BP KNIJPT GAT DICHT

Vroeger, heel vroeger was ik trots op mijn initialen. Ik dacht dat ik - in het geheim - iets te maken had met die grote oliemaatschappij. Ik wist zelfs te vertellen dat BP voorheen een Hollandse onderneming was. Ik vond het jammer maar was ook trots, toen bleek dat het een Britse olieboorder was. Als kind hoorde ik over de B.P.M., de Bataafse Petroleum Maatschappij en was er als vanzelfsprekend vanuit gegaan dat B.P.M. het huidige BP. was geworden. Maar helemaal gek was ik niet, nu ben ik erachter dat de Bataafse is opgegaan in de SHELL, als dochter heet dat dan, opgeslokt door...
Als BOEM-DOEM generatie zijn we opgegroeid met de eventuele gevaren van kernenergie: begin er niet aan voordat je weet wat met het afval te doen. Met de winning van olie en later gas zijn we de consument geworden van nu; we kunnen er niet genoeg van krijgen. De oliemaatschappijen investeren miljarden om het zwarte goud - letterlijk - boven water te krijgen. Met de veiligheid nemen ze het niet zo nauw (volgens insiders), het gaat immers al jaren goed. Soms gaat het fout, een enkele keer goed fout! Een rampenplan voor een 'ongelukje' als het huidige bleek niet klaar te liggen en Red Adair, de legendarische oliebrandbestrijder is in 2004 gestorven. Zelden was er een 'wereldomvattend' probleem zoals nu in de Golf van Mexico. De overlast bleef beperkt tot een lokale lekkage (je zult er maar wonen), diefstal met brand als gevolg (het zal je inkomen maar zijn) en toendra's die voorgoed vervuild zijn. De miljoenen tonnen olie die uit gestrande tankers stroomden, de zee en kust vervuilend, vallen in het niet bij de huidige BP ramp.
BP denkt nu het gat dicht geknepen te hebben, maar helemaal zeker zijn ze nog niet. Het financiële gat proberen ze te dichten door onderdelen van het bedrijf te verkopen en geen dividend uit te keren aan de aandeelhouders. Over de vermeende rol van BP in de vrijlating van de Libische Lockerbie-dader zal ik maar zwijgen.

Nee, trots ben ik zeker niet meer op BP, dan maar liever Beer!