S M O K K E L E N

Ik ben een smokkelaar, niet dat ik 'foute boel' de grens over breng of accijns wil ontduiken, maar toch. Ik ga vaak over de mij opgelegde- of mijn eigen grens. Op zich is smokkelen niet zo erg, je doet iets waarvan anderen vinden dat dat niet mag of goed voor je is. Je kunt er aan verdienen of voelt je er beter door. Soms neem je er alleen jezelf mee in de maling. Smokkelen geeft ook spanning. Mensen die het smokkelen in z'n algemeenheid zouden afkeuren, smokkelen bijbels in naam van de Heer! Voetballers smokkelen meters en in het verleden waren er wielrenners en schaatsers die honderden meters smokkelden door bochten af te snijden. Vroeger smokkelde ik met rookwaar, twee pakjes i.p.v. één per week oproken. Tegenwoordig mag ik van mijzelf vier flesjes bier, dat wordt er wel eens ééntje meer. De vier lege flessen zet ik zichtbaar neer, de vijfde ruil ik om. Elke dag een schone onderbroek is de huisregel, maar er liggen er wel eens één of twee te weinig in de wasmand. "Heb je weer gesmokkeld" krijg ik dan te horen. Vaak ben ik die vraag voor en heb het al verteld, want ik ben een slechte smokkelaar.

Eén keer heb ik echt iets de grens over willen smokkelen maar blies de actie voortijdig af. Het ging om een pakje condooms die ik in Oost Berlijn uit een automaat trok. De automaat stond in een openbare ondergrondse toiletruimte met toezicht. De kenau in grijze stofjas die dienst deed als toiletjuffrouw zag álles, ook mijn handeling met de automaat. Ik wilde gewoon rustig een plasje doen, maar kreeg daar nauwelijks de kans voor, zodra ik de deur achter mij had dichtgetrokken schreeuwde ze dat mijn tijd om was! Weer boven op straat gekomen kreeg de angst mij goed te pakken. Ik zag STASI overal om mij heen en wist niet hoe snel van mijn 'contrabande' af te komen! Ik heb het pakje condooms nooit opengemaakt maar 'onopvallend' in een prullenbak gegooid. Pas later realiseerde ik mij dat dat juist een handeling is die in elke spionagefilm voorkomt......