GEKLOOI in de MARGE



*

Het regende vandaag een groot deel van de dag, dus het voorgenomen maaien kon ik wel vergeten. Voor het witten van muren is het ook niet het juiste moment. Dan maar de keuken in. Volgende week moet de nieuwe lichting pruimenwijn de mandflessen in, maar dan moet ik die wel leeg hebben! Vorig jaar heb ik 30 liter appelwijn gemaakt van appels langs de dijk. Die 30 liter heb ik verdeeld over drie mandflessen. Het proefslokje uit de eerste fles gaf reden over te gaan tot bottelen. Het was een overheerlijke, fruitige verrassing uit het land van Altena!
Maar als de kurk erop zit moet je ook weten wat erin zit, een etiket is dan handig. Tussen het vullen en kurken door draaien mijn hersentjes op volle toeren, wat zal ik maken, wat moet het worden? Ik heb geen 'standaard' (wat misschien wel slimmer zou zijn) maar maak steeds weer iets nieuws wat ook zijn charme heeft. Het heeft ook te maken met het materiaal waarop je uiteindelijk gaat printen. Het prachtige maar peperdure papier dat Lindsey twee jaar terug bij van Beek kocht is schitterend en zelfklevend maar veel te kwetsbaar. In een vochtige omgeving verdwijnt het plaatje. Maar los van de printproblemen staat de vraag: wat wil je laten zien?
In eerste instantie had ik vandaag een vervolg op een eerder APPEL etiket, dat zag er te somber uit. In de iPhoto bibliotheek vond ik de foto van de koeien, een nieuw etiket was geboren.
Maar voor mij als niet grafisch ontwerper blijft het geklooi in de marge.

*