In 1986 maakte mijn broer een aantal kisten op maat voor een reizende sieradententoonstelling. Eén kist van 60x60x60cm bleek uiteindelijk niet nodig. Die kist, gevoerd met van dat harde blauwe isolatieschuim is lang onze 'koelbox' op vakantie geweest. Sinds een jaar of twintig hangt hij in het kippenhok als berging voor lege- en gevulde eierdoosjes. Een aantal weken terug kreeg ik in de gaten dat er iets aan de hand was, alsof er kleine maalmachientjes aan het werk waren, er ontstonden hoopjes blauw poeder. Bij terugkomst van ons weekje weg was het een bende geworden in de kist, alles zat onder dat spul.
Na het wegbreken van een stuk schuim krioelde het van de mieren, duizenden harde werkers hadden van het schuim een gatenkaas gemaakt. Een enorm stelsel van gangetjes en kamers gevuld met eitjes. Voor ik het wist zaten m'n armen vol met kriebelende miertjes, ik kon niet anders dan met de stofzuiger aan de gang gaan. Helaas, dat wel.
Dit soort nesten kende ik wel, maar dan in harde zand of leem lagen, in kunststof schuim had ik het nog nooit gezien. Het lijkt mij ook niet gezond voor die beestjes.
