Speciaal voor Joke...
Ik heb al meerdere malen een poging gedaan een Albizia groot te brengen. Ik kocht een potplant van bijna een meter hoog bij een kweker in Zeeland die zelf een prachtig volwassen exemplaar op het erf had staan en eigen zaailingen opkweekte. Zaad meegenomen uit Nieuw Zeeland en geplukt in een arboretum in Zuid Frankrijk. Ik zette ze in de koude grond of liet ze overwinteren in een pot, soms gingen ze twee jaar mee, maar uiteindelijk begaven ze het. Het was te koud, te nat of te veel schrale wind.
Vorig jaar kreeg ik een plantje van een centimeter of vijfentwintig hoog, een dus kwetsbaar exemplaar dat binnen mocht overwinteren. Toch leek het in het voorjaar totaal afgestorven, dood. Ik knipte het op vijf centimeter boven de grond af en wachtte af. Na een aantal weken verschenen er kleine groene puntjes en mijn hoop bloeide op.
Nu is het plantje weer een centimeter of twaalf hoog met veel te veel blad voor zo'n mormel, maar hoop geeft het wel.
Maar wat te doen al de kou weer toeslaat, in de pot buiten is uitgesloten. Binnen dus, maar verwarmd of niet?
Wie het weet mag het zeggen.
Leuk dat er altijd weer iets tevoorschijn komt, de meeste mensen hadden die plant al lang weggegooid, maar de ware liefhebber vertroetelt ze als z'n eigen kinderen. 's Winters binnen zetten op een koele plaats en in het vroege voorjaar weer naar buiten. Dat moet lukken en wie weet, hebben jullie over enige tijd een prachtige plant.
BeantwoordenVerwijderenOp een van mijn vele bezoeken aan Nieuw Zeeland in de antipodese zomer, nu heel wat jaren geleden, ben ik op de Albizia verliefd geraakt. Daar zie je op vele plekken verschillende soorten groeien. Bij de ingang van de steile afrit naar het huis van mijn broer stond er eentje in volle bloei, die meteen mijn aandacht trok. De bloemen - rode of roze kwasten - vond ik werkelijk betoverend.
BeantwoordenVerwijderenAan het einde van onze laatste reis samen was de tijd gekomen voor zaadvorming, de reden dat we ergens bij een huis stopten met in de voortuin een mooie grote boom rijkelijk versierd met volle zaaddozen. Ik klopte op de deur en vroeg aan de verraste bewoonster of ik wat zaad mee mocht nemen. Dat was geen punt, dus plukte ik een aantal die we mee naar huis namen. Maar helaas, het is ons nog nooit gelukt om eentje aan de praat te houden. Des te meer reden voor ons om dit exemplaar van Joke te koesteren!
Misschien is ons klimaat niet zo geschikt, alhoewel, met het opwarmen van de aarde zou het in de toekomst zo maar kunnen. Het lijkt mij moeilijk om zo'n uitheemse plant in leven te houden. Succes met dit kleine kwetsbare exemplaar.
BeantwoordenVerwijderenDe afgelopen 24 uur waren we bij de gulle geefster van het Albizia stekje. De moederboom, nu meer dan manshoog, zelfs na het kapotvriezen van de top, heeft nu bloemen!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig...
Ik had een stekje in de pot gewoon ingegraven in de tuin, het heeft zo de winter goed overleefd. In het voorjaar duurt het heel erg lang voordat er blaadjes aan komen. Net als de catalpa. Twee redenen dus voor de Albizia om Slaapboom te heten: omdat hij 's nachts z'n blaadjes opvouwt en omdat hij zo laat ontwaakt uit de winter.
BeantwoordenVerwijderenJoke