E X P L O S I E F

Vorig jaar gebruikte ik een foto van de harige knop van een papaver voor het etiket van een mix die ik 'Huiswijn' noemde. Het was een mix van een te zure appel- en te zoete kweepeer wijn. Het bleek een explosief mengsel te zijn. In de fles was een spontane derde gisting ontstaan, waardoor al in december vorig jaar de eerste kurken door de kelder vlogen. Het restant van de flessen had ik in een plastic krat gezet en afgedekt door een met lijmtangen vastgezette plaat. Het vreemde is dat niet alle kurken zich klem hebben gezet tegen de plaat. De gisting vindt dus niet in alle flessen plaats! Als ik de plaat voorzichtig losmaak, moet ik razend snel de drank uit de wel spuitende fles in een glas zien te krijgen, maar dan nog stroomt er veel over de rand. Dan blijkt het etiket net zo 'explosief' te zijn, er blijft weinig van over.
Maar ook het wijntje heeft iets explosiefs, na een paar glazen van deze drank ben je tipsie voor je het weet.
En wij vinden hem nog lekker ook!

*

Al een paar jaar stoei ik met flickr, ik heb zelfs een pro account. Ik ben te vinden onder Timber Man's photos, maar sinds de overname door YAHOO! heb ik een probleem. Het overzetten van mijn Flickr- naar een nieuw YAHOO account is niet gelopen zoals het moet. Ik ben steeds GAST op mijn eigen pagina. De HELP van YAHOO/FLICKR is tot nu toe geen grote HULP gebleken. Ik kan kijken naar mijn sets op Timber Man maar niets toevoegen. Mijn nieuwe account berend peter blijft leeg, omdat ik geen twee sites wil. Als iemand een oplossing weet houdt ik mij aanbevolen.

(Ja dat jongetje in het zeilbootje ben ik.)

+

HELDEBOK Cerambyx cerdo

Toen ik hem zag zitten op ons jongste walnoten boompje wist ik niet dat het een HELDEBOK was. Daar kwam ik achter toen ik 'De wonderwereld van de insekten.'er op na sloeg.
Het is een prachtige tor, het lijfje is wel 4cm lang! De voelsprieten langer. Hij bleef rustig zitten toen ik 'm bijna raakte met de lens, alleen z'n sprieten bewogen even.

De Spaanstalige link is speciaal voor L.v.A.



*

Z A A D J E

Wij hebben een bad maar maken er zelden gebruik van. Toch zijn we geen viezerikken, we gaan elke morgen onder de douche en soms 's avonds ook nog. Wel spoelen we soms erg vuile was eerst uit in het bad. Maar het zaadje kan er ook door het open dakraam ingewaaid zijn. Meestal zie je die nooit meer terug, maar dit jonge plantje is de uitzondering op de regel. Geen idee wat het is. Als het het oppotten overleeft weten we misschien meer.

@ Koos

F R A M B O Z E N T A A R T

Het is weer tijd voor de frambozen. We hebben ze in alle maten en kleuren. Een deel gaat altijd 'op de plaat' de vriezer in voor later. Voor sap hebben ze te weinig smaak. Maar een frambozenkwarktaart zoals L. nu maakte kan ik beslist aanbevelen.

VERRUKKELIJK!

+

MARGE DRUKKERS

Een deel van de bovenverdieping van het huis van mijn grootouders in Bentveld was het atelier van mijn oom. Mijn oom maakte beelden. Ik was toen een jaar of zes, hij net van de Rijksacademie. De ruimte rook naar gips, was en gelatine. Ik vond het machtig interessant al die luchtjes en dat gepiel met materialen.
Toen ik net lekker op dreef kwam, stopte hij met het maken van beelden. Een groot aantal jaren hebben wij elkaar niet meer ontmoet.
Een paar jaar terug hebben we de draad weer opgepakt, hij bleek bezeten van lood en oud ijzer. Hij was MARGE drukker, boekdrukker uit liefhebberij. Een paar kasten vol met loden letters en van de schroothoop geredde handpersen waren zijn instrumenten om prachtige boekjes mee te maken. Een van de boekjes gaat over LEVIE SCHENKKAN, een man die hij in 1948 ontmoette. Hij heeft het in een oplage van 60 ex. gedrukt, ik kreeg no.12, er zijn er vast nog over.

Een paar dagen terug sprak ik hem weer, hij had net als ik de tentoonstelling van Moore gezien, zijn handen waren gaan jeuken.
Hij is de tachtig gepasseerd, maar maakt weer beeldjes!


Is er toch nog hoop voor mij.

**

G R A P J E ?

+

A C H T E N T A C H T I G

Ooit zei een bevriende verzamelaar tegen ons:'er zijn mensen die mooie dingen maken en er zijn mensen die mooie dingen kopen' en direct daarna: 'jullie zijn makers en moeten/mogen dus niet kopen!
Maar kopen gaat mij makkelijker af dan verkopen, ik geef liever weg. Zeker aan mensen die een pracht plek hebben om mijn werk te plaatsen en er zichtbaar van genieten.
Eén van die mensen is vandaag jarig, hij is 88 geworden en haalt als hij zo door gaat de honderd wel. Hij heeft werk van mij en van Marion gekocht, maar ik heb hem en zijn vrouw ook bij gelegenheid werk gegeven omdat ik dat leuk vond en wist dat ze er een mooi plekje voor hadden.
Meer dan 15 jaar terug maakte ik talloze ontwerpjes in hout 'Voor evt opdrachten'. Die opdrachten zijn er nooit gekomen, de ontwerpen zijn er deels nog. Deze jarige heeft er vast een prachtig plekje voor, beter dan bij mij op de plank.

*

KLEIN GRONDVERZET

Woensdag om een uur of twee in de middag was hij er opeens, Jos Hak, de man van het kleine grondverzet. Ik ken hem omdat ook hij een 'stukkie land aan het water' heeft. Eens in de drie weken komt hij met een oplegger waarop meestal alleen een forse maaimachine staat. Hij maait dan niet alleen zijn eigen 'stukkie' maar ook, tegen betaling, dat van anderen. Woensdag kwam hij met een iets zwaardere oplegger waarop een Bobcat Shovel en een Bobcat kraantje stond. De shovel was om zand vanaf het pad naar het water te brengen (bij onze buurman) om het strandje voor dit seizoen weer op hoogte te brengen. Maar het kraantje had hij voor ons meegenomen.
Voor we het wisten was hij aan het 'grond verplaatsen' geslagen. Het ging zo voorspoedig, de extra grond die hij en ik dachten nodig te hebben om de 'PARKPLATZ' op hoogte te brengen, was niet nodig, dus bestelde hij meteen per mobieltje, bij de de plaatselijke zand- en grind handel 10 kuub gebroken puin. Een half uur later was het er.
Na twee en en half uur schuiven met grond en puin en nog geen 250 euri lichter, hebben wij een pracht plek voor ons HUUSKE.

*

GETVER....

*

Die van die ezel kent u, maar kent u de ezel?


?