Ik heb handgrepen aan de kist gemaakt. In eerste instantie dacht ik dat ze te grof zouden zijn, maar ze maken de kist compleet. De 'rug' op de deksel waar ik niet goed raad mee wist krijgt twee kleine ornamentjes waardoor het ineens allemaal klopt. Als laatste moet er iets komen om de kist mee te kunnen sluiten, dan is het houtwerk klaar.
Hij wordt mooi !
BeantwoordenVerwijderenth.
Jammer dat hij het zelf niet kan waarderen.
BeantwoordenVerwijderenSista,
BeantwoordenVerwijderenik begrijp hoe je het bedoelt, maar die zin komt heel vreemd over. Als hij bij machte was het te waarderen zou hij het zeker doen,
Maar natuurlijk! Je had alleen geschreven dat ie niet meer bij machte was. Vandaar.
BeantwoordenVerwijderenDacht ik aan hijs ogen door de rug, waarom weet ik ook niet. Maar mooi geworden.
BeantwoordenVerwijderenHet enige wat mij stoort is dat het hout van de kist haaks op dat van de deksel staat, maar smaken verschillen.
@Rob voor de dragers?
BeantwoordenVerwijderenKomt tijd, komt raad. Het was nogal een worsteling om de passende "puntjes op de i" te krijgen, maar jou kennende was ik er zeker van dat de juiste oplossing zich mettertijd zou aandienen. Dit is precies goed.
BeantwoordenVerwijderenNaast deze laatste, rijk versierde kist staat de mijne nu broeder-/ zusterlijk schouder aan schouder. De mijne duidelijk sluiker, soberder, maar ik houd van eenvoud en deze vind ik uitstekend op mij gemaakt.
Het "sluik" om mijn kist te beschrijven was een slechte woordkeuze (uit een verouderd Duits-Nederlands woordenboek). Een betere omschrijving was geweest "onopgesmukt".
BeantwoordenVerwijderen