VERHIP............VIP!!!!!!

Ik weet zeker dat ze m'n blog niet volgt, misschien haar secretaresse. Maar ineens belde ze me op een avond - of ik al wist dat.....- Ja zei ik, ik heb het net op de site gezien. Krijg je dan geen uitnodigingen? Niet meer, maar het kan zijn dat ik te kennen heb gegeven ze niet meer te willen ontvangen. Maar je moet de tentoonstelling zien, we hebben vogelkooitjes laten maken en daarin presenteren wij het werk. Goh wat een leuk idee, zei ik daar was Marion ook mee bezig voordat ze besloot dat het lampionnen moesten worden.
Wij gaan de 5e weg, zei ze, de tentoonstelling is dan ingericht, maar daarvoor moeten we samen lunchen als je dat leuk vindt , ik zal m'n secretaresse een afspraak laten maken.
Gisteren kreeg ik een brief met PERSOONLIJK boven mijn naam, met daarin een Museumpas, code VIP.......
Nou heb ik al jaren een Museumjaarkaart, daarmee kom ik ook gratis in haar museum, maar een VIP was ik nooit, nu wel tot 31 december 2006.........

Fietsen met Tim

Een poosje terug had ik het er al over, dat er een echte kenner zou komen logeren. Gisteren kwam hij na een een tijdrit in de buurt van Zutphen gereden te hebben en zesde geworden te zijn, samen met een Nieuw Zeelandse nicht van L. naar Veen.
Vanmorgen reed hij eerst alleen een oefenritje van 35 km rond de rivier, daarna moest ik er ook aan geloven.
Niet alleen het verschil in materiaal is duidelijk, ook de kleding laat zien wie de ware kenner is. Over het postuur maar niet te spreken.
Hij was zo aardig mij de kop te geven, ik mocht het tempo aangeven. In het begin haalden wij een gemiddelde van 20 (hij heeft een tellertje) totdat mijn gemoed begon te protesteren en ik het wat rustiger aan moest doen. Uiteindelijk reden wij 19 km in net geen uur. Toch leuk voor een oude lul in fantasie kleding op een kinder fietsje.
Ik heb nog nooit wat van hem gelezen maar dat zal nu veranderen, ik kreeg 'De renner' en Lindsey 'De Grot'.

REFLECTIE

De messing eitjes zijn gepolijst, de vorige exemplaren had ik laten vergulden na het polijsten. Dit keer heb ik besloten ze iets minder aantrekkelijk te maken en te volstaan met het erop spuiten van blanke tectiel. Het ziet er wat minder aantrekkelijk uit maar past daarom ook beter bij de rest.
Maar reflecteren doen ze.

Tak,takje en eieren.

Vaak moet je dagen, nee weken wachten voordat er iets gereed komt of dat derden tijd voor jou hebben. Maar het kan ook snel: vanmorgen nog een los takje en een doos gouden eieren, om 10 uur bij Jaap om te lassen en vanmiddag heb ik alles kompleet. En oh wonder, vlak bij de bronsgieter, met de tak in m'n auto nog warm van het laswerk, loop ik tegen de zoons van de aannemer aan. Eind volgende week komt het slot van het RABOtak-verhaal, dan moet hij hangen.

Eieren2

TOEVAL of.......

Al een tijdje, hoelang weten we niet, zat een krielhen ergens in de tuin op een nestje eieren.
Nu net terwijl ik met m'n 7 gouden eieren bezig ben, zie ik vanuit een ooghoek 7 kleine scharrelaars die net uitgekomen moeten zijn. Ze zijn watervlug en verstoppen zich steeds, dus moeilijk te fotograferen.
Maar de gouden eieren hebben hun plekje gevonden, het ziet er prachtig uit. Eerdaags weer naar Jaap de bronsgieter om er weer een geheel van te maken. daarna de laatste klus, de montage aan de muur.

Eieren

De eitjes zijn klaar, vandaag ga ik ze aan het takje monteren.
Gaten boren en draad tappen. De eieren wegen 3 KG samen!

RABOtak deel3

De man die de 7 eieren uit messing staf zou draaien kwam maar niet over de brug, vandaag bleek waarom. Hij wilde ze maken met een CC (CadCam) draaibank omdat een ei uit de hand draaien niet te doen is. Daarvoor moest hij wachten tot een collega draaier die zo'n bank heeft daar tijd voor had. Als hij dat nou gewoon tegen mij gezegd had..... Maar goed ze zijn klaar en morgen gaan we ze aan het takje monteren.
Vandaag heb ik de grote tak met appel en bloem onder handen genomen, schoongemaakt en opgepoetst. Dat ziet er meteen al beter uit en is lekker werken met dit zonnetje.
Morgen de eitjes in beeld.

Frituur

Gisteren weer eens Vlierbloesem gefrituurd. Een struik aan de slootkant heeft dit jaar bijzonder grote bloemen.
Acht bloemen heb ik geplukt, wat genoeg bleek voor een maaltijd.
Een simpel beslagje van bloem, ei, melk, zout en peper. Niet te dun gemaakt. De bloem onderdompelen, uit laten druipen en dan de frituurpan in. Lekker knapperig bruin laten worden .Glaasje witte wijn erbij en genieten maar.

Van de bloemen kan je ook een heerlijke siroop maken.

Toch nog niet vergeten.

Op een enkele kleine presentatie na is het 10 jaar stil geweest rond Marion's werk, ik dacht al dat ze was vergeten.

Reiger

Uit het Brabants Dagblad van 6 juni.

Onderschrift Foto

Dat een blauwe reiger kikkers, mollen en ratten eet is bekend, maar natuurfotograaf Ad Sprang uit Vianen keek zijn ogen uit toen hij onlangs een reiger behoedzaam een jong konijn zag benaderen. De reiger haalde, toen het konijntje binnen stootsafstand was gekomen, krachtig uit waarna het luid krijsend en spartelend aan een oor hing te bungelen in de dolkvormige reigersnavel.
De vogel vloog vervolgens met het konijntje 50 meter verderop naar een slootkant waar hij het konijntje verdronk en tegen alle gevoel van proportie in, met weinig moeite naar binnen liet glijden.

Foto Ad Spang