Z E E K R A A L

Veel is het niet, maar lekker was het wel.

Ergens langs de Normandische kust zagen wij een moeder en zoon bij laag tij steeds bukken om iets te plukken. L. kon haar nieuwsgierigheid niet onderdrukken en ging vragen wat ze zochten, het bleek Zeekraal te zijn. Die mensen vertelden dat je alleen de malse jonge lichtgroene stukken moest plukken, eigenlijk snijden om niet de hele plant met wortel en al uit te rukken. Wij hadden geen emmertje of iets dergelijks om ze in te doen, dus propte L. haar zakken vol met de oogst die wij binnen haalden. Uiteindelijk bleek het niet erg veel te zijn maar genoeg om samen met de in de buurt van Mont Saint-Michel gekochte oesters een heerlijk voorgerecht te vormen.