Voor mijn koude voeten had buurvrouw wel een oplossing. Het stond in een dikke folder die zij de volgende dag in de bus gooide. Thermo-sokken voor € 7,50 per paar.
Iets verderop in de bijna 250 pagina's tellende catalogus van Huis & Confort, verscholen tussen hebbedingetjes waar niemand behoefte aan heeft, op pagina 190 de kop:
DISCRETIE IS BIJ ONS … EREZAAK!
Twee roze pagina's vol met lustopwekkers voor de vrouw, want voor mij zit er niets bij. De beschrijvingen zijn ongekend direct tot in de kleinste details.
In mijn Amsterdamse tijd zag ik eens op de markt in de Westerstraat een standwerker die 'massagestaven' aan de vrouw probeerde te brengen. Die waren er toen alleen in de kleur wit. Hij liet die dingen speels over de blote armen en dito halzen van zijn toehoorsters trillen, met de belofte dat die vibraties de spieren soepel zouden houden. Met een vette knipoog naar zijn publiek wist hij te vertellen dat ze er ook andere spieren mee konden plezieren. Met ernstige gezichten, maar meesmuilend giechelend, gingen enkele rondborstige 'Jordaneese tantes' tot aankoop over. Met rode oortjes stond ik erbij en keek ernaar.
Maar dat was wel bijna veertig jaar geleden.
Tijdens mijn werkperiode in de Huidenkopersstraat te Amsterdam, zaten m'n collega's en ik voor de deur een peuk te roken. Daar kwam de vrouw van m'n collega aan, samen met een trots dochtertje. Het lieve kind had nieuwe schoentjes gekregen en als verrassing een mooie ballon van die vriendelijke verkoopster. Toen zij bijna bij ons waren, fietste er een kwajongen langs, die de ballon lek prikte. Ma boos, kind janken, maar pa bleef stoïcijns en liep naar binnen, om even later weer naar buiten te komen met een nieuwe ballon. "Hier schatje, nou niet meer huilen" zei pa, die op hetzelfde moment een knal voor z'n kop kreeg van vrouwlief en verrot werd gescholden. Had die gek een condoom opgeblazen en aan dat kind gegeven! Ma door het dolle, het kind weer janken, omdat ma d'r 'ballon' stukmaakte. Al met al een echt stukkie Amsterdamse humor.
BeantwoordenVerwijderenWat een verhaal, schitterend echt! Deze scène zou zó van André van Duin kunnen komen.
BeantwoordenVerwijderen