Rot, rottig en rotgevoel. Rotten, rottenness and a rotten feeling.

Zo rot als deze kweepeer hoop ik niet dat m'n Macje is. Volgens Ronald m'n Apple dealer komt alles goed. Hij zei het vaker en had altijd gelijk. Helaas gaat hij een nieuw avontuur aan: een 'Kookstudio' daarvoor kocht hij een oud schooltje en speelt nu de bouwvakker.

I hope my Mac isn't as rotten as this quince. According to Ronald, my Apple dealer, everything will be fine. He's told me that before, and he was always right. But now he's started on a new adventure: a 'Cooking Studio'. For that enterprise he's bought an old school and is now playing at being a construction worker.

De problemen met m'n blog gisteren zouden bij Firefox gezeten kunnen hebben. Incluis de vreemde geluiden die opeens uit m'n speakers kwamen. Gelukkig was Lindsey getuige anders zou ik mijn eigen wijn de schuld hebben gegeven. Het was ronduit eng om te horen. Veel erger dan die walgelijke Smileys kunnen voortbrengen. Het vreemde is dat er geen foutmelding komt maar alleen de melding dat het programma er plotseling mee gestopt is. Vandaag b.v. wilde ik een brief aan de N.R.C. schrijven, ik open Pages, tik twee letters en....... weg is Pages. Gestopt. Dan maar Windows WORD, precies hetzelfde!!! Die brief moet ik nog steeds maken.

The diagnosis was that the problems with my blog yesterday may have originated in Firefox, including the strange grinding sounds that started coming out of my speakers. Fortunately I had a witness in Lindsey, otherwise I would have blamed my own wine. Quite frankly, it was scary to hear. Much worse than the sound made by those ghastly Smileys. The strange thing is that I got no 'fault' message, only a notice that the programme had unexpectedly stopped. For instance, today I want to write a letter to the NRC (newspaper) so I open Pages, type two letters and .....Pages disappears. Stopped. So I try Windows WORD, with exactly the same result!!! So that letter has yet to be written.

De problemen bij Lindsey zijn totaal niet te plaatsen, maar ontstonden (?!) toen ik mijn externe HD bij haar in plugde, om te zoeken in de oude iPhoto libery naar een bepaalde foto. Haar iPhoto is totaal van streek, oftewel de bib. is foetsie. Maar ook alle bookmarks bij Firefox zijn verdwenen en zo nog wat zaken. Ik heb er slecht van geslapen.

Lindsey's problems are totally inexplicable, but started (?!) after I plugged my external HD into her computer, in order to look for a certain photo in the old iPhoto Library. Since then her iPhoto library has gone haywire, or rather the whole library has disappeared. But also, all of her bookmarks in Firefox have disappeared, and more of that kind of thing. As a result, I slept rather badly last night.

Ik heb TextWrangler binnengehaald, er ook de eerste zin van dit stukje op gemaakt en hierin gezet, maar moet nog uitvinden wat het voordeel er van is.

I downloaded TextWrangler, made the first sentence of this piece on it and inserted it here, but I have yet to discover what I profit by this.

Vooralsnog moet eerst deze machine en die van Lindsey weer goed draaien, daarna kunnen wij weer naar hartelust klooien met nieuwe progjes.

For now, this machine and Lindsey's one has to be back in working order, and after that we can play away with new progs. to our hearts' content.

Maar jouw belangstelling en zoeken naar oplossingen Jolie, doet ons goed.
Die kaak van jou is binnen zeer korte tijd weer de oude! Wat een plaatje!

But Jolie, we are heartened by the interest you take and by your search for solutions.
Your jaw will be its old self in no time! What a picture!

KWAAD /ANGRY

Ik ben heel kwaad, kwader dan ooit maar het helpt niet. Alweer had ik een prachtig BLOG in elkaar, maar het verdween voor dat ik klaar was. De hele operatie van het inbouwen van een nieuwe HD is wat mij betreft zinloos geweest want ik heb nog steeds dezelfde problemen. Ik had een prachtige tekst..........maar die is weg, nu laat ik het hierbij voordat het weer foetsie is. Ik ben er nog........ten dele.

I'm angry, angrier than ever but it doesn't help. Once again I had created a great BLOG, but it disappeared before I was finished. For me, the whole operation of putting in a new hard drive has been pointless, because I still have the same old problems. I had a beautiful text.... but it is gone, and now I'll leave it at this before it's gone again. I am still present........partly.

VREEMDE FAMILIE /Strange family (Lagenaria siceraria)

Vorig jaar bestelde ik bij Vreekenzaden een zakje Fleskalebassen 'Mixed' (Lagenaria siceraria) er blijkt een wonderlijke variatie bij te zitten.

Last year I ordered seeds of the Bottle gourd 'Mixed'(Lagenaria siceraria) from Vreekenseeds. There turned out to be one weird variety amongst the seeds.

Deze twee 'gepokelde', puisterige exemplaren zijn op het dak van m'n kasje grootgegroeid. De grootste is 33 cm hoog. De bast vrij hard.

These two 'pimply', pustulous examples grew on the roof of my greenhouse. The largest is 33 cm high. The skin is quite hard.

Buiten het kasje probeert een derde volwassen te worden, hij is inmiddels ook al 30 cm lang, de 'pukkels' zitten dichter bij elkaar dan bij de andere tweee, ze zijn nog vers en groen, je zou er zo in willen bijten.
De donkergroene komt uit het zelfde zakje zaad, met een beetje goede wil haalt ook hij de volle wasdom.

Outside the greenhouse, a third is doing its best to reach adulthood; it's grown to 30 cm too in the meantime, and the 'pimples' are closer together than on the other two, still fresh and green; you feel like biting right into them.
The dark green one is from the same packet of seed; with a bit of goodwill it'll reach full maturity as well.

Alle 'flessen' groeien recht als zij hangen, dat komt door hun eigen gewicht. Als ze ergens op rusten, bijvoorbeeld op het dak van mijn kasje, groeien ze krom. Het is niet moeilijk te bedenken waarom.
Moeilijker te achterhalen is waarom de ene pukkels krijgt en de andere ribben, het zal wel in de genen liggen.

All the hanging 'bottles' grow straight by virtue of their sheer weight. If they are lying on something, e.g. on the roof of the greehouse, they grow crooked. It's not so hard to imagine why.
It's rather more difficult to work out why one gets pustules and the other ribs; no doubt it's all down to genes.

LOVERS

Een paar jaar terug kochten wij op de vogelmarkt in Mol (B) een paar kippen van het ras Araucana, oorspronkelijk een wilde Zuid-Amerikaanse ras genoemd naar de Araucana indianenstam in Chile; volgens de verkoper kwamen daar groene eieren uit. Ik had nog nooit van dat ras gehoord, maar de verkoper had gelijk: er komen groene eieren uit (in verschillende tinten van turquoise en blauw) en ze zijn net zo lekker als witte of bruine eieren. Zelfs Appie H. verkoopt ze, in doosjes van vier. Eén van de kenmerken van het ras is het ontbreken van een echte staart of eigenlijk moet ik zeggen het ontbreken van staart veren. Deze licht bruine dame is een Araucana, je ziet dat er geen (echte) staartveren aanwezig zijn. Deze zeer eigenwijze hen heeft nog nooit kuikens gehad, ze is een jong van de kippen die wij in Mol kochten.
Maar ze is al het hele seizoen broeds, d.w.z. dat ze geen ei legt maar wel in een leghok blijft zitten (op alles wat anderen er leggen) en verbaal te keer gaat als ik maar in de buurt kom!
Meerdere malen heb ik haar met het achterwerk in een bak koud water gestopt, maar het mag niet baten. Ze blijft zitten.
Vandaag zag ik onderstaand tafereel, de bewuste dame 'omarmt' een hen uit Friesland die een ei wil leggen alsof het een kuiken betreft. Je kan zien dat ze tevreden is, maar ook dat ze weinig eet.
Het is een Rembrantiaanse (?) kleurstelling. Als ik zou kunnen schilderen wist ik het wel.


A few years back, we went to the bird market in Mol (Belgium) where we bought several hens of Araucana stock, originally a wild South American breed named after the Araucanian Indians in Chile; according to the seller they layed green eggs. I’d never heard of that breed before, but he was right: they do indeed lay green eggs (in varying hues of turquoise or greenish blue) and they’re every bit as tasty as the white or brown ones. Even the big supermarket chain Albert Heijn sells Araucana eggs, in boxes of four.
One of the characteristics of this breed is the lack of a real tail or to be more correct, the lack of tail feathers. This light brown lady is an Araucana, there are no tail feathers visible. This very bloody-minded hen, the offspring of one of the hens from Mol, has never had chicks. But she’s been broody all season, which means that she’s been laying no eggs but stays steadfastly stuck in the nest box (on top of anything laid by other hens), and she sure lets fly if I come anywhere near her! Several times now I’ve dumped her backside in a bucket of cold water, but it hasn’t helped. She just stays put.
Today I was struck by the scene below, with the lady in mention ‘embracing’ a Fresian hen wanting to lay an egg, as one of her own chicks. You can see she’s contented, but also that she hasn't been eating much.
It is a Rembrantesque (?) colour combination. If I could paint, I 'd know what to do.

Als tegestelling met 'het licht' deze crocus die nu prachtig staat te bloeien in onze tuin. Het is de Crocus Cartwrightianus, gekocht door Lindsey bij Verberghe in 1998.

Het lijkt een saffraan crocus maar is het niet............of toch wel?


In contrast to 'the light' is this crocus, in brilliant bloom in our garden at the moment. It is the Crocus Cartwrightianus, bought by Lindsey from Verberghe in 1998.

It resembles a saffron crocus but isn't one............or is it?

NESTKAST in SITU / NESTING BOX in place

Ik doe mijn best leuke, mooie maar vooral nuttige nestkastjes te maken voorzien van een vlieggat. Op de foto is één van de simpele modelletjes met afneembaar dakje te zien. Wel van 'sloop' hardhout. Vorig voorjaar hing ik 'm aan een wilg op ons landje. Al snel werd het vlieggat (het meest rechtse op de foto) 'bewerkt', ik dacht door een Koolmees. Een bewoner is er echter nooit gekomen.

I do my best to make nice, attractive but above all useful nesting boxes provided with a suitable entrance. The photo below shows one of the simple models with a removable roof. Made from scrap wood. Last spring I hung it up on a willow, on our bit of land by the water. In no time the entrance hole (see photo, to the right) was 'modified' by - I presumed - a great tit. But the box was never occupied.

Vorige week zag ik opeens dat er een gat bijgemaakt was, een gat groter dan dat door mij gemaakt. Het vreemde is dat mezen wel een gat groter maken maar nooit een gat op een plek waar er geen was. En aan de zijkant van dit huisje zat echt niets!
Ik maak kastjes met een zij-ingang en wel voor de boomkruiper. Maar hier is een zeer eigenwijze architect in de weer geweest! Een ingangspartij direct onder het dak, die kennen we nog niet. Eerst dacht ik aan muizen, dat zijn goede knagers maar laten ook een duidelijk 'tandafdruk' zien en dat was er niet. Het zal wel een specht zijn, de Grote bonte specht, die zitten hier genoeg maar hebben wij op het landje nooit gezien. Wel de groene specht. Ook deze maakt een hol in een oude boom (of nestkastje) maar is aanzienlijk groter dan de bonte, volgens mij past hij of zij er niet eens in!
We zullen het zien volgend voorjaar. Leuk is het in ieder geval wel.

Suddenly last week I noticed that an extra hole had been made, a hole bigger than the one I had made. The strange thing is that tits will enlarge entrance holes, but never make a hole where there wasn't already one. And there was absolutely no hole on the side of this box! I do make boxes with a side entrance, namely for the tree-creeper. But here a very single-minded architect has been at work! An entrance directly under the roof, that's something new. At first I thought it must have been a mouse, that's a good chewer but it leaves a clear 'tooth imprint', and here there was none. So it must be a woodpecker, the Greater Spotted Woodpecker, there are enough of them around here but we've never seen one on this piece of land. What we have seen, though, is the Green Woodpecker.It also makes a hole in an old tree (or nesting box), but is considerably larger than the greater spotted sort, and I don't think it would even fit in there! We'll see next year. Anyway, it certainly is interesting.

KORRELTAPIJT / GRANULATED CARPET

Dinsdag krijgt mijn mac een nieuwe HD, tot dan probeer ik het gewoon.

On Tuesday I'll get my new hard disk, until then I'll just see how far I get.


Al meer dan een jaar zijn wij op zoek naar een 'moddervrije' oplossing voor onze 'stoep'. Allerlei plannen zijn de revue gepasseerd maar te ingrijpend of te duur bevonden, of waren toch niet naar onze smaak. Vandaag heb ik gewoon weer twee kuub grind gehaald à € 45.00 m3 en samen hebben we met bats en hark het tapijt gelegd. Mijn 'bakkie' kon 1 kuub maar net hebben, de wielen liepen nog net niet aan. Met nog geen 30 km reed ik over het gladde asfalt van de dijk naar huis, angstig in de spiegel kijkend naar m'n banden en uitkijkend naar de juut. Het is gelukt, het erf ligt er weer proper bij en de stoep hebben we zò gelaten.

For more than a year now, we've been looking for a mud-free solution for our - sloping - driveway. We considered all kinds of options, but rejected all as being either too drastic, too expensive, or not to our taste. Today I simply went and got two cubic metres of gravel, at € 45,00 per m3, and together we laid the carpet, using shovel and rake. My trailer could just take one cubic metre with difficulty, its wheels were almost touching the ground. I drove home at under 30 km p.h. over the smooth asphalt of the dyke, looking anxiously in the mirror, watching my tyres and watching out for coppers. All went well, the yard looks tidy again and we left the drive as it was.

PROBLEMEN II

Flip ik weet niet hoe het kwam dat het niet zichtbaar was, maar ik heb 10.4.8, TIGER in volle glorie! En toch gaat het fout.En Thea, zelfs het schijfhulpprogramma loopt vast, vandaar mijn poging van gisteren om alles leeg te halen en opnieuw te beginnen, maar ook dat loopt niet goed. Dus toch maar een nieuwe HD.

Mijn blog ging o.a. over deze prachtvogel die wij vanmorgen twee keer zagen!

Problemen

De problemen met mijn iMac zijn groter dan ik dacht. Ik was bijna klaar met mijn blog voor vandaag toen Firefox er mee ophield, weg al mijn werk. Na opnieuw openen was hij sneller foetsie dan opgekomen. Dan maar een nieuwe HD erin, het WERK moet even wachten.
Deze tekst is gemaakt op de G5 van Lindsey.
Ik hoop tot spoedig.

Ja, en wat is meer, mijn hele engelse vertaling van de walnoten (maar ook alleen die van de walnoten) die al lang ge'published' was - inclusief een paar toevoegingen in de nederlandse tekst - waren opeens verdwenen. Alleen de oorspronkelijke tekst bleef over. Hoe kan dàt nou?! Dus moest ik opnieuw aan de gang.

Mac OS X

Power Book 165c van Marion, 3213 gram!

In 1995 kwam de eerste PC bij ons in huis. Marion lag met een fikse hernia op bed en kon dus niet normaal werken. Een vriendin/collega van haar had net een PowerBook 165c aangeschaft en was daar razend enthousiast over. Het was een prijzig apparaat met een minuscuul schermpje. Toen de vriendin het meenam op zieken bezoek en Marion de mogelijkheden liet zien was ze verkocht. Wij wisten op dat moment niets van het verschil tussen een Mac en een Windows PC. Toen Marion overleden was heb ik haar 'APPELTJE', zoals zij het noemde gebruikt om bedank-brieven en uitnodigingen te maken. Dat kon ik niet zonder hulp, ik had nog nooit een PC aangeraakt. Ik ontdekte Apple Works en begon te schrijven. Ik begon te schrijven over Marion en haar moeder, omdat met Marion's dood een einde kwam aan de familie Herbst in Nederland. Ik noemde mijn opstel ' Moeder en dochter'. Door dat stuk tekst en het gemak waarin ik in Apple Works kon klooien wat ik wilde was mijn liefde voor de Mac ontbloeid. Daarvóór had ik alleen maar ambtenaren meegemaakt die steeds weer op cursus moesten om hun werk te kunnen blijven doen. Dat waren ambtenaren van de afdeling Kunstzaken van de Gemeente Amsterdam. Toen ik daar als adviseur BK binnen kwam, stond er géén één PC op de kamer. Zes jaar later was het scherm dominant aanwezig, elke ambtenaar had er één. Allemaal windows, allemaal DOS en allemaal op cursus.
In 1996, Lindsey en ik hadden elkaar ondertussen ontmoet kwam de iMac in ons blikveld. Wij besloten er allebei één te nemen via dezelfde leverancier, een kleine MacFan bij mij in de buurt.
Die iMacs met OS 8.5 deden het fantastisch, we hadden Internet en konden mailen. Echt grote technische problemen hadden wij niet. Toen kwam een paar jaar later de G4, 't schemerlampje dat ik nog steeds heb. Daar kwam OS 9 op en iLife 4. Het moederbord van de iMac van Lindsey gaf op een gegeven moment de geest. Gelukkig had ik de mijne nog staan en kon met hulp van onze 'wonderdokter' de borden verwisselen. Ik begon steeds meer van de 'techniek' van de PC te begrijpen. Lindsey heeft ondertussen al een paar jaar de G5 staan, nog zonder TIGER.

Mijn schemerlampje, de G4, begon bijna een jaar geleden kuren te vertonen, sterker nog hij deed niets meer. Edoch, met behulp van de 'Mac dokter' en het wissen van de HD kwam hij weer tot leven.

Deze week overkwam mij weer precies het zelfde. Nog net niet 'gecrashed', maar er gebeurden 'vreemde dingen'. iTunes was verdwenen en opnieuw installeren lukte niet. Andere programma's stopten tijdens het gebruik. Het 'Schijfhulpprogramma' kwam niet verder dan halverwege de controle.. Ook de 'alles oplossende' Disk Warrior van de dokter kwam er niet doorheen. Met een half functionerende iMac kwam ik weer thuis. Op een externe HD, .Mac en CD/DVD schijfjes heb ik m'n files veilig gesteld en daarna de HD totaal gewist om vervolgens Tiger opnieuw te installeren. Wat een spanning......zal hij het doen, lukt de installatie of is de harde schijf echt kapot? NEE!
Hij is (nog) niet kapot, kan nog een poosje mee hoop ik.
Maar lastig is het wel, allerlei kleine dingetjes die je in de loop van de tijd geinstalleerd hebt ben je kwijt en moeten er opnieuw opgezet worden. Het voordeel van 'schoon' weer beginnen is dat je overbodige ballast kwijt bent. Voor mij is het een hele stap verder omdat ik het deze keer (bijna) alleen heb opgelost. De angst dat er iets mis kan gaan is verdwenen, omdat ik het principe steeds beter begrijp.

Geen plank teveel / Not a board too many

Zaterdagmorgen vroeg belde het bedrijf (hier aanklikken) waar ik altijd mijn hout haal - het afvalhout dus waar ik 'leuke dingen voor de mensch' van maak - met het bericht dat er weer 'kachelhout' te halen was. Ik zegde toe, vandaag of morgen langs te komen. Het is vandaag geworden.
Hardhout is niet alleen hard maar vooral ook zwaar en om de mooie planken te krijgen moet ik tevens wat 'rotzooi' meenemen, d.w.z. veel latjes en restanten van zaagmachines. Van die latjes maak ik hekwerken en de restanten stoken we op. Valt wel mee met de rotzooi dus.

On Saturday morning the business where I always get my tropical hardwood - the wood I use to make 'nice things for the people' - rang to say that there was a new lot of 'firewood' ready for collection. I agreed to go and pick it up today or tomorrow. It turned out to be today.

Hardwood isn't only hard, above all it's heavy, and in order to get the good boards I have to take some 'rubbish' as well, i.e. a lot of narrow slats and leftover bits and pieces from the sawing machines. The slats I use to make fences with and the rest we burn in the fireplace in the winter. That way the rubbish isn't so bad after all.

Het is een heel gesleep, eerst alles op je 'bakkie' laden om het vijf minuten na thuiskomst weer te lossen. De kunst is, voor alles meteen een plek te hebben zodat je er niet constant over struikelt.

It's quite a job, first having to heave everything into your 'bin' only to unload it again just five minutes after arriving back home. The trick is to have suitable storage places prepared beforehand, so that you don't have to keep tripping over piles of wood.

De losse planken hoeven alleen ontdaan te worden van spijkers. Maar de 'pallets' of 'borden' moeten eerst uit elkaar en dan van spijkers ontdaan.

From loose boards, you only have to remove the nails. But the 'pallets' have to be wrenched apart first, and then the nails removed.

De latjes gaan naar hun eigen plekkie, onder de notenboom; het 'resthout' gaat de kruiwagen in om tot aanmaakhout verzaagd te worden.

The slats go to their own spot under the nut tree; the bits and pieces go into the wheelbarrow, to be sawed into kindling wood.

De goede, bruikbare planken gaan in de opslag om later verwerkt te worden tot een tafel, bank, krukje, nestkast of andere 'leuke dingen voor de mensch'.

Helaas zitten er dit keer geen mooie dikke planken tussen, voor een grote tafel of deur bijvoorbeeld. Het lijkt erop dat ze in de exporterende landen ook beter nadenken voordat ze een krat maken.
Goed voor het milieu, goed voor het exporterende land, jammer voor mij.

The good, usable boards go into storage for later; they're destined for tables, benches, stools, nesting boxes or other such 'nice things for the people'.

There are no nice thick boards in this load though more's the pity - boards suitable for a big table or a door, for example. Apparently the exporting countries are thinking more carefully these days before constructing a crate.

Terwijl wij hiermee bezig waren stopte er een auto (ons 'handeltje' stond vandaag niet buiten), de bestuurder stapte uit en zei: "U verkoopt toch noten?"
Hij kocht drie netjes vol met noten; dat is nou leuk of niet soms?

While we were busy unloading the wood a car stopped (our 'wares' weren't set outside today), the driver got out and asked: "You sell nuts, don't you?"
He bought three nets of nuts; that's nice isn't it?