*

Bruggen
en
bruggetjes.

*

Voor Europeanen, maar zeker voor Nederlanders die nog nooit in N.Z. hebben rondgereden is het moeilijk voor te stellen een 'One Lane Bridge' tegen te komen. Een brug met maar een rijstrook en een voorrangsregeling. Toch hebben de meeste wegen dit soort bruggen. Er is zo weinig verkeer dat het ook nog kan.

Het spoor in N.Z. is smalspoor, en zo als te zien op deze brug in meerdere maten. Met smalspoor kan je krappere bochten maken en dat is in een berglandschap bijzonder handig. Het nadeel is de mindere stabiliteit (de wagons maar nu ook zeker de containers hebben de ons bekende maten). De meeste treinen zijn goederen treinen, personen vervoer komt alleen rond de grote steden voor of op toeristische trajecten. Wij reden met de 'Overlander' van Wellington naar Auckland in 12 uur. Met de auto heb je tien uur nodig. De trein gaat op sommige trajecten niet harder dan 40 km p/u, bij sommige viaducten nog langzamer. Alleen op de zeldzame rechte stukken gaat het gas open.

Als er in Nederland een nieuwe brug gebouwd wordt, gaat de oude meteen tegen de vlakte. (Behalve als aktiegroepen er een monument in zien.) In N.Z. laten ze de oude brug gewoon weg rotten als hij niet in de weg staat; het landschap staat er vol mee.

Oud en nieuw broederlijk naast elkaar.

Deze houten brug op betonnen peilers is alleen voor voetgangers en fietsers, stond op een bord. Het vreemde is dat er helemaal geen voetgangers en/of fietsers zijn in dat gebied. Ik denk dat het voor de schapen is. De brug lijkt over niets te gaan, maar schijn bedriegt. Het minimale stroompje dat nu onder de brug en weg door stroomt is na hevige regen een kolkende rivier. Met de auto moet je dan gewoon wachten tot het water weer gezakt is.

*