Al een aantal jaren kom je op de meest vreemde plekken 'gerecyled' blik tegen, vaak in de vorm van auto'tjes. Deze besteleend kochten wij eind 90er jaren op een kerstmarkt in het Staatliche Museum in Berlijn. Ik meen dat we er toen DM 10.-- voor betaalden. Het hele auto'tje, ook de wielen, is gemaakt van drankblikjes. Ze zijn met tin in elkaar gesoldeerd, het is dus ijzer. Ze worden o.a. door Afrikaanse kinderen in kleine werkplaatsjes gemaakt, ik zag daar ooit filmopnamen van, prachtig om te zien hoe inventief ze te werk gaan.
Een aantal jaren terug - ik maakte toen nog beelden van staal - was ik in IJmuiden bij 'Neerlands trots', De Hoogovens. Wij kregen daar een filmpje te zien over het maken van drankblikjes, die worden in een paar fasen 'diepgetrokken'. Van een plat schijfje staal tot het bekende blikje, na het vullen komt de deksel erop. Ze waren toen al bezig met het ontwikkelen van blikjes uit aluminium, nu zijn veel blikjes die wij kopen (als ik het goed heb begrepen) inderdaad van aluminium gemaakt, maar de deksel niet. Om de doodeenvoudige reden dat aluminium niet met magneten op te pakken is en blik (staal) wel.
Aluminium is wel te solderen, maar niet met tin. Het proces is een stuk moeilijker. Te moeilijk denk ik voor de Afrikaanse auto bouwers. Daar gaat hun inkomen. Hoewel ze vindingrijk genoeg zijn om een andere oplossing te vinden, zoals vroeger: met lipjes.
Deze 2cv's zag SPINSISTER op de markt in Bedoin, het ziet er naar uit dat alleen het dakje nog van een drankblikje is gemaakt. De rest van de carrosserie lijkt uit een mal te komen, behalve het kleurtje zijn ze identiek voor mijn gevoel. Ik wil er wel één voor € 12.--, die blauwe Pepsi.