We wilden neef en mede scribent Niels en zijn vrouw Annie al eerder opzoeken maar het kwam er steeds niet van.
Afgelopen week hadden beide zijden van Het Kanaal een leemte in de agenda en konden wij de oversteek maken. We kozen voor de route over Duinkerken-Dover met de NORFOLKLINE, dat is twee en een half uur rijden, twee uur varen en vervolgens ruim drie uur links rijden. Dat was goed te doen ondanks de spits in England.
Ik mag zeggen dat ik/we weer bijzonder genoten van het glooiende landschap dat we zagen vanaf de Motorway's en later de kleinere tweebaans wegen.
Voor neef Niels de slotenmaker had ik een versleten slot meegenomen om met z'n tweeën lekker aan te pielen. De expert had binnen 'no-time' door wat er moest gebeuren en sloeg aan het vijlen terwijl ik mocht toekijken en met een 'oefen-slot' mocht spelen. Het slot zit ondertussen weer in de deur van mijn werkplaats en functioneert naar behoren.
Vóór ik naar England ging was er in mijn lijf een merkwaardige ontwikkeling, de plek waar één van mijn nieren was verwijderd werd steeds dikker en harder, daarover belde ik met de specialist maar die besloot te wachten met kijken tot de reguliere afspraak over drie weken.
Toen ik dag twee het slot uit de auto pakte en daarvoor de stoel naar voren klapte, 'schuurde' ik met ik met mijn linker zij langs de deurpost en opende kennelijk daarmee één van de oude wonden. Even later ontdekte ik dat mijn overhemd nat werd door wondvocht.
Annie zei meteen: "daar zit pus in" en haalde de nodige spullen en begon te knijpen.
Zij had gelijk, er kwam geel spul uit en behoorlijk wat ook. Ze heeft het goed gedaan, want ondanks dat ik nog een beetje lek is de 'gele stroom' gestopt. En nu maar hopen dat er geen infectie in komt.
Om de goede afloop te vieren hebben we een 'NIELS' open getrokken, een pilsner die neeflief in Frankrijk bij de Super U opdook.
Afgelopen week hadden beide zijden van Het Kanaal een leemte in de agenda en konden wij de oversteek maken. We kozen voor de route over Duinkerken-Dover met de NORFOLKLINE, dat is twee en een half uur rijden, twee uur varen en vervolgens ruim drie uur links rijden. Dat was goed te doen ondanks de spits in England.
Ik mag zeggen dat ik/we weer bijzonder genoten van het glooiende landschap dat we zagen vanaf de Motorway's en later de kleinere tweebaans wegen.
Voor neef Niels de slotenmaker had ik een versleten slot meegenomen om met z'n tweeën lekker aan te pielen. De expert had binnen 'no-time' door wat er moest gebeuren en sloeg aan het vijlen terwijl ik mocht toekijken en met een 'oefen-slot' mocht spelen. Het slot zit ondertussen weer in de deur van mijn werkplaats en functioneert naar behoren.
Vóór ik naar England ging was er in mijn lijf een merkwaardige ontwikkeling, de plek waar één van mijn nieren was verwijderd werd steeds dikker en harder, daarover belde ik met de specialist maar die besloot te wachten met kijken tot de reguliere afspraak over drie weken.
Toen ik dag twee het slot uit de auto pakte en daarvoor de stoel naar voren klapte, 'schuurde' ik met ik met mijn linker zij langs de deurpost en opende kennelijk daarmee één van de oude wonden. Even later ontdekte ik dat mijn overhemd nat werd door wondvocht.
Annie zei meteen: "daar zit pus in" en haalde de nodige spullen en begon te knijpen.
Zij had gelijk, er kwam geel spul uit en behoorlijk wat ook. Ze heeft het goed gedaan, want ondanks dat ik nog een beetje lek is de 'gele stroom' gestopt. En nu maar hopen dat er geen infectie in komt.
Om de goede afloop te vieren hebben we een 'NIELS' open getrokken, een pilsner die neeflief in Frankrijk bij de Super U opdook.
... lekker pielen aan een oud slot, dat doe je voor de lol, leuk vak heeft neef niels ...! (ik moest vroeger ook altijd alle strijkbouten, naamachines en stofzuigers repareren, zelfs die van de buren, O O wat was ik handig ;-)
BeantwoordenVerwijderen... duidelijke gevalletje van pus, raar dat ze daar dan 3 weken mee willen wachten om naar te kijken ... meestal vindt het zijn weg naar buiten vanzelf en stinkt het dan als de bekende beerput, mazzel dat jij het ongewild openhaalde ... hopelijk heb je erger voorkomen!
Hè hè, eindelijk krijg ik de achterdeur van de werkplaats zonder moeite op slot. Dank je Niels!
BeantwoordenVerwijderenNurse - of beter, Surgeon - Annie heeft die dag zeker tot drie keer toe de wond onder handen moeten nemen voordat het lekken afgelopen was, waarna er telkens weer een schoon hemd aan te pas moest komen. Het wonderlijke is dat ondanks het insmeren met Vanish stick, er na het wassen hardnekkige vette vlekken op het stof bleven zitten, bijna alsof je olie gelekt had. Is pus dan soms vet? Ben benieuwd of mijn eigen wondermiddel - terpentine - de oplossing biedt.
Als slotenmaker maak je inderdaad leuke en gekke dingen mee, je gelooft nooit dat er zelfs mensen zijn die helemaal vanuit het buitenland hier naar toe reizen om hun slot te laten repareren!
BeantwoordenVerwijderenAchterdeur weer veilig dicht én BP's gat weer gesloten!
@Arjen, mijn broer was precies als jij, echter zette ik alles weer voor hem in elkaar! zónder hem was ik er nooit gekomen!
Een schandaal, die ontsteking!Zelfs als het de bedoeling was dat het hechtsel spontaan oploste, had het niet zo mogen gaan. Ik hoop dat het nu echt opgelost is. @Niels: lijkt mij ook erg leuk, dat gepiel, maar ik zou er het geduld noch het technisch inzicht voor hebben, vrees ik.
BeantwoordenVerwijderen