........VER van de BOOM?

In het voorjaar zat er wat wel vaker voorkomt, een bloem direct aan de stam van deze hoogstam sterappel. Meestal vallen die bloempjes er af. Deze is kennelijk bevrucht en is bezig een echte appel te worden. Het is heel spannend want de fruitbomen zijn aan het ruien, van de pruimen en kwee ligt de helft op de grond. Ik hoop dat dit een volhouder is.

MONSTER

Eens in de week maai ik de slootkant met de Flymo motormaaier. Ik ben dan bezig met een soort gehaktmolen, alles wat zijn kop hoger dan 2cm opricht vertelt dat niet meer na. Maar dit lijkt erger dan het is want de meeste diertjes, padden, kikkers, muizen en salamanders gaan voor het trillen en de herrie van de maaier aan de haal. Tot mijn verbazing kroop dit monstertje rond tussen het gras wat ik net gemaaid had. SPRINGLEVEND! Maar waarschijnlijk toch behoorlijk van de kaart want ik kon hem zo oppakken en aan L laten zien, die meteen de camera pakte. Pas na een paar minuten kwam er beweging in het salamandertje en heb ik het maar weer teruggezet. Het was een tedere ontmoeting.

Vriend Tim was hier afgelopen zondag weer en nam nu, zoals hij beloofd had, zijn boekje Drie Slechte Schaatsers en zijn nieuwste werk: Een Goede Morgen voor de Ezel mee. Voor Vellah had hij Het Gouden Ei meegenomen, verplicht leesvoer op het Barleus alwaar zij het links had laten liggen. Nu mag ze alsnog aan de bak.

Van Prof. Jorg vernam ik waarvoor de huisjes dienden: "Voor de Chinezen waren het voorraadschuurtjes gevuld met graan als de dooie eens honger zou krijgen."
Toch een soort schatkamer dus!

LEUKE DINGEN VOOR DE MENSCH.........

Bij ons bezoek aan Insel Hombroich zag ik o.a. dit prachtige, eeuwen oude Chinese altaar(?) kastje staan.
Daardoor geïnspireerd ben ik bezig aan twee kastjes voor buiten in de tuin. Het dak en het voorfront zijn uitneembaar. Er kan licht in, een kaars of olielamp of desnoods elektra. Maar het kan ook een schatkamer zijn vol met onbekende en/of onbegrepen prachtige gedichten.
Of een dagboek.
Ze zijn nog lang niet klaar, maar ik kon het niet laten ze te tonen.

Tuintroon

Deze TUINTROON maakte ik een paar weken terug,
hij heeft een week buiten te koop gestaan, zaterdag waren hier twee dames uit Nederhemert Zuid die de stoel wel wilden kopen, maar ze wilden eerst overleg met broers en zussen en zouden mij vandaag bellen. Dat telefoontje kwam al vroeg in de morgen; is hij nog niet verkocht? Nee? Dat kopen wij 'm.
"Voor onze zus in England", die haar zestigste viert begin Augustus. Voor zo'n gelegenheid had ik de troon bedoeld. Ik denk dat ik al twintig jaar het kanaal niet ben overgestoken, m'n troon gaat mij voor.
SOLD.

SchommelBANK: CALIFORNIA/VEEN.

Speciaal voor Jolie dit berichtje.

Dit is de bank uit het KARWIJ foldertje. Niet erg opwindend en bijzonder goedkoop.
De ombouw heeft de mevrouw nog staan, het gaat dus alleen om de bank.
Iets wat daar op lijkt ben ik aan het maken. De 'spijlen' van rug en zitting heb ik al gemaakt.
Ik denk dat hij eind volgende week klaar is.

VANDAAG 22 juni 2006

Druilregen, een aanmaning van de belastingen wegens het niet indienen van de aangifte 2005, (onze consulent beweert van wel) (consulent belt niet terug, belastingen nemen niet eens op.)
1 ei van de 4 mereleieren weg, tomaten groeien te snel, dode kip, stomme middenstanders die niet weten wat ze in de winkel hebben, (gelukkig geen huilende kinderen). Maar wel lekker gewerkt vandaag. Gisteren kwam een vrouw met een folder van KARWIJ, "kunt u zo'n schommelbank maken"? (Prijs totale bank euro 125.--) De ombouw hebben we, maar de bank niet.
Zei ze ook nog. Mevrouw als ik alleen de bank moet maken kost u dat net zo veel als het komplete ding bij KARWIJ!
'Doet u het toch maar!' was haar antwoord. Daar zit ik dus mooi aan vast.
L's nicht houdt ook een blog bij voor het thuisfront: http://nellytravels.blogspot.com/
Best leuk om te zien hoe een ander over ons plekkie denkt.

VERHIP............VIP!!!!!!

Ik weet zeker dat ze m'n blog niet volgt, misschien haar secretaresse. Maar ineens belde ze me op een avond - of ik al wist dat.....- Ja zei ik, ik heb het net op de site gezien. Krijg je dan geen uitnodigingen? Niet meer, maar het kan zijn dat ik te kennen heb gegeven ze niet meer te willen ontvangen. Maar je moet de tentoonstelling zien, we hebben vogelkooitjes laten maken en daarin presenteren wij het werk. Goh wat een leuk idee, zei ik daar was Marion ook mee bezig voordat ze besloot dat het lampionnen moesten worden.
Wij gaan de 5e weg, zei ze, de tentoonstelling is dan ingericht, maar daarvoor moeten we samen lunchen als je dat leuk vindt , ik zal m'n secretaresse een afspraak laten maken.
Gisteren kreeg ik een brief met PERSOONLIJK boven mijn naam, met daarin een Museumpas, code VIP.......
Nou heb ik al jaren een Museumjaarkaart, daarmee kom ik ook gratis in haar museum, maar een VIP was ik nooit, nu wel tot 31 december 2006.........

Fietsen met Tim

Een poosje terug had ik het er al over, dat er een echte kenner zou komen logeren. Gisteren kwam hij na een een tijdrit in de buurt van Zutphen gereden te hebben en zesde geworden te zijn, samen met een Nieuw Zeelandse nicht van L. naar Veen.
Vanmorgen reed hij eerst alleen een oefenritje van 35 km rond de rivier, daarna moest ik er ook aan geloven.
Niet alleen het verschil in materiaal is duidelijk, ook de kleding laat zien wie de ware kenner is. Over het postuur maar niet te spreken.
Hij was zo aardig mij de kop te geven, ik mocht het tempo aangeven. In het begin haalden wij een gemiddelde van 20 (hij heeft een tellertje) totdat mijn gemoed begon te protesteren en ik het wat rustiger aan moest doen. Uiteindelijk reden wij 19 km in net geen uur. Toch leuk voor een oude lul in fantasie kleding op een kinder fietsje.
Ik heb nog nooit wat van hem gelezen maar dat zal nu veranderen, ik kreeg 'De renner' en Lindsey 'De Grot'.

REFLECTIE

De messing eitjes zijn gepolijst, de vorige exemplaren had ik laten vergulden na het polijsten. Dit keer heb ik besloten ze iets minder aantrekkelijk te maken en te volstaan met het erop spuiten van blanke tectiel. Het ziet er wat minder aantrekkelijk uit maar past daarom ook beter bij de rest.
Maar reflecteren doen ze.

Tak,takje en eieren.

Vaak moet je dagen, nee weken wachten voordat er iets gereed komt of dat derden tijd voor jou hebben. Maar het kan ook snel: vanmorgen nog een los takje en een doos gouden eieren, om 10 uur bij Jaap om te lassen en vanmiddag heb ik alles kompleet. En oh wonder, vlak bij de bronsgieter, met de tak in m'n auto nog warm van het laswerk, loop ik tegen de zoons van de aannemer aan. Eind volgende week komt het slot van het RABOtak-verhaal, dan moet hij hangen.