Pagina's

14 mei, 2013

OP VERZOEK...

"Wanneer begin je nou aan mijn kist?"Vroeg L. mij een week geleden. "Want als jij eerder gaat dan ik kan jij 'm niet meer maken."
Toevallig was ik net begonnen met het op dikte schaven van een partij pallet hout, maar wist eigenlijk nog niet waarvoor. De vraag kwam op een goed moment.




De kist die ik (alweer) twee jaar geleden voor mijzelf maakt vind ik eigenlijk te zwaar, de kist voor Lindsey moet anders maar zeker ook lichter worden. Het langste hout heb ik gebruikt om de bodem te maken, daarvoor heb ik dus geen delen hoeven te verlengen. L. is op de los uitgelegde planken gaan liggen om de breedte maten af te kunnen tekenen, daarna kon ik de contour zagen. De kist krijgt daardoor een herkenbaar uiterlijk.





Een gesloopte pallet levert heel wat hout op, maar het meeste is niet langer dan een meter. Voor mijn kist heb ik een aantal korte stukken aan elkaar gezet om de benodigde lengte te krijgen. Voor de kist waar ik nu mee bezig ben heb ik besloten de zijkanten van kort hout te maken. Uit het meeste hout kan ik dan drie deeltjes voor de zijkant halen. Om het geheel wat minder kist (en vrouwelijker) te laten lijken heb ik de plankjes rondom afgerond. Dat was een leuke klus op mijn eigenbouw freestafel.




De kist begint nu vorm te krijgen, kop en staart zitten er aan. De afgeronde plankjes doen het goed, ook L. is zeer tevreden maar vraagt zich af of het niet zonde van het werk is, het resultaat gaat immers ooit het vuur in. Voor mij is het als altijd: het maken is voor mij genot, mijn leven. Wat er daarna mee gebeurt kan mij niet zoveel schelen. 
Het verschil met een beeld is dat onze kisten bruikbaar moeten zijn als het moment daar is, een beeld mag wat mij betreft wegkwijnen, de grond in zakken of opgestookt worden. Die kist moet ons overleven!


3 opmerkingen:

  1. Hans Mulder15/5/13 10:03

    Van jou als "Houtkunstenaar" had ik dit kunnen verwachten. Een eigen kist van het materiaal dat je al decennia verwerkt tot mooie objecten. Pallet's zijn voor transport en dat gebruik je dan ook voor jullie laatste transport.
    Grappig dat Lindsey voor je juiste maat heeft proefgelegen. Zorg er wel voor dat er aan de binnenkant geen splinters zitten, daar zou je best je handen aan kunnen bezeren! Hebben jullie ook al stof voor de bekleding uitgezocht? In overeenstemming met het hout, zou jute een idee kunnen zijn, alles puur natuur. Ik zelf ben er nog niet uit, in welke verpakking ik de hitte van de oven een bezoekje ga brengen. Voorlopig heeft een vuren kist de voorkeur, simpel zonder opsmuk. Tot die tijd houd ik het maar op een Kliko!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mijn kist is voor de helft gevuld met houtkrullen, lijkt mij lekker liggen en brandt goed. Die van Lindsey ga ik van binnen met sinaasappelpapiertjes beplakken om de naden te dichten. Een lekkende kist staat zo slordig!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat vind ik nou een uitmuntend idee. Daar lig ik dan in een feest van kleur, helemaal omringd door mijn zo beminde papiertjes met allemaal de gekste voorstellingen. Ik waan me op Sicilië of in de Tirol, in Argentinië, Mexico, Peru, Brazilië of Uruguay, in Zuid-Afrika, Tunesië of Morocco, in Hongarije, Griekenland, Gaza, of weer in Turkije. Of zelfs in Australië of Nieuw Zeeland. Wat een spannende reis!

    BeantwoordenVerwijderen