MARGE DRUKKERS

Een deel van de bovenverdieping van het huis van mijn grootouders in Bentveld was het atelier van mijn oom. Mijn oom maakte beelden. Ik was toen een jaar of zes, hij net van de Rijksacademie. De ruimte rook naar gips, was en gelatine. Ik vond het machtig interessant al die luchtjes en dat gepiel met materialen.
Toen ik net lekker op dreef kwam, stopte hij met het maken van beelden. Een groot aantal jaren hebben wij elkaar niet meer ontmoet.
Een paar jaar terug hebben we de draad weer opgepakt, hij bleek bezeten van lood en oud ijzer. Hij was MARGE drukker, boekdrukker uit liefhebberij. Een paar kasten vol met loden letters en van de schroothoop geredde handpersen waren zijn instrumenten om prachtige boekjes mee te maken. Een van de boekjes gaat over LEVIE SCHENKKAN, een man die hij in 1948 ontmoette. Hij heeft het in een oplage van 60 ex. gedrukt, ik kreeg no.12, er zijn er vast nog over.

Een paar dagen terug sprak ik hem weer, hij had net als ik de tentoonstelling van Moore gezien, zijn handen waren gaan jeuken.
Hij is de tachtig gepasseerd, maar maakt weer beeldjes!


Is er toch nog hoop voor mij.

**