Gisteren hebben we een kruiwagen of zes gevuld met puin vanachter het atelier in de container gestort. De kruiwagen trokken we met de zitmaaier naar boven, Lindsey als chauffeur en ik de kruiwagen heffen en sturen. We waren er behoorlijk 'kapot van', ondanks de inspanning was ik door en door koud en ben dan ook voor het eerst in jaren weer eens een heet bad ingegleden. Een kortstondige krachtinspanning kan ik nog steeds aan, maar langer dan een uurtje lukt niet meer. Wat dat betreft heeft L. meer power.
Vandaag hebben we het anders aangepakt, het puin moet nu ook van verder weg komen. Het aanhangertje dat ik ooit in elkaar laste bewijst ons ook nu weer een goede dienst. Er gaat bijna twee keer zoveel in als in een kruiwagen, maar vol trekt de maaier niet. Toch is het een verlichting van ons werk.
Ik heb er nog even aan gedacht een 'elektrische kruiwagen' te huren, maar daar gaat ook niet zoveel in en bovendien gaat het zo prima.
Boven gekomen wordt het weer handwerk, maar we hebben geen haast, het gaat goed zo!
Bij het opladen van het puin zag ik ineens iets leuks, in een stuk betonvloer zat een scheermes vast! een dichtgeklapt exemplaar, maar duidelijk herkenbaar. Ik weet dat het vroeger de gewoonte was om munten, oud gereedschap of een ander teken in een bouwwerk achter te laten onder vloeren of tussen balken, maar een scheermes is wel erg bijzonder! Bij het slopen van de vloer moet ik het over het hoofd gezien hebben.
Wat een werk! Maar je hebt gelukkig goed gereedschap - en een sterke vrouw.
BeantwoordenVerwijderenZoals gewoonlijk ben je veel te bescheiden. Je bent zo'n ongelofelijk sterke vent, telkens weer sta ik versteld van wat voor krachten in je schuilen. Die drie betonnen 'cones' van jou kon ik slechts een beetje laten rollen, jij tilde ze zo op, en die wegen vast een kilo of vijftig het stuk!
BeantwoordenVerwijderenL.