W i n t e r g a s t

Hij komt wel vaker langs in de winter, maar is nog nooit op de tafel gevlogen. Het is een prachtig beest, maar of het dezelfde is van vorig jaar?
Meestal komt hij van 'over de sloot', soms via de moestuin of over de dijk. Hij scharrelt dan door de hele tuin, maar op de tafel heeft hij nog nooit gestaan voor zover wij weten.
De Turkse tortels storten zich ook massaal op de noten, ik telde er dertien tegelijkertijd. En dan te denken dat ze dat duifje willen gaan beschermen!

$

T H I J S

Je komt ze steeds vaker tegen langs de weg, maar ook op onverwachte plekken.

Deze plastic compositie zagen we vanmorgen op onze wandeling langs het Afwateringskanaal 'S-Hertogenbosch-Drongelen. Het is een vrij lang kanaal tussen twee dijklichamen, waarop afwisselend aan één kant een wandel/fietspad. Geen drukke verkeersweg dus. Zo'n monumentje op zo een plek zet je aan het denken. Wie was Thijs en hoe is hij hier om het leven gekomen zeven jaar geleden?
Was hij lopend, op de fiets of met de brommer? Was het een ongeluk of een natuurlijke dood? Was hij nog jong of reeds oud en grijs en tijdens het trimmen door een hartstilstand overvallen? Of was Thijs de liefste Jack Russel pup van de wereld en hier ter plekke door een Pitbull verscheurd?
We zullen het niet weten, behalve als de makers van het monument ooit deze tekst onder ogen krijgen en het antwoord zouden willen geven.

+

D r o o m p a l e i s

Dit huis wat er uitziet als een droompaleis heeft jaren leeggestaan. Het is waarschijnlijk zo oud als de druif die er voor staat.

Het was het woonhuis van een boer met land en vee. Rond het huis staan een paar stallen en schuren, nu vol gestouwd met rotzooi. De boer heeft zeker 40 jaar of langer niets aan het huis gedaan. In het huis hing vooroorlogse bedrading los in de ruimte en fittingen met bajonetsluiting aan een voor ons onbekende driewegkoppeling. De 'meterkast' was door vogels in beslag genomen. Het prachtige gietijzeren fornuis was volledig intact en kon zo weer opgestookt worden. Het bad zag er minder aantrekkelijk uit, maar dat komt waarschijnlijk ook door het gebruik van pompwater.

Met een beetje moeite is dit weer tot droomhuis te maken.

(+)

J e u g d z o n d e

Ver voordat ik er 'voor ging leren' was ik al aan het 'kleien'. Dit gezin heb ik jammer genoeg niet gedateerd, maar wel zeer duidelijk gesigneerd! Ik denk dat ik het ergens in de 50er jaren bij mijn oom 'de beeldhouwer' gemaakt heb, hij zal het ook gebakken hebben. Er klopt niet veel van dit beeldje, maar de 'kijkrichting' is goed, of ik daarmee geholpen ben weet ik echt niet meer. Wonderlijk dat ik toen een 'vader, moeder en kind' maakte, iets waar ik de rest van mijn leven niet zo mee bezig was. Het baksel staat al enige tijd op een plank in de logeerkamer bij ons in huis en is vandaag door L. gefotografeerd.
Bij ons bezoek aan Rotterdam vorige week, gingen wij ook even bij 'oom de beeldhouwer' langs. Hij heeft jarenlang geen beelden meer gemaakt, maar heeft sinds het zien van het overzicht van het werk van Henry Moore in de Kunsthal de smaak weer te pakken gekregen. Op de foto hieronder staat oud en nieuw werk van hem, het is duidelijk waar ik mijn 'familie' vandaan heb!

L. heeft een vaas ter restauratie met de initialen B-P, het zou een paar honderd jaar oud zijn, dus kan het niet van mij zijn. Maar meestal staan er meer kenmerken onder, de fabriek, het jaartal en de schilder. We zoeken het uit.

+

T E C H N I E K

Er zijn van die dagen.......
In Leuven bleek het LCD schermpje van mijn camera vreemde kuren te vertonen, het scherm lijkt wel gescheurd. Alsof ik er op gestaan heb. Voor de opnamen heeft het geen gevolgen die zijn prima, maar lastig is het wel. Ik ben benieuwd of een reperatie voordeliger is dan een nieuw toestel. Het toestel is nog geen jaar oud.

In het Huuske zit een autoradio met MiniDisc speler plus een la vol schijfjes. Ik wil die schijfjes graag overschrijven met muziek die wij leuk vinden om op vakantie naar te luisteren. Van de vorige eigenaar kregen wij ook een portable MD recorder. Nou ben ik technisch best wat mans, maar van beeld en geluid heb ik echt geen sjoege. De hele ochtend al ben ik aan klooien, eerst via de 'grote installatie', maar daar was geen geschikte line-out te vinden. Nu probeer ik het met de (ook al weer verouderde)Sony Discman van Marion. Ik moest er wel een kabeltje van € 9.95 voor aanschaffen. Het lijkt te lukken met een nog maagdelijk schijfje, helaas heb ik er daar maar twee van, de reeds bespeelde geven nog problemen.

%

PERSPECTIEF @ JOLIE

Jolie schrijft op 23 januari op haar blog over 'een wonder van chinees industrieel vernuft, met handleiding'. Zij noemt de handleiding een puzzel vol Eschergrapjes, er is geen touw aan vast te knopen vanwege het bizarre perspectief.
Deze tekening vond ik een paar dagen later op een blog, ook deze man begrijpt weinig van perspectief tekenen en bovendien doet hij iets raars met het paaltje in het midden boven. Alle paaltjes staan aan de buitenkant van de 'kist' alleen die ene tekent hij binnen de rand waardoor de tekening nog vreemder overkomt.
De tekening is hier te vinden, het (Spaanstalige)blog met veel tekeningen gaat over een wormenkwekerij.

*

KRUIDTUIN LEUVEN

Dit weekeinde vertoefden we even over de grens, we moesten naar een beurs in Brussel en werk afleveren in Overwinden. Op internet had L een B&B gevonden in Leuven die ons wel wat leek. Jeff's Guesthouse is de naam, een werkelijk perfecte accommodatie op 10 min lopen van het centrum. Via de zelfde weg was ze er ook achtergekomen dat Leuven een prachtige Kruidtuin of botanische tuin bezit. Wij zijn daar vanmorgen een kijkje gaan nemen. Hij is niet groot, maar ligt midden in de stad. Het is de oudste botanische tuin van België, daterend van 1738. In de tuin zelf is rond deze tijd nog veel in volle rust en verstopt onder de grond. Een groep hoveniers was driftig aan het snoeien. We hebben er goed de kunst afgekeken.
In de Orangerie zagen we een prachtig bloeiende Mimosa, Acacia of Golden Wattle, ik weet niet meer hoe ik de struik moet noemen. Wat ik wel weet is dat ik uit NZ zaad heb meegenomen en in een potje gestopt van een struik waar een label aanhing waar op stond: Golden Wattle. (Maar de Golden wattle heeft totaal andere bladeren!) En als de zaailingen van de onderste foto een boompje opleveren als dat op de bovenste foto, ben ik al lang tevreden. Maar het mooiste moment is natuurlijk als dat boompje ook gaat bloeien, wij wachten het in spanning af!

IN WORDING...mussenflat!

Ze zijn bijna klaar, de eerste vier flats voor musjes! Om het mijzelf niet al te moeilijk te maken heb ik het hout toch maar op dikte en breedte gemaakt. En nog vervormt het hout behoorlijk! In een volgend leven ga ik voor restanten maatvast (?) geschaafd vuren, dan komen de klanten tenminste na één seizoen weer terug. Dit hardhout gaat minstens twintig mussenlevens mee. Dat mag best wat kosten volgens deskundigen. Op Marktplaats is ook wel wat te vinden, voor € 12.- een flat van vurenhout b.v.,maar erg spannend zijn ze niet. Maar hij heeft ook vlinderkasten, ga ik ook maar eens proberen.

Met dank aan Rob en zijn Visvriend.


*

S P R U I T K O O L

Het liefst wil ik een groentetuin met zo min mogelijk onderhoud. Een tuin waar alles door elkaar staat, groenten, bloemen en onkruid. Helaas is het leven gericht op de sterkste, ook in de tuin. De sterkste planten zullen overleven en dat zijn meestal niet die planten die je graag terugziet. Ik zaai al een aantal jaren diverse soorten sla door elkaar op een bedje, bedoeld als pluksla; van de zes soorten is de helft niet terug te vinden, de sterksten overwinnen.
Aan de koolplanten met een dichte harde kool zoals rode- of witte kool hoef je weinig te doen, maar broccoli of spruitkool moet je goed in de gaten houden!
Broccoli moet je op tijd snijden voordat de bloem opengaat en goed nalopen op rupsen. Uit de spruitkool moet je de toppen weghalen (en opeten) om de spruitjes in de oksels van de bladeren een kans tot groeien te geven. Wij hebben deze winter een keer of acht spruitjes geplukt, schoongemaakt en opgegeten. MAAR ER ZIT GEEN SMAAK AAN!
De kooltjes zijn te klein en te open, dat kan aan de bemesting liggen, maar geen smaak is erger! Vroeger smaakten spruitjes net als witlof bitter, volgens sommigen te bitter maar er zat tenminste smaak aan. De zaadveredelaars hebben de rassen zoeter gemaakt, wat ons betreft zijn ze veel te ver gegaan. Wij gaan op zoek naar een oud zaadvast ras met smaak, misschien te vinden bij Vreeken.

@

B E D E L A A R S

Dinsdag was de mooiste dag van deze week. Juist die dag hadden wij gepland om enkele inkopen bij IKEA in Barendrecht te doen, Dora Dolz in Boijmans te bekijken en een familiebezoek in Rotterdam af te leggen.
Het laatste bracht ons aan de rand van de Kralingse Plas. Om nog even van het zonnetje te genieten, staken we de weg over naar de rand van de plas, waar een grote groep ganzen ons luid gakkend stond op te wachten. Ze bleken hondsbrutaal, weken geen meter en bleven achter ons aan komen. "Dat komt door uw tas", riep een wat ranzige man in joggingpak op een mountainbike ons toe. "Ze denken dat er brood in zit".
Niks aardige en vriendelijk uitziende Witte en Grauwe ganzen die je een luid welkom heten, bedelaars zijn het, onder aanvoering van het brutaalste mannetje ontfutselen ze je lunch voor je er erg in hebt.