OP DE DEKSEL NA...

Soms begrijp ik zelf niet waarom ik keer op keer weer zo'n vreemde weg bewandel. Een beetje timmerman zou twee gelijke frames maken en daar tegenaan de schrootjes plaatsen. Sterker nog, hij zou  maten hanteren die een veelvoud van de breedte van de schrootjes zouden zijn. Ik ben begonnen met plankjes in drie verschillende breedte maten omdat ik altijd het maximale wil halen uit beschikbaar hout. Bij het aftekenen van de maten van de kist (er zitten twee knikken in de lange kant) heb ik geen rekening gehouden met de breedte van de schrootjes. Toevallig kwam het bij hoofd- en voeteinde goed uit.

Ik ben dus bij dat hoofd- en voeteinde begonnen met de opbouw zonder een doorlopende constructie om de plankjes aan vast te lijmen. Als je zo naar elkaar toewerkt kom je zelden goed uit, dat weet ik, maar daar heb ik even niet aan gedacht. Ik ben een bouwer, geen uitvoerder en bovendien is er altijd een mouw aan te passen. Tot mijn eigen verbazing kwam ik helemaal niet zo slecht uit, met wat kleine aanpassingen kreeg ik de zijkanten sluitend. Als laatste heb ik aan de binnenkant bij de verstekken, wat versterkingen aangebracht. 

Voor de deksel heb ik wat brede delen (15cm) die toch al aan de dunne kant waren op 10mm dikte geschaafd. Eén plank is lang genoeg om de totale lengte te overspannen wat constructief gezien een lekker gevoel geeft, met de kortere delen maak ik de deksel compleet.