Madonna

*

Stel, je zit op de bank in de kamer en het vuurtje in de open haard brandt lekker. Op het haardhout staat een kistje met aanmaakhout. Op het kistje staat in olijfgroene letters op een glanzend bronskleurige achtergrond RAPHAEL. Het was mij nooit eerder opgevallen.
Je zit op de bank met een vuurtje en de TV aan te kijken naar Freek en Ayaan Hirsi Ali komt in beeld. Een vrouw die ik nog steeds niet weet te plaatsen.
Ik weet niet waarom, maar in mijn hoofd plakte ik Ayaan direct boven het kistje. Ik pakte de camera en maakte opnames van Ayaan en het kistje. Pas na het importeren van de foto zag ik het kruis tussen haar ogen. Het deed mij denken aan haar film Submission.

Raphael was een schilder van Madonna's en andere echte of verzonnen personages. De LINK is duidelijk denk ik.

Just imagine, you're sitting on the sofa in the living room with a log fire burning. On top of the firewood stands a box of kindling wood. On the box, against a shiny bronze-coloured background in olive green letters, the word RAPHAEL. It had never struck me before.
You're sitting on the sofa with a fire burning in the grate and the TV on, watching Freek, and Ayaan Hirsi Ali appears on the screen. A woman I still cannot place.
I don't know why, but in my mind I pasted Ayaan right above the box. I got the camera and took pictures of Ayaan and the box. Only after importing the photos did I see the cross between her eyes. It reminded me of the film Submission.
Raphael was a painter of Madonnas and other real and ficitious personages. I think the LINK is obvious.

Maar waarom maakte ik hem?
But why did I take it?

Draaikonten en Glibberalen. Tricky Dicks and Slippery Eels

*
In de jaren dat het woordspelletje LINGO voor het eerst op de buis kwam keken wij (Marion en ik) er regelmatig na en speelden driftig mee. Dat er ooit in de 'politiek' vragen over gesteld zouden worden konden wij toen niet bevroeden. Wat een afgang!

Ik heb al een tijdje stemrecht en van dat recht wil ik gebruik maken, maar soms verlang ik naar een dictatuur. En niet omdat ik ook maar een dictatuur kan opnoemen waar ik achter kan staan, maar om mijzelf niet langer te hoeven kwellen met de vraag: 'Welke draaikont of glibberaal zal ik mijn stem geven'? Bovendien blijkt het totaal onzeker of mijn stem ook komt daar waar ik hem wil. Rechts, maar ook Links wringt zich in alle bochten om mij te overtuigen van hun gelijk. Als het er echt op aan komt, komt de werkelijke politicus boven drijven. Voor mij nog meer reden om te verlangen naar een sprookjesland.

In the first years of the word-game Lingo appearing on the box we (Marion and I) used to watch regularly, joining in with enthusiasm. Who could have imagined then that one day questions would be asked in parliament on that subject. What a come-down! I've had the right to vote for a while now, and I wish to exercise that right, but sometimes I long for a dictatorship. And not because I can name so much as one dictatorship I believe in, but so that I don't have to torture myself with the question: which Tricky Dick or Slippery Eel should I give my vote to? In addition, it's entirely uncertain whether my vote will end up where I intend it. Not only right-wingers, but also left-wingers squirm in all directions to convince me that they're in the right. When it comes down to the nitty gritty, the true politician lets his mask drop. All the more reason for me to yearn for a fairytale world.

Ik ben er tegen het recht in eigen hand te nemen, tegen de doodstraf, tegen een leger, maar ben realistisch genoeg om te zien dat dat idee soms niet houdbaar is. De heer Saddam was een dictator in het zadel geholpen en gehouden -zolang het ze uitkwam- door 'democratische' presidenten. De man was een boef, moordenaar maar ook een held, hij had moeten sneuvelen in het gevecht, dan hadden J.P.en zijn mede glibberalen niet met hun kont hoeven draaien. Je kan niet zeggen: "ik ben tegen de doodstraf, maar nu even niet."
Ook ik niet.

I'm against taking the law into one's own hands, against the death penalty, against an army but I'm realistic enough to see that that isn't always viable. Saddam was a dictator, helped to power and kept there - as long as it suited them - by 'democratic' presidents. The man was a criminal, a murderer but also a hero, and he should have died fighting; then J.P. and his fellow slippery eels wouldn't have had to wriggle around so much. You can't say "I'm against the death penalty, but not right now."
Nor can I.

Maar dood is dood. Dat wil zeggen als het om een mens, dier of plant gaat, er zit geen leven meer in. En zonder leven geen besef, wel zo makkelijk. Een mens straf je dus meer door levenslange eenzame opsluiting dan door de strop of kogel. Of dat humaan is is van ondergeschikt belang wat mij betreft. Ook Humanisten kunnen te ver gaan.

Ik denk dat ik mijn stem geef aan de partij die eerlijk toegeeft z'n standpunt ten opzichte van vele zaken te hebben herzien. Die openheid en eerlijkheid zie ik bij geen een andere partij terug.
Voor mij weer de SP, ik hoop niet dat het een onbezonnen daad blijkt te zijn. Het blijft zaaien en oogsten.

But dead is dead. That means - whether human being, animal or plant - that there's no longer any life in it. And without life no comprehension, it's that simple. So you punish a person more by lifelong solitary confinement than by the noose or the bullet. As far as I'm concerned, the issue of whether it's humane or not is of lesser importance. Even Humanists can go too far.
I think I'll give my vote to the party that honestly admits to having revised its position on many points. I don't see that sort of openness and honesty in any other party.
For me the SP (Socialist Party) again. I hope it doesn't turn out to be an ill-advised move. In the end, it all comes down to sowing and reaping.

*


*

Een andere onbezonnen maar vruchtbare daad was het zaaien en opkweken van veel te veel peper plantjes. Nu zitten we met bakken vol en weten niet goed wat er mee te doen. Sambal hebben we nog genoeg van twee jaar geleden en de vriezers zitten bijna vol. Het zijn hete-, milde- en zoete pepers. Wie heeft een goed idee?

Another unconsidered but fruitful deed was the sowing and rearing of far too many pepper plants. Now we have loads of the things and don't know what to do with them all. We still have sambal over from last year and the freezers are almost full. They are hot, mild and sweet peppers. Who has a good suggestion?

Lindsey.


*

Mutinus caninus / Kleine Stinkzwam / Dog Stinkhorn

Bijna elk jaar ontdekken we wel een nieuwe soort van het één of ander in de tuin. Vanmorgen kwam buurman Gerard naar me toe met de vraag of ik soms een stinkende plant had staan in een hoek van de tuin waar hij vaak langs loopt. Het is een hoek met Bamboe en een paar andere beslist niet stinkende planten, misschien een dooie kat opperde ik. Een paar uur later kwam hij opgewonden naar ons toe met een wel zeer wonderlijke maar ook onwelriekende vondst. Ik was er even niet maar Lindsey dook meteen met hem het grote paddestoelen boek in. Na enig zoeken kwamen ze uit bij de Kleine Stinkzwam (Mutinus caninus). Deze zwam begint als een bolletje, in dat bolletje begint een phallus te groeien die op een gegeven moment uit z'n omhulsel knapt. De top kleurt dan rood/oranje waar later een bruine slijmlaag op ontstaat, in die slijmlaag zitten de sporen. De reuk is beslist niet aangenaam, maar ook weer niet overheersend sterk.

Almost every year we find a new sort of something in the garden. This morning my neighbour Gerard came to ask whether I had a smelly plant in a part of the garden that borders on his steps. It's a corner where bamboo and a couple of other - decidedly unsmelly - plants grow. My suggestion: a dead cat, maybe? A couple of hours later, all excitement, he brought along his very strange and stinking discovery to show me. I was away just then but he and Lindsey looked it up in the big book of Mushrooms. After a bit of a search they found the Dog Stinkhorn (Mutinus caninus). This toadstool starts off as an egg-like fruit body, in which a phallus starts to grow. At a certain moment the egg ruptures and the stinkhorn shoots up out of it. The top turns red/orange, later covered by a brown slime which contains the spores. The smell definitely isn't pleasant, but nor is it inordinately powerful.

Hij is beslist niet eetbaar, maar heeft een zekere schoonheid. Wij hopen hem volgend jaar terug te zien maar dan wel in een eerder stadium.

It's certainly not edible, but does have a certain beauty. We hope to see it again next year, at an earlier stage in its development.

Back again!

Het lijkt er op alsof ik de oude opmaak weer terug heb, door te kiezen voor een nieuwe TEMPLATE. Ik koos voor mijn oude template 'MINIMA'. Die kreeg ik terug ZONDER de door mij gemaakte veranderingen, o.a. koptekstformaat en kleur. Maar de Blogs zijn weer in volle glorie te zien. Alleen werkt de StatCounter niet onder beta. Daar moet ik nog wat op vinden.

It looks as though by choosing a new TEMPLATE I've got the old lay-out back. I had chosen 'MINIMA' for my old template, and that was restored albeit minus my changes, e.g. heading format and colour. But the blogs are there as of old. Only the StatCounter doesn't work under beta, so I'll have to work that one out.

We nemen er een stukje taart op! Bedankt Ochrid en Jolie voor jullie hulp.

We'll have a piece of cake to celebrate! Thanks for your help, Ochrid and Jolie.

Ford 17M - Volvo 850

De eerste auto van mijn vader was een 2cv met doorlopend linnen dak.
Mijn eerste auto was natuurlijk ook een 2cv, mijn tweede een Renault 4tje.

Naturally my first car was a 2CV, my second a Renault 4.

Mijn derde een echte auto en wel een Ford 17M Stationwagon, overgenomen van vriend en collega F. Als ballast lagen er een paar blokken staal achterin. Een achterbank was er niet. In die auto, de AN-41-66 heb ik een aantal nachten doorgebracht, alleen op Campings over de grens. Ik heb er nooit in gevreeën.

My third was a real car, a Ford 17M station wagon, which I took over from friend and colleague F. A couple of blocks of steel in the back served as ballast. There was no rear seat. I spent a few nights in that car, the AN-41-66, in camping grounds over the border. I never used it for doing a number in.

Na een aantal OPEL Kadetjes en een Nissan rij ik nu in een VOLVO en wel een 850 stationcar.
Volgens een Brits onderzoek staat die wagen bovenaan de Top 10 van meest geschikte auto's om de liefde in te bedrijven. Er staat echter niet bij of ze dat vóór of achterin doen. Dat zullen we dus zelf moeten uitzoeken.

After several Opel Kadetts and a Nissan I now drive in a VOLVO, an 850 station wagon. According to a British survey this car heads the Top 10 of most suitable cars for Doing the Deed in. They don't say whether in the front or the back though, so that we'll just have to find out for ourselves.

Ford 17M met F. ergens in Europa.
Ford 17M with F., somewhere in Europe.

GEHEUGEN /MEMORY

Als klein jongetje hoorde ik vaak over ouderen zeggen: "hij/zij is de kluts kwijt" of "hij/zij is een beetje vergeetachtig" of gewoon "opa weet het niet meer." Een enkeling had het over "een kort geheugen of selectief geheugen". Maar daar begreep je als kind nog niet veel van. Totdat bij mijn opa een adertje het begaf en hij weer kind werd. PIPO de Clown was zijn favoriete programma , hij genoot daar zichtbaar van maar over 'vroeger' kon hij niets meer vertellen. Opa weet het niet meer zei oma. De TV had ze speciaal voor hem aangeschaft, om hem nog 'iets' te kunnen bieden. Ik begon toen te beseffen dat er niet veel voor nodig was om een leven totaal te veranderen.

As a young child I used to hear remarks about older people like: "s/he is confused" or "s/he is a bit forgetful" or simply "Grandpa has lost his marbles", and sometimes the term "a short memory" or "a selective memory". But as a child I didn't understand what this meant, until my grandpa had a burst vein and reverted to childhood. PIPO the Clown was his favourite programme, you could see he enjoyed it but he had forgotten about 'the old days'. Granny used to say Grandpa had 'lost it'. She bought a telly especially for him, so at least he would have 'something' . I started to realise that it didn't take much to completely change a life .

Wat ik pas veel later las was dat de afbraak al begint zodra de volwassenheid bereikt is. In het begin heb je het niet zo in de gaten of je 'wil er gewoon niet aan'. Er komt een moment dat je 'vergeetachtigheid' verweten wordt, daar valt nog mee te leven. Het wordt echt een ramp als je niet meer dan één ding tegelijk kan onthouden of wilt onthouden, maar dat laatste zie ik als smoes. Wij hebben soms de onzalige gewoonte door elkaar heen te praten of elkaar in de rede te vallen, met als gevolg dat je weer opnieuw kunt beginnen, helaas zijn wij dan vaak vergeten waar het eigenlijk om ging. En niet omdat het onderwerp van geen belang was maar omdat we het echt niet meer weten. Toch best beangstigend, we willen nog een tijdje mee.

Much later I read that breakdown already starts with adulthood. In the beginning you don't quite realise what's going on, or rather you 'don't want to'. At a certain moment you are accused of 'forgetfulness', that's something you can live with. It only becomes a problem when you can't - or don't want to - remember more than one thing at a time, but the last I regard as an excuse. Sometimes we are interrupted in our train of thought, or someone cuts in and then we have to pick it up again, but often by then we've forgotten what we wanted to say in the first place. Not because it wasn't important but because we really have forgotten. It's pretty disquieting, because we still want to be taken seriously.

Bij een Personal Computer stop je er als het fout gaat gewoon een nieuw of meer werkgeheugen in of je vervangt de 'opslag' in de vorm van een nieuwe HD. Je kan dan weliswaar wat gegevens kwijt raken, dat is jammer maar je kan doorgaan waar je gebleven was. Als dat bij mensen zou kunnen zouden wij het eeuwige leven kunnen benaderen, tenminste als de Hardware het uithoudt en dat is gelukkig niet het geval.

With a Personal Computer, if things go wrong you just put in new, or extra, work memory in the shape of a new HD. You may lose some information of course, which is a pity, but at least you can go on from where you left off. If humans could do that we'd almost have eternal life, that is if the Hardware lasts and fortunately it doesn't.

Mijn iMac heeft nu meer geheugen gekregen, ik heb het er zelf ingezet. De doos waarin het geheugen kwam is zo groot als een doos voor een DVD, het nieuwe geheugen (7X2cm) zelf is kleiner dan het oude. (7X2,5cm) De foto laat het oude 256 MB geheugen zien. Ik hoop dat door deze ingreep mijn problemen voorlopig over zijn.

My iMac now has extra memory, I installed it myself. The box the memory came in is as large as a DVD box, but the memory (7x2 cm) is smaller than the old one. The photo shows the old 256 MB memory. I hope that my problems will now be over, for the time being at least.

Bij Lindsey zijn een paar programma's opnieuw geïnstalleerd, dat heeft geholpen maar helemaal 'op orde' is het nog niet. iPhoto bevatte bestanden die daar niet thuis hoorden om maar een voorbeeld te noemen. Martijn, de zoon van Ronald is er meer dan twee uur mee bezig geweest. 'Een interessant probleem' en dat blijft het voorlopig.

On Lindsey's computer several programmes have been re-installed, which has helped but everything isn't 'hunky dory' yet. For example, in iPhoto there were some files that had no business being there. Martijn, Ronald's son, was busy for more than two hourssorting things out . It remains an 'interesting problem' .

Beta vulgaris Conditiva / bietjes/ beetroots

Bij Vreeken's Zaden zijn wel 15 soorten bieten te vinden. Wij hadden er dit jaar drie: rode platte, rode peenvormige cylindrica en een ronde gele biet.
De kleur van de laatste lijkt bijna lichtgevend. Ongeschild hebben ze nog een rode gloed, maar geschild zijn ze echt geel. Doorgesneden laten ze een gelaagdheid zien die we niet van rode bieten kennen.
De smaak verschilt niet zoveel van de rode biet, die is vooral wat zoeter en zachter - net als de textuur trouwens - maar het is een lust voor het oog. Waarom zien wij ze nooit bij de groenteboer?

At Vreeken's Seeds they have about 15 different kinds of beetroot. This year we had three: flat red, red carrot-shaped cylindrica and a round yellow beet.
The colour of the last is almost luminous. Unpeeled they still have a reddish glow, but peeled they really are yellow. On cutting they reveal a layeredness you don't see in red beetroot.
The flavour isn't a lot different from the red sort, although it is milder and sweeter, and the texture is softer, but they are a delight to behold. Why don't you ever see them in the vegetable shops?

Polygonia c-album

Op 24 juli 2004 zagen wij hem voor het eerst, de c-vlinder. Hij zat op een Eucomis in de tuin. Op 8 november van dat jaar vond ik hem dood maar helemaal gaaf in de plooien van de grand foulard op de bank in de kamer.

On 24 July 2004 we saw it for the first time, the c-butterfly, sitting on a Eucomis in the garden. On 8 November of that same year I found it dead but quite undamaged, in the folds of the throw-over on the living room sofa.

Vandaag, 2 november 2006 zag ik er van achter m'n buro een zitten op de rand van het voederhuisje voor mijn raam. Gelukkig bleef hij zo lang op het zelfde plekje dat ik de tijd had om om te lopen en plaatjes te schieten.

Today, 2 november 2006 while sitting at my desk I noticed one perched on the edge of the feeding table in front of my window. Luckily it stayed put for long enough for me to go out and take some pics.

Wachten op de zon om zodra die zich laat zien de vleugels te openen om de warmte in zich op te nemen.

Waiting for the sun, and then the moment it appears, opening its wings to absorb the warmth.

Met geopende vleugels lijkt het een hele andere vlinder. In plaats van het sombere bruin met de c aan de buitenkant zie je aan de binnenkant een warm oranje-rode kleur. Een betere kleur om warmte op te nemen misschien?

With wings opened it looks like a totally different butterfly. In contrast to that sombre brown with the c on the outside, on the inside you see a warm orange-red. A better colour for absorbing the warmth, perhaps?

Lieveheersbeestje / Ladybird Beetle

Zowel gisteren als vandaag in de tuin bezig geweest. De laatste (?) maaibeurt, blad ruimen, pompoenen rapen, bonen dorsen maar ook bomen kappen. Of liever gezegd: één boom met drie stammen. Hij stond ons in de weg, maar uitdunnen was ook een noodzaak. Op één van de polsdikke takken wemelde het van de vreemde wezentjes. Kleur en vorm deden mij direct aan een lieveheersbeestje denken, maar zodra de larve in beweging kwam leek het er totaal niet meer op. Maar in het boek 'De wonderwereld van de Insekten' staan ze wel degelijk als larve van het Lieveheersbeestje afgebeeld. Helaas nogal vaag van kleur; de foto's die Lindsey maakte zijn veel beter. Maar ook op deze site zijn ze te zien.

Busy in the garden both yesterday and today. Mowing for the last (?) time, clearing leaves, colecting pumpkins, threshing beans but also felling trees. Or rather: one tree with three trunks. It was getting in the way, but also a bit of thinning out was necessary. One of the armlike trunks was swarming with weird creatures. Their colour and shape immediately brought ladybirds to mind, but as soon as the grubs started moving all resemblance to ladybirds vanished. But in the book 'The Wonderful World of Insects' they are unmistakeably shown as being grubs of the ladybird. It's a pity their colour is rather watery though; Lindsey's photos are much better. But you can also find them on this site.

Zomertijd/Wintertijd = Summer time/Winter time

Er zijn van die momenten waarop mensen / dingen veranderen. De aanleiding kan klein zijn of bijna onoverkomelijk groot. Of gewoon afgesproken zoals de zomer-, en wintertijd. Een mensenleven kan soepeltjes verlopen of met horten en stoten. Soms kun je er voor kiezen, vaak ook niet dan overkomt het je of wordt het opgedrongen. Soms denk ik, als ik naar leeftijdsgenoten kijk die de maatschappelijke ladder hoog beklommen: ik ben nooit volwassen geworden, de taal die ze spreken spreek ik niet. Vaak denk ik: wat ben ik blij dat ik ben zoals ik ben en een partner heb die er net zo over denkt en mij verstaat. Dit weekeinde werd ik een paar keer aangesproken met 'pappa', het deed mij meer dan ik verwachtte, veel meer zelfs, het deed mij goed. Een kleine verandering, maar voor mij belangrijker dan de wisseling van zomer- naar wintertijd. We hadden een afspraak bij vrienden in Leiden, het leek mij leuk en goed vooraf even bij Katwijk het strand op te gaan. Mijn 'dochter' heeft sinds kort, mede door ons aandringen autorijles, een z.g. 'snelle opleiding'. Voor ze het zelf in de gaten had mocht ze theorie examen doen en slaagde meteen! BRAVO!!!! Nu de praktijk nog.

There are moments when people /things change. The occasion may be small or almost insuperably large. Or just following an agreement, like summer time and winter time. A human life may run smoothly or in jolts. Sometimes you can choose but more often it just happens to you or is thrust upon you. Sometimes, looking at contemporaries who have climbed high up the social ladder, I think: I have never grown up, I don't speak their language. More often I think: how glad I am that I am who I am and have a partner who thinks the same way, who understands me. This weekend I was called 'Dad' a few times, it affected me more than I had expected, much more even, it did me good. A small change, but for me greater than the change from summer time to winter time.
We went to visit friends in Leiden, and it seemed a fun thing and a good idea to take a walk along the beach at Katwijk first. My 'daughter' - partly at our prompting - has recently been taking driving lessons, following the so-called 'fast-track' course. Before she even had time to think twice, she took the theory test and passed in one go! Bravo!!!! And now for the practical exam.

Als je gewend bent Amsterdam op de fiets tegen alle regels in te doorkruisen en naar andere bestemmingen met trein of auto gebracht te worden, is het opletten als je zelf rijdt! Het ritje naar Katwijk was een aardige les in vooruitzien. Het stuur had ik in handen, de kaart was in handen van V. Ik denk dat ze zeer snel leert hoe daar mee om te gaan.
We hebben het strand gevonden, het was fantastisch. Drukker dan ik verwacht had, maar heerlijk om te doen.

When you're used to criss-crossing Amsterdam by bicycle, paying no heed to the rules, and to being brought to other destinations by train or car, it takes some getting used to watching out when you're the driver! The drive to Katwijk was quite a lesson in anticipation. I took care of the steering wheel, V. took care of the map, and I think she's learning fast.
We found the beach, it was fantastic. It was busier than I had expected, but an exhilarating experience.

Deze fantastische vlieg-, vlieger- en water sport is heel jong, ik had het graag willen doen. Gelukkig is alleen al het kijken ernaar een genot.

This fantastic combination of kiting, flying and watersport is still in its youth; I would have loved to do it. Luckily, even watching it is a pleasure.

In Leiden konden we verder uitwaaien, de lucht was hetzelfde, het uitzicht heel anders.

In Leiden we got more fresh air; the air was the same, the view was completely different.

De piano komt uit de Zocherstraat en heeft een nieuwe bespeelster: de dochter van de schipper.

The piano comes from the Zocherstraat and now has a new player: the boatman's daughter.

En mijn kastjes hebben een nieuwe bestemming gevonden.

And my cupboards have found a new home.