Activities Of The U.S. Army Air Service (1925)

In 2004 bezocht ik een vliegshow in België, ik maakte daar veel foto's van vliegtuigen, maar ook van het publiek. Ik ben nu bezig daar een klein boekje van te maken.
Op zoek naar informatie over vliegen en vliegtuigen kwam ik een filmpje tegen van ruim een half uur met fragmenten om van te smullen. Ik ben zeker geen Army man, maar vliegen met oude toestellen doet mij de bijbehorende ellende vergeten.
In het filmpje beelden van tweepersoons 'kisten' op ski's, drijvers en wielen. Parachutespringen vanaf een vleugel en het besproeien van katoenvelden op een nu wel erg primitief ogende manier. Let vooral op de piloot die zich pas omdraait als de 'zwartjes' het gif in de container hebben gestort. Het zal hem niet veel geholpen hebben.
Halverwege zijn er beelden te zien van- en in een luchtschip. Als uitsmijter een letterlijk rookgordijn.
Ik kan er niet genoeg van krijgen, ik hoop u ook niet.

Als het beeld niet volledig is klik dan hier.

Glad wegdek en hoogwater

Aan het wegdek was het niet te zien vanmorgen, maar op sommige plekken was het spekglad! Om een uur of acht zagen we vanuit ons bed de zwaailichten van de strooiwagen langskomen. Een uur later lag deze auto bij de buurman in de tuin.
De bestuurder keek waarschijnlijk naar het hoge water aan de linkerkant van de weg, dwaalde af en moest abrupt corrigeren. Dat de weg glad was merkte hij pas toen hij rechts de dijk afgleed. Gelukkig heeft de gastank het gehouden, anders hadden we een klein Moerdijk gehad.

Mijn twee opgekweekte Catalpa boompjes zijn totaal onder water verdwenen; als dat te lang duurt kan ik ze wel vergeten. Ik denk dat er nu op het diepste punt een meter water op het landje staat. We waren al begonnen met het knotten van de wilgen. Ongeveer de helft is al gedaan maar de rest moet even wachten.

Museum of the City of New York's Collections Portal

In het Brabants Dagblad stond een klein stukje over oude foto's dat mij nieuwsgierig maakte. De eronder genoemde URL kwam mij nogal wonderlijk over; hij laat dan ook niet de genoemde site zien.
Maar even zoeken op het museum en je bent hier. Het is een werkelijk prachtige verzameling foto's - ik heb er nog maar enige tientallen bekeken - die uren kijkgenot op kunnen leveren!
Vooral de foto's van Jacob August Riis (1849-1914) die het dagelijks leven laten zien in New York rond 1890 kunnen mij zeer bekoren. Ze doen mij denken aan een andere Jacob: Jacob Olie (1834-1905), die hetzelfde deed in Amsterdam.
Straattaferelen, huisnijverheid, markten en de opvang van daklozen, het zijn plaatjes van 'slechts' honderdtwintig jaar geleden. Het lijkt veel verder terug, maar het hadden onze overgrootouders kunnen zijn.

"Knee-pants" at forty five cents a dozen -- A Ludlow Street Sweater's Shop.
Jacob August Riis ca.1890

Egel, Erinaceus europeaus

Al een paar keer had ik in de sneeuw sporen gezien, waarvan ik dacht: dat kan wel eens van een egel zijn.
Vanmorgen - de dooi heeft ingezet - zagen we hem opeens tussen de vogels op zoek naar voedsel. Gelukkig hadden we nog een restje kattenbrokjes van vorig jaar in de kelder staan. De egel liep weg toen ik op 'm afkwam, maar kwam weer terug zodra ik verdwenen was. Even later kon ik met de camera tot op een meter komen, hij at gewoon door. Hij/zij moet veel honger hebben gehad.

roodborst

Overal lees en hoor je dat Roodborstjes zo amicaal zijn, ze houden van mensen (!?) zo lijkt het. 'Onze' rode borsten met hun zwarte priemende kraaloogjes zijn zo schuchter als wat. Ze zijn ongelooflijk alert! Voor deze opname - ik zag 'm in mijn ooghoek aankomen en had mijn hand al op de muis om de camera te activeren - moest ik doodstil blijven zitten. Zelfs het draaien van mijn oogbal had het beestje kunnen verjagen.
De voedertafel heb ik aangepast aan het bereik van de lens om maar niets te missen van het aan- en afvliegen.

Rondeel eieren in kokos doosje.

Wij kopen zelden iets bij AH en komen ook niet dagelijks in de buurt van Barneveld. Het merk Rondeel zei mij dan ook niets toen ik van V.een heel mooi doosje voor zeven eieren- één ei per dag- kreeg, een doosje gemaakt van kokosvezel met binnenin een stikker waarop staat: www.rondeeleieren.nl
Het doosje maakte mij nieuwsgierig naar de rest van het bedrijf!
Op de site zag ik dat de eitjes alleen via AH en een paar winkels in de buurt van Barneveld te koop zijn. De eieren worden gelegd door hennen met de prachtige naam Lohmann Brown die hun snavel mogen behouden. De behuizing -van kippenhok kan je niet meer spreken- ziet er spectaculair uit. Het ronde gebouw (rondeel) is ontstaan uit een onderzoek van de Wageningse Universieteit. Het voer dat de kippen krijgen klinkt ook zeer aantrekkelijk.
Van prijs en smaak weet ik niets, om dat te weten te komen zal ik toch een paar dorpen verder moeten om bij AH zo'n doosje te kopen.

Ringmus, Passer montanus

Afwachtende Ringmussen.

De Ringmus staat op de rode lijst van Vogelbescherming Nederland. Als motief wordt aangevoerd: gevoelig. Ik zou graag willen weten wat ze daarmee bedoelen. Gevoelig voor wat? Natuurlijke vijanden, ingrepen door de mens of het weer? Ringmussen zijn, net als alle andere vogels en dieren die niet opgesloten zitten, te vinden op plekken waar eten te halen valt. In de grote steden wordt geklaagd dat er geen mussen meer zijn. Als argument wordt er dan gesproken over het tekort aan nestmogelijkheden, maar de werkelijke oorzaak lijkt mij eerder een voedselprobleem te zijn: de steden zijn te schoon.

In onze tuin zie je het hele jaar door Ringmussen, ook Huismussen en Heggemussen. Dat komt o.a. door het 'rommelige' karakter van sier- en moestuin, maar vooral omdat wij kippen hebben die wij bijvoeren met gemengd graan en keukenafval. De mussen weten daarvan mee te genieten. Een winter zoals zoals nu met langdurig sneeuw brengt de vogels bijeen op plekken waar wat te halen valt en dat is - ook in de dorpen - niet meer in elke tuin of erf het geval. Dertig jaar geleden had ik nog een aantal buurtjes die brood en gekookte aardappelen rondstrooiden voor de meeuwen en andere gevleugelde vrienden, dat was te zien aan de grote aantallen meeuwen die rondvlogen en hier en daar naar beneden doken. Dat beeld is praktisch verdwenen. Al het voor vogels interessante voedsel verdwijnt nu in de groene KLIKO voor het GFT afval. Open mestvaalten waar vogels nog lekkers uit haalden zie je door strenge regelgeving bijna niet meer. Vetbollen, pinda's, zonnebloemzaden en strooigoed zijn in de tuintjes nog wel te vinden, maar daar hebben de grotere vogels niets aan.

Door L.'s verwennerij is onze tuin een eldorado voor het kleine grut. Vandaag telde ik (voorzover dat gaat) tientallen mussen, negentien merels, acht vinken, drie Roodborsten, vijf Pimpelmezen, vier Koolmezen, drie Waterkipjes, twee Turkse tortels en drie Houtduiven, allemaal tegelijkertijd! En even later een zwerm Staartmezen. Uit het kippenhok kwam een hen met een muis in d'r snavel, die zorgt dus voor zichzelf!

WATERHOEN in BOOM

Gisteren zag ik een vogel een nogal stuntelige landing maken op onze berkenboom boven het kippenhok. Hij kwakte min of meer tegen de stam en trok zich daarna omhoog naar een tak. Het was al aan het schemeren dus zag ik niet meteen wat het was. Het leek een grote merel, maar toen de vogel zich in beweging zette, over de tak liep en vervolgens naar de belendende Spar overvloog zag ik dat het een Waterhoen was! Hij wandelde over de besneeuwde takken alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. En dat op een kleine tien meter boven de grond!
Dat waterhoentjes goede vliegers zijn is geen nieuws, maar in bomen had ik ze nog nooit gezien.
Het blijkt een normaal verschijnsel te zijn, je moet het toevallig maar zien. Normaal slapen de beestjes op het water, maar als dat bevroren is zoeken ze hogere slaapplaatsen op. Ze doen dat om veilig te zijn voor katten en andere nachtelijke rovers, zo valt er her en der te lezen.
Helaas lukte het niet om een foto te maken van het hoen in de boom, maar deze van tussen de merels is ook wel aardig.

Taal, Spaans, Cuba, Blog.

Steeds vaker heb ik er de pest in dat ik totaal geen gevoel voor talen heb, dat ik niet aanvoel hoe een taal in elkaar zit. Maar ook dat als ik dan eindelijk iets geleerd heb, het de volgende dag weer kwijt ben. Het gemis aan die kennis uit zich vooral bij het lezen van boeken of artikelen in de oorspronkelijke taal. Een boek uitlezen in het Duits is mij ooit gelukt, in het Engels nog nooit.

De link die ik als laatste op deze site toevoegde, Generation Y, het webblog van de Cubaanse Yoani Sánchez wordt geschreven in het Spaans, een taal waar ik echt niets mee kan. Gelukkig is er een Nederlandse vertaling voorhanden en die lees ik dan ook. Maar goed vertalen is meer dan 'woordjes omslaan' zoals de vertaalmachines doen. Zeker bij teksten afkomstig uit landen waar het woord 'vrijheid' anders wordt geïnterpreteerd dan wij hier gewend zijn, wil ik graag weten wat er echt staat.
Als ik de zeer informatieve teksten lees, denk ik een goede vertaling voor ogen te hebben, maar een vriendin die het Spaans goed beheerst denkt daar anders over. Zij zou zich als vrijwilliger kunnen opgeven, zo valt te lezen op de Nederlandse pagina.

Belasting toegevoegde waarde

Ik wacht met smart op de politici die het lef hebben een verhoging van de BTW op Sport, met name voetbal (hoewel dat ook wel oorlog genoemd is) aan te kaarten.
En wie dan opdracht geeft om op het volksoproer daarna in te slaan.