E X P L O S I E F

Vorig jaar gebruikte ik een foto van de harige knop van een papaver voor het etiket van een mix die ik 'Huiswijn' noemde. Het was een mix van een te zure appel- en te zoete kweepeer wijn. Het bleek een explosief mengsel te zijn. In de fles was een spontane derde gisting ontstaan, waardoor al in december vorig jaar de eerste kurken door de kelder vlogen. Het restant van de flessen had ik in een plastic krat gezet en afgedekt door een met lijmtangen vastgezette plaat. Het vreemde is dat niet alle kurken zich klem hebben gezet tegen de plaat. De gisting vindt dus niet in alle flessen plaats! Als ik de plaat voorzichtig losmaak, moet ik razend snel de drank uit de wel spuitende fles in een glas zien te krijgen, maar dan nog stroomt er veel over de rand. Dan blijkt het etiket net zo 'explosief' te zijn, er blijft weinig van over.
Maar ook het wijntje heeft iets explosiefs, na een paar glazen van deze drank ben je tipsie voor je het weet.
En wij vinden hem nog lekker ook!

*