De restanten van de smulpartijen heb ik al meerdere malen laten zien, voor het vastleggen van de maaltijd ben ik meestal te laat of niet snel genoeg.
Deze keer kon ik hem 'pakken', hij zat een meter of tien van mij vandaan op een bankje in de tuin. Ik zat binnen achter dubbel glas en kreeg genoeg tijd om een camera te halen om geheel ingezoomd deze plaat te maken. Ik was bang dat de scherpte door het glas niet voldoende zou zijn, maar dat valt best mee. Toen ik naar buiten liep om ook de prooi te kunnen zien hoorde ik alarmkreten van de vogels in de bomen en struiken. De sperwer stond ook plotsklaps doodstil, draaide toen zijn kop mijn richting op en verdween met z'n prooi over de dijk. Aan de kleur van de veertjes te zien die rond de plek des onheils lagen moet het een meesje geweest zijn.
Ondanks dat ik weet dat de sperwer ook een maaltijd verdient, vond ik het griezelig om hem zo langdurig en gretig bezig te zien met zo'n weerloos klein meesje. Hij heeft vast een welgevoede exemplaar gekozen: vetbolletjes en mezenzaadjes genoeg!
BeantwoordenVerwijderen