol kontje. Ik heb ook een wit exemplaar net zo als op deze site te zien is. Ook dat is een bijdehandje, maar dan een met een van jongs af aan vuile kont!
Ons eerste koppel kochten we op de vogelmarkt van Mol (B), de verkoopster wist ons te vertellen dat het Araucana's waren, wat zij niet vertelde en wij niet zagen was dat het twee hanen waren!Het waren jonge kuikens. Via Internet kochten wij een paar maanden later bij een fokster in Sprang Capelle een tiental nog jongere kuikens, volgens haar allemaal hennen. Mooi niet dus, ook hier weer een aantal haantjes. Het teveel aan haantjes gaat naar de buurman en die draait ze de nek om. Wat er nu nog aan hennetjes rondloopt is een kruising tussen de haan die we al hadden en een van de weinige Araucana hennen van de fokster. Er lopen er ook nog een paar rond met oortoefjes, lijkt mij lastig voor de hen, maar het zal z'n nut wel hebben. De eieren die ze leggen zijn groen, rozig of blauw van kleur.

^

()

HOBBY KIPPEN

()

Minister Veerman is weer gewoon hoogleraar naast het runnen van zijn Franse boerenbedrijf. Hij wordt professor in de *duurzame plattelandsontwikkeling vanuit Europees perspectief*. Het platteland dat hij als minister om zeep heeft geholpen met zijn moordpartijen t.b.v. het grote geld. Er valt niets meer te ontwikkelen op kleine schaal dus moet het op grote schaal zijn. De onder zijn verantwoording tot stand gekomen *angst regels* m.b.t. de vogelgriep zijn niet eens Europees, maar Holland is weer eens roomser dan de paus.
In de NRC van 3 maart 2007 staat een interview naar mijn hart *Een kip zegt geen au*. Eindelijk eens iemand die het over kippen heeft en niet over het economisch belang daarvan. Iemand die weet dat ophokken slecht voor kippen is en de kans op vogelgriep vergroot, een etholoog die zich ergert aan de *pseudowetenschappelijke argumenten* van een viroloog.
De minister is weg maar de regeltjes niet, dus mogen wij weer *ophokken*.

Ik heb altijd gedacht dat ik een hobby kippenboer was, dat heb ik dus goed mis. Een hobby kippenboer eet zijn eitjes niet op maar gaat er mee fokken. En als het hennetje of haantje een verkeerde kleur laat zien gaat de kop er af. Een hobby boer is lid van een belangenvereniging die staat voor het welzijn van dieren. Die vereniging is voor het enten van kippen. Is dat enten in het belang van het dier of de mens?
Maar wat ben ik dan wel?
Ik denk niet anders dan een boze burger met een grote tuin, kippen en een hok, die in het belang van een paar hele grote kippenboeren zijn vogels de vrije uitloop moet ontnemen.
Onze 26 kipjes hebben vele kleuren, diverse maten en zijn soms zelfs ras zuiver. We hebben ze omdat we dat leuk vinden en om de heerlijke eitjes. Eieren verschillend van kleur en maat. Wat we niet zelf op kunnen verkopen wij aan liefhebbers. De opbrengst is net genoeg om gemengd graan en bio legmeel van te kopen.

+
SLAK
+

+

+
+

Waarom heb ik altijd haast? Waarom neem ik nooit de tijd om eens rustig naar iets te kijken? Waarom wil ik altijd verder?

*
KERK,
een hekel onderwerp.

*

Voor mij is een kerk een godshuis zoals een moskee, tempel en synagoge dat ook is. Een plek waar gelovigen elkaar en hun God kunnen ontmoeten of aanbidden. Daar heb ik, als ongelovige, niets te zoeken, hoe mooi het gebouw ook is.
Ik ben Nederlands Hervormd opgevoed, heb menige kerkdienst meegemaakt en zelfs in kerstspelen de rol van herder redelijk kunnen vertolken. Ik geloofde in het scheppingsverhaal. Begin 60er jaren begon ik te beseffen dat het geloof een machtsmiddel is om het volk onder de duim te houden, te manipuleren, te kwetsen, angsten te ontnemen of juist in te boezemen. Ik begon te begrijpen dat de verkondiger van het woord de geschriften naar eigen inzicht kan interpreteren, ik kreeg door dat daar iets niet klopte. Ik besloot er niets meer mee te maken te willen hebben. Het bezoeken van een godshuis als toerist heb ik daarmee voor mijzelf bijna onmogelijk gemaakt.
Toch kijk ik wel naar kerken als gebouw, maar meestal ga ik er niet naar binnen. In Frankrijk heb ik een paar robuuste van steen opgetrokken, sobere maar oh zo heldere Romaanse kerkgebouwtjes gezien, prachtig door eenvoud. Ik zie ze liever dan de power-pracht van Reims of Rome.
Dit kleine houten kerkje heeft voor mij diezelfde kracht, zeker na het zien van het interieur dat ik dankzij aandringen van L. heb kunnen aanschouwen.

Capsicum annuum.

*
Kloppend hart

*

Een rode blokpaprika, op het eerste gezicht is er niets bijzonders aan te zien. Maar bij het opensnijden blijkt er een vergroeiing in te zitten, het komt vaker voor, maar zelden zo groot en mooi als deze. Het lijkt een kloppend hart in een opengesneden borstholte. Wonderlijk is de dans van de zaadjes op het vlies, het lijkt alsof ze ons iets willen zeggen.

*